عواقب ناآگاهی از بنیان‌های روانی همسر

درباره این نامه جنجالی، باید به مبحث رابطه همسران اشاره کرد. آیا چنین رفتاری و این که همسر خودمان را زن‌ذلیل بشماریم، باید باعث فخرمان شود؟ چه نیازی در طرف مقابل وجود دارد که به دنبال چنین مباهاتی است؟ در بررسی جایگاه و نقش همسران در زندگی‌مشترک، شناخت خصوصیات شخصیتی و روانی زن و مرد نیاز است؛ این که زوج‌ها بدانند روان یک مرد بر چه اساسی بنا نهاده شده و نیاز زنان چطور؟ در پاسخ به این سوال باید گفت به‌طور کلی، زن به محبوبیت و جذابیت در ذهن همسر و شوهر به مقبولیت و افتخار در منظر خانمش نیاز دارد. شوهرها اساس وجودی‌شان بر اقتدار و تکیه‌گاه بودن در خانواده و خانم‌ها بر اساس لطافت و ظرافت زنانه بنا نهاده شده است. بنابراین برای داشتن زندگی مشترک موفق و داشتن روابط مطلوب، لازم است بنیان‌های روانی زن و مرد در رابطه حفظ شود وگرنه آسیب‌های آن در روان طرف مقابل مثل شنا کردن در خلاف جهت رودخانه می‌شود که در نهایت تا جایی از مسیر بیشتر پیش می‌رود و نفس و توان‌بدنی در ادامه به مشکل می‌خورد و بالاخره متوقف می‌شود و این پایان یک رابطه است که بر خلاف بنیان‌های روانی زن و مرد بنا نهاده  شده است.

    نامه‌ای سرشار از  نبود عزت‌نفس

آن چه یک مرد از همسرش توقع دارد، دلبری است و از جانب مرد با سر دویدن به سمت ارائه خدمات حمایتگرانه، نه این که شاهد قلدرگری و فرمان‌دادن از سمت خانمش باشد. این نامه منتشر شده بیشتر شبیه نامه یک رئیس به کارمند است که البته همان هم صحیح نیست، به همین دلیل هیچ محبت و دلبری در آن به چشم نمی‌خورد. انگار همسر عقده حقارت و نبود عزت نفس اش  را با  به رخ کشیدن استثمار و ایجاد قوانین سخت برای رسیدن به آسایش و آرامش خودش جبران کرده است.

    این نامه باید جور دیگری نوشته می‌شد

این خانم اگر به فکر پایداری زندگی‌مشترکش می‌بود، به‌جای نوشتن چنین نامه‌ای می‌توانست با دلبری کلامی و متنی، مثلا این طور بنویسد: «شوهر عزیزم، امروز مهمان دارم. ممنون می‌شم برام لوازم پذیرایی رو مهیا کنی، برام خیلی عزیزی. ممنونتم که امروز از وقت استراحت خودت برای مهمون‌مون می‌ذاری، اگه تونستی لطفا خونه رو یه جارویی بزن، دوستت دارم و... ». طبیعتا شوهر او هم با دیدن نشانه‌های لطافت و دلبری و بیان درست درخواست، با تمام قوا برای برآوردن نیازهای همسرش پیش خواهد رفت و حتی آن چه را بیان نشده و در ذهن خود مناسب بهتر شدن اوضاع تصور می‌کند، ارائه می‌دهد.

    نیازهایی که در این نامه زیر سوال برده شد

در بهبود روابط همسران آن چه روابط را مخدوش و آسیب‌زا می‌کند، همین خلاف جهت آب شنا کردن است. لازم است زن و مرد از ساختار وجودی هم بهتر مطلع شوند و بنا به فطرت زنانه و مردانه با یکدیگر رابطه برقرار کنند.

 اگر از خصوصیات روان همسرمان آگاه نباشیم، ممکن است حتی نیت‌مان هم خوب باشد و فکر کنیم داریم کار خوبی می‌کنیم ولی چون کارها و حرف‌هایمان بر اساس خصلت‌های روانی همسرمان نیست، باعث ایجاد سوءتفاهم و در نهایت سردی رابطه‌مان شود. خانمی که در این نامه پربازدید کاملا سلطه‌گرایانه درخواست‌هایش را از شوهرش مطرح کرده، نیاز به اقتدار مرد را زیر سوال برده و این مهم‌ترین نیاز روان یک مرد است که خدشه وارد شدن به آن نمی‌گذارد رابطه مطلوبی شکل بگیردو چنین اتفاقی می تواند پیامدهای ناخوشایندی برای زندگی زوج داشته باشد . وقتی زن و مرد از بنیان‌های روانی یکدیگر مطلع باشند و رفتارهای‌شان را براساس فطرت زنانه و مردانه تطبیق دهند، حتما زندگی شیرین‌تری را تجربه خواهند کرد.

    نحوه انجام این پژوهش

برای رسیدن به چنین نتیجه‌ای، محققان این پژوهش شامل متخصص کودکان و استادیار دانشگاه پزشکی «پن استیت»، ۳۲۰ پرسش نامه تهیه کردند و آن‌ها را در اختیار زنانی که تازه مادر شده بودند، قرار دادند. این ۳۲۰ نفر، نوزادانی ۴، ۹، ۱۲ و ۳۰ ماهه داشتند. نوزادان ۹ ماهه‌ای که در اتاق‌های جداگانه می‌خوابیدند، در مقایسه با دیگر نوزادان، در ۳۰ ماهگی، ۴۵ دقیقه در شبانه روز بیشتر می‌خوابیدند. همچنین به گفته پروفسور «پُل» نوزادانی که در ۴ و ۹ ماهگی روی تخت مشترک والدین خود می‌خوابیدند، بر اثر تکان های تخت بیشتر از خواب می پریدند و خطر ابتلا به «سندروم مرگ ناگهانی نوزاد» هم در آن‌ها با افزایش بیشتری همراه بود. البته در این پژوهش، کیفیت خواب والدین در زمان حضور نوزاد در اتاق بررسی نشد.

    قبل از 6 ماهگی، این کار را نکنید

در پایان پروفسور «پُل» به منظور برقراری امنیت لازم برای نوزاد، ۶ ماهگی را زمان مناسب جدا کردن اتاق نوزاد می داند. از آن جایی که خطر مرگ حاصل از «سندروم مرگ ناگهانی نوزاد»، پس از ۶ ماهگی با کاهش چشمگیری همراه می شود، بهتر است والدین و به خصوص مادران از نگهداری نوزاد در اتاق مشترک پیش از ۶ ماهگی پرهیز نکنند.

 نتیجه این مطالعه در مجله Pediatrics به انتشار رسیده است.

منبع: روزیاتو

 

مخاطب گرامی، درباره شرایط شما باید بگویم که حسادت در کار و پیشرفت شغلی معمولا دارای دو قابلیت متفاوت و به‌نوعی متناقض است: 1- می‌تواند باعث پشتکار و جدیت شما در مهارت‌آموزی و پیشرفت شغلی شود. 2- شاید باعث ایجاد حس نفرت و هجوم افکار منفی و به نوعی خودخوری، احساس حقارت و در نهایت ترک کار شود. بنابراین نگرش شما تعیین می کند که از این جریان انرژی، حسن استفاده یا سوءاستفاده را داشته باشید. با این حال و برای این‌که نکته اول را عملی کنید، چند نکته را باید مدنظر قرار دهید.

    از حسادت و تحقیر خود دست بردارید

پذیرش توانایی‌های متفاوت و نه متمایز بین خود و دیگران، اولین توصیه به شماست. ما آدم‌ها با یکدیگر متفاوتیم نه متمایز. حسادت، بر فرض نادرست تمایز بین آدم‌ها استوار  وکاملا اشتباه است. تفاوت در مال ، جایگاه تحصیلی ، شغلی و اجتماعی نشانه تمایز نیست بلکه بخش عمده آن برگرفته از تلاش و جدیت فرد است و نه به اصطلاح استعدادهای متمایز فطری و مادرزادی او . پس به جای حسادت و تحقیر خود، جدیت و تحسین خود را جایگزین کنید تا فردا بر طبل حسرت نکوبید. با پذیرش اصل یاد شده می‌توانید درک بهتری از مهارت‌های متفاوت و به تبع آن موفقیت شغلی دوست‌تان داشته باشید و نه فرض اشتباه ناتوان بودن خودتان و حسرت خوردن.

    مهارت‌هایتان را ارتقا دهید

شاید یکی از دلایل این حسادت این است که شما تلاش کافی در شغل خود ندارید یا مهارت حرفه‌ای و اطلاعات لازم برای پیشرفت را یاد نگرفته‌اید که در هر دو صورت نیاز است برای ارتقای آن همت کنید. دلیل دیگر ممکن است مربوط به تفاوت‌های شخصیتی و میزان رغبت‌ شغلی شما با همکارتان باشد. برای مثال ممکن است همکار شما فرد برون‌گراتری از شما باشد که لازمه شغل بازاریابی است و شما به دلیل درون‌گرایی چندان تمایلی به ارتباط اجتماعی ندارید و همین موضوع موجب پیشرفت متفاوت ایشان با شما شده که به اشتباه آن را تمایز تعبیر و موجبات تاثر و تاسف خود را فراهم کردید.

    رموز پیشرفت دوست‌تان چیست؟

حسرت خوردن را کنار بگذارید و تلاش کنید رازهای موفقیت دوست‌تان را در فضایی صمیمانه از وی جویا شوید. می‌دانم که این موضوع ممکن است قدری سخت باشد اما بهتر از شرایطی است که هم اکنون دارید. کار توام با حسادت بهتر است یا کار در فضایی عاری از حسادت و تبادل مهارت‌های شغلی؟ فقط پیش نیاز آن قدری فروتنی و میل به یادگیری است، حتی از دوستی که فکر می‌کند از شما بهتر است که بی‌شک این تصور برگرفته از حسادت شماست و او به احتمال قوی چنین نظری ندارد.

 

1- با رنگ قرمز به یاد خطر می‌افتید

 ایده‌های اتاق قرمز از نظر فیزیکی روی ما تاثیر می‌گذارد و برای بیشتر مردم می‌تواند بسیار شدید باشد. این رنگ ما را به یاد خطر می‌اندازد و ممکن است عصبانی مان ‌کند. از نظر روانی قرمز می‌تواند واکنش‌هایی را در بدن ایجاد کند که مشابه پاسخ‌های استرس است مانند افزایش ضربان قلب، افزایش حواس و دمای بالاتر بدن. با وجود این، تزیین با قرمز بد نیست. قرمز نشان‌دهنده عشق، قدرت و انگیزه است. این رنگ توانایی جلب توجه و برانگیختن اشتیاق و احساسات را دارد و همچنین برای تحریک تولید ملاتونین و کمک به حافظه شناخته شده است. توصیه ما آن است که از رنگ قرمز با احتیاط استفاده کنید. برای برخی این رنگ پرانرژی می‌تواند در خانه باعث احساس ناراحتی شود.

2- رنگ زرد می‌تواند واکنش‌های عاطفی را تحریک کند

 رنگ زرد به رغم دارا بودن ظرفیت بالقوه تزیینی باید با توجه و دقت لازم استفاده شود. عمل اولیه رنگ زرد‌  تحریک واکنش‌های احساسی است. این رنگ روی سیستم عصبی تاثیر می‌گذارد، سیستمی که سیگنال‌ها را از مغز به بقیه بدن منتقل می‌کند. در نتیجه، زرد قوی‌ترین رنگ از نظر روان شناسی است. در حالی که زرد رنگی است که باید با احتیاط از آن استفاده کرد، تزیین با آن دارای طول موج نسبتا طولانی و محرک احساسات است و باعث می‌شود احساس اعتمادبه‌نفس، مثبت و خوش‌بینی داشته باشیم. البته آثار نامطلوب آن دقیقا برعکس است و می‌تواند به تحریک احساس، عصبانی شدن و افسردگی منجر شود.

3- آبی باعث ایجاد واکنش‌های ذهنی می‌شود

 آبی بر ذهن و خلاقیت ما تاثیر می‌گذارد. عمل اولیه آن ایجاد یک پاسخ ذهنی است که می‌تواند مثبت یا منفی باشد. آبی بیش از حد در محیط اطراف‌مان می‌تواند باعث غمگین شدن، دوری و بی‌علاقگی شود. با وجود این، آبی انتخابی هوشمندانه برای گوشه‌ای دنج به منظور مطالعه است. به نماد‌های آبی‌رنگ فیس بوک، لینکدین و بسیاری از شرکت‌های بانکی دقت کنید. آبی می‌تواند به شما کمک کند متمرکز باقی بمانید و تمرکز و آگاهی را افزایش دهید.

4- از ویژگی‌های روانی نامطلوب خاکستری آگاه باشید

 در حالی که برای برخی این رنگ آرامش‌بخش است، اما برای بسیاری از ما خاکستری می‌تواند باعث شود احساس ضعف کنیم و بخواهیم به خواب زمستانی برویم! بسیاری از رنگ خاکستری برای تزیین خانه استفاده می‌کنند تا فضای شلوغ یا پر هرج و مرج را آرام کنند. خاکستری بسیار متنوع است. بسته به رنگ‌های زیرین آن و عمق رنگ، تقریبا با هر رنگ دیگری قابلیت هماهنگ شدن دارد. خاکستری با هر رنگ دیگری هماهنگ است و می‌تواند برای عمق بخشیدن به هر اتاقی  استفاده شود.

برای نوشتن این مطلب از «برترین‌ها» کمک گرفته شده است