درویشی کلبه‌ای ساخت و خود را درون آن زندانی کرد. رهگذری او را خطاب قرار داد که این چه کار است؟ درویش گفت: من درون خود سگی گزنده دیده‌ام که مرا شهر به شهر و کوچه به کوچه از پی خود می‌کشانید و هر کاری به دلخواه خود می‌کرد. اکنون آن سگ را زندانی کردم و قصد دارم بر او مسلط باشم.
برگرفته از الهی نامه عطار

مسواکی که ما امروز می‌شناسیم تا قبل از سال ۱۹۳۸ میلادی وجود نداشت، با این حال باستان‌شناسان در بابل و مصر، ابزارهای مختلفی کشف کرده‌اند که قدمتی چند هزار ساله دارند، ابزارهایی از قبیل چوب‌های خلال دندان، الیاف گیاهان، شاخه یا ریشه‌های باریک درختان، پر پرندگان، استخوان‌های کوچک حیوانات و خارهای جوجه تیغی که همگی برای تمیز کردن دندان‌ها استفاده می‌شده‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که مالیدن آهک، جوش‌شیرین و نمک به دندان با دستمال‌های نازک کتانی میان یونانی‌های باستان رایج بوده است. آن‌ چه به عنوان مسواک استفاده می‌شد چوب‌های سابنده‌ای بودند که باید سر آن‌ها جویده می‌شد تا الیاف آن کمی نرم شود و بعد از آن، کشیدن این قسمت سابنده روی دندان‌ها باعث پاکی آن‌ها می شد. چینی‌ها در سال ۱۴۹۸ استفاده از چوب مسواک را کنار گذاشتند و مسواک‌های پرزدار را اختراع کردند. این مسواک‌ها واقعا زبر و خشن بود و موهای آن از پشت گردن و یال گراز گرفته می‌شد که روی دسته‌ای از استخوان یا چوب می‌چسباندند. از سوی دیگر مصری‌های باستان با اختراع خمیردندان نقش پررنگی در بهداشت دهان و دندان جهانیان داشتند. مواد تشکیل‌دهنده خمیردندان در مصر عبارت بود از: پودر سم گاو نر، خاکستر و پوست تخم‌مرغ سوخته شده.