۲۰۰ هزار تومان پاداش قهرمان پاراالمپیک برای رکوردشکنی پرتاب وزنه
یک مسئول: باهاش دو سه کیلو میوه بخر و خودت رو تقویت کن برای رکوردشکنی های بعدی!
رئیس سازمان محیط زیست: خوشبختانه خبری از مرگ دریاچه ارومیه نیست
مردم: خب مرده چطور ممکنه دوباره بمیره؟!
رئیس اتحادیه دام سبک: فروش گوشت بز به جای گوشت گوسفند
یک قصاب متقلب: گوشت گوشته دیگه، حالا این دو تا شاخ هم اضافه داره!
یک قاضی: سرکرده باند تصادف ساختگی در ۶ ماه بیش از ۵۰۰ میلیون به دست آورد
سرکرده: واقعا بازار خرابه، خودم رو یک میلیارد حساب کرده بودم!

 منم می‌تونستم خوش‌عکس باشم، اما پول آتلیه رو میدم پیتزا می‌خرم می‌خورم.
 یکی از مزیت‌های بزرگ موجودی حساب من اینه که موقع خرید استرس یک صفر اضافه زدن رو ندارم.
 این‌قدر نپرسین چرا چاق شدی؟ شما که از دستپخت مامان من خبر ندارین.

دانیال دایی داووداینا
 طنزپرداز

آماده باشین تا یک اینطورکی متفاوت رو بخونین. شاید همیشه بی‌‌‌مزه بودیم؛ اما لااقل سعی می‌‌‌کردیم بامزه باشیم. اما این دفعه حتی سعی هم نکردیم. راستش ماجرا از این قراره که ما قبلاً می‌‌‌رفتیم کتاب فروشی که کتاب بخریم. البته گاهی هم که کتاب نمی‌‌‌خریدیم لااقل دفتر می‌‌‌خریدیم. خلاصه دست خالی بیرون نمی‌‌‌اومدیم. اما به تازگی رفتم کتاب فروشی، دیدم یک بزرگواری داره حین کتاب برداشتن ژست‌‌‌های روشنفکری می‌‌‌گیره و رفیقش هم هی ازش عکس می‌‌‌گیره. بعدشم ناراحت می‌‌‌شد که چرا اومدیم تو کادرش و نمی‌‌‌ذاریم عکس بگیره. انگار ما که در حال خرید کتاب بودیم رفته بودیم وسط عکاسی ایشون. خلاصه هی ژست گرفت و گرفت و گرفت، تهش بدون این‌‌‌که کتاب بخره خارج شد. جالب این‌‌‌جاست که طرف میره تو کافه، تا یک اسپرسوی تلخ، به تلخی زندگی سفارش نده چیزی دم دستش نیست عکس بگیره. باشگاه رو هم تا شهریه‌‌‌اش رو ندی نمی‌‌‌تونی بری داخل عکس بگیری. کار ندارم این عزیزان معتاد به عکس، پس کی وقت می‌‌‌کنن از خود اون فعالیت لذت ببرن؟ حالا ایناش به کنار. اما می شه با کتاب‌‌‌ها عکس گرفت، ژست کتاب‌‌‌خون بودن رو در فضای مجازی گرفت، بعد هم یک خط کتاب نخوند. خب بزرگوار نترس، لااقل یک خط‌‌‌کش بخر مطمئن باش با خط‌‌‌کش کتاب‌‌‌خون نمی شی. اما یکی دوتا از عکس‌‌‌هایی که گرفتی حلال می شه. البته اصولاً کسی‌‌‌که کتاب‌‌‌خون باشه لزومی نمی‌‌‌بینه حین خرید کتاب عکس بگیره.