کوچکترین
آن قدر کوچک است که اگر آن را توی دستت بگیری، انگار هیچ وزنی ندارد؛ دوگرم که این حرف ها را ندارد. بهش می گویند مرغ پرزنبوری (چون موقع بال زدن صدای زنبور می دهد) یا همان «مرغ مگسخوار» خودمان. از اسمش هم معلوم است که غذایش چیست. لانه این پرنده از یک سکه کوچکتر است و تخم هایش هم به اندازه یک دانه قهوه است.
زیباترین
این پرنده قشنگ و عجیب که دمش شبیه سبیل آقای پوآروست، اسمش «مرغ ویلسون» است و در جنگل های گینهنو زندگی می کند. از بس قشنگ است، بهش میگویند پرنده بهشتی. سالها قبل سرخپوست ها آن را شکار می کردند و با پرهای رنگیرنگی اش، خودشان را قشنگ می کردند، بیچاره مرغ ویلسون!
خنگترین
شما به قیافه اش نگاه کنید. مگر می شود خنگ نباشد؟ «غاز آبی» یک پرنده بامزه است که می گویند ضریب هوشیاش از همه پرنده ها پایین تر است. کج و کوله راه می رود وهی باید به پاهایش نگاه کند تا زمین نخورد.
وحشیترین
این پرنده چاق و سیاه، خطرناک ترین پرنده روی زمین است و اگر از کسی یا چیزی خوشش نیاید به او حمله می کند و تا پیروز نشود، دست بردار نیست. روی سرش یک شاخ دارد که مثل چاقو تیز است. کاسوری از سگ ها بدش می آید و هرجا آن ها را ببیند حمله می کند. این پرنده وحشی بیشتر در جنگل های شمال استرالیا زندگی می کند و می گویند از نسل دایناسورهاست.