تا به حال با قاشق و چنگال چینی‌ها غذا خورده اید؟ شاید هم در فیلم ها و سریال ها و مانگاها دیده‌ باشید. بله، منظورمان همان دو قاشق چوبی باریک است که مردم کشورهای شرق آسیا مثل چین، کره شمالی و جنوبی، ویتنام، تایوان و ژاپن از آن برای غذا خوردن استفاده ‌می‌کنند. اسم این چوبک‌ها در فرهنگ شرق آسیا «چاپستیک» است. شاید فکر کنید آن‌ها با  استفاده از  چاپستیک غذا خوردن را سخت‌ می‌کنند، اما بیشتر مردم کشورهایی که اسم‌شان را آوردیم هنوز در خانه چاپستیک دارند و ترجیح ‌می‌دهند به وسیله آن غذا بخورند. اگر می‌خواهید بیشتر از چاپستیک‌ها که تقریبا هم سن چنگال هستند، بدانید، اطلاعات عمومی این هفته به‌دردتان می‌خورد.

  ابتکار پادشاه و تقلید کارگرها
روایت ها و افسانه‌های زیادی درباره تاریخچه چاپستیک وجوددارد. قصه «یو کبیر» امپراتور چین بزرگ باستان یکی از آن‌هاست. می‌گویند این پادشاه وقتی خودش را مشغول یک پروژه بزرگ سدسازی کرده ‌بود، وقت کم آورد و برای این که کمتر وقتش تلف‌ شود، دو شاخه باریک از درختی می‌چیند و با آن غذای خود را از دیگ درنیامده می‌خورد تا به سرعت به بقیه کارهایش برسد. کارگران وقتی شیوه غذا خوردن پادشاه را می‌بینند، دست‌به‌کار می‌شوند و از او تقلید می‌کنند. این‌طور می‌شود که چاپستیک کوچه‌به‌کوچه و شهربه‌شهر در چین مد می‌شود و تا امروز استفاده از آن ادامه ‌دارد.
  عشق کنفسیوس و سرآشپزها!
اولین نمونه‌های چاپستیک به حدود 1200سال قبل از میلاد برمی‌گردد. یکی از دلایل رونق گرفتن چاپستیک‌ها، سرآشپزها بودند. آن‌ها متوجه ‌شدند که اگر غذا را به قطعات کوچک‌ تقسیم‌ کنند، می‌توانند سریع‌تر آن را بپزند و سوخت کمتری مصرف‌ کنند. با این روش به حضور چاقو سر میز ناهار و شام نیازی نبود و کم‌کم چاپستیک‌ها جای آن‌ را گرفتند. شاید تعجب ‌کنید، ولی کنفسیوس فیلسوف چینی هم نقش پررنگی در معمول ‌شدن این چوبک‌ها داشت. او دوست‌ نداشت از اشیای نوک‌تیز برای غذا خوردن استفاده کند و همین باعث شد همیشه به دنبال جایگزین برای انجام این کار باشد. باورش این بود که مرد شریف و درستکار اجازه نمی‌دهد چاقویی روی میزش وجود داشته‌ باشد. با این حساب وقتی چاپستیک را دیده   شاید در دلش گفته ‌است :«همینه! خودشه! ایول چاپستیک»
  چاپستیک فقط نقره‌ای!
شکل و شمایل نسخه‌های اولیه چاپستیک‌ها از گذشته تا الان تغییرات زیادی داشته ‌است. در ابتدا چوبک‌ها به وسیله یک تکه چوب بامبو در بالا به هم وصل ‌می‌شدند و محدود به مراسم مذهبی بودند. افراد سرشناس چینی در دوره‌ای تنها چوب‌های غذاخوری نقره‌ای را قبول ‌داشتند؛ چون طبق یک تصور اشتباه اگر کسی قصد سربه‌‌نیست کردن‌شان را داشته‌ باشد و غذا سمی باشد این چوبک‌ها تغییر رنگ می‌دهند. درست است که نقره در تماس با غذاهایی مانند سیر، پیاز یا تخم‌مرغ فاسد که سولفیدهیدروژن آزاد می‌کنند، تغییررنگ می‌دهند، اما این تصور همیشه درست از آب درنمی‌آمد. حتی بعضی‌ها می‌گفتند اگر چاپستیک را مدت زیادی نزدیک دهان‌تان نگه‌دارید، ممکن است زوج خوبی نصیب‌تان نشود!
  یک تمرین کاملا ورزشی!
خیلی از شرقی‌ها معتقدند با استفاده از چاپستیک هنگام غذاخوردن   یک تمرین کاملا ورزشی انجام‌ می‌دهند. می‌بینید؟ اصلا شور همه چیز را درمی‌آورند. آن‌ها می‌گویند استفاده از چاپستیک علاوه بر این که حافظه‌تان را تقویت ‌می‌کند اگر آن را به درستی نگه‌دارید بیش از 50عضله را در بدن‌ درگیر‌می‌کنید و تکرار این حرکت در غذاخوردن یعنی هم غذا می‌خورید و هم ورزش‌ می‌کنید. جالب این که حدود 80درصد چاپستیک‌های جهان در شهر «اوباما»ی ژاپن تولید می‌شوند و با توجه به حجم مصرف آن در دنیا این یک رقم شگفت‌انگیز است.
منبع: schoolofwok
 

بیشتر نقاط دیدنی و جذاب روی زمین همراه با افسانه‌های محلی است از جمله گذرگاهی در ایرلند شمالی که گفته می‌شود توسط یک غول ساخته شده‌ است. گذرگاه غول پیکر در شهر آنتریم در سواحل شمالی کشور ایرلند، منطقه‌ای پر رمز و راز است.
 به دلیل ساختار و ظاهر عجیب این منطقه بیشتر مردم ایرلند تا سال‌ها، جرئت وارد‌شدن به آن جا را نداشتند. در این جزیره سنگ‌ و ستون‌ها به طور عجیب و باورنکردنی در کنار هم چیده‌ شده‌اند. طبق افسانه‌های محلی، این گذرگاه در اثر جدال بین یک غول بزرگ ایرلندی با نیروی فراانسانی به نام «فیون مک کومایل» و یک ابرمرد اسکاتلندی به نام «بنان دونر» ایجاد شده‌ است.
 زمانی که این دو غول یکدیگر را به مبارزه دعوت‌ کردند، فیون مسیری سنگی برای رسیدن به اسکاتلند به منظور شکست دشمن خود یعنی بنان دونر می‌سازد و بنان دونر این مسیر را پاره پاره می‌کند. این پله‌های سنگی نتیجه‌ مبارزه‌ این دو غول است، اما در واقع این گذرگاه با 40 هزار ستون سنگی به هم پیوسته از جنس بازالت بر اثر فوران آتشفشان در دوران باستان به وجود آمده‌ است. حدود 50 تا 60 میلیون سال قبل در دوره زمین شناسی پالئوژن، آتشفشان‌های پیرامون شهر آنتریم بسیار فعال بودند،گاهی چندین ‌بار در روز فوران می‌کردند و گدازه‌های آن روی خاک‎‌های آهکی جزیره   می‌افتاد و مساحت زیادی از زمین‌های اطراف را می‌پوشاند. ستون‌های سنگی ناشی از مواد مذاب از دامنه‌های کوه آغاز
می شود و تا ساحل دریا ادامه  می یابد و درون آب ناپدید می‌شود. ارتفاع این ستون‌ها گاه به ۱۲ متر هم می‌رسد.

    من کی‌ام؟
من زهرا خواجویی‌نژاد هستم. 27سال دارم و هم اکنون در حال تحصیل در رشته دکتری ارتوز و پروتز در دانشگاه علوم پزشکی ایران هستم. رشته ما تا چند سال پیش در کنکور به نام اعضای مصنوعی شناخته ‌می‌شد. از سال 98در کنار کار کلینیکال به تولید محتوای آموزشی، تدریس و برنامه‌ریزی در گروه آموزشی خودم مشغول هستم.
    در رشته ارتوز و پروتز چه خبر است؟
 رشته ارتوز و پروتز جزو رشته های توان بخشی محسوب می‌شود که 6 زیرگروه دارد. دانش‌آموخته‌های این رشته برخلاف کاردرمانی‌ها که با معلولیت‌های ذهنی سروکار دارند با کسانی در ارتباط هستند که از معلولیت جسمی و فیزیکی رنج ‌می‌برند. شاید این رشته برای خیلی‌ها در هنگام انتخاب رشته کارشناسی ناشناخته‌ باشد، اما هم اکنون امکان تحصیل در مقطع کارشناسی در این رشته در شش دانشگاه ایران وجود دارد. ارتوز و پروتز در خارج از کشور از همان ابتدای کار دو حیطه جداگانه هستند، اما در ایران تا دوره دکتری و پسادکتری با هم خوانده ‌می‌شوند که کمی چالش‌برانگیز است.
    درباره فرق ارتوز و پروتز توضیح می‌دهید؟
 پروتز ، وسیله‌ای است که جایگزین اندام از دست رفته شخص می‌شود؛ برای مثال، جایگزین دست، پا، انگشت یا چشم از دست رفته. بعضی از این پروتزها مانند پا کاربردی است، بعضی هم مانند پروتز چشم که بیشتر با مواد سیلیکونی ساخته‌ می‌شود و عملکرد بینایی ندارد از لحاظ ظاهری جای خالی عضو را پرمی‌کند و در اعتمادبه‌نفس شخص موثر است. ارتوز ، وسیله‌ای است که وقتی خود اندام سالم است، ولی عملکردی در آن دچار اختلال شده، مثلا ضعف یا اسپاسم از آن استفاده ‌می‌شود. برای ارتوز ما ابزاری را ایجاد می‌کنیم که در کنار اندام قرار می‌گیرد و باعث می‌شود اندام اصلاح راستا شود؛برای مثال، ساخت کفی برای کف پای صاف، ارتوز ستون فقرات برای کسانی که مشکل دارند یا بعد از جراحی دیسک‌ کمر به کمربند خاص نیازدارند. این وسیله در کنار اندام به بهبود ظاهر و عملکرد کمک  و از آسیب‌های بعدی جلوگیری‌ می‌کند.
     بعد از دانش‌آموختگی چه چیزی در انتظار دانش‌آموختگان ارتوز و پروتز است؟
 در طی 4سال دوره کارشناسی علاقه فرد تا حدودی مشخص ‌می‌شود و می‌فهمد به ارتوز علاقه‌دارد یا پروتز. دانش‌آموختگان این رشته با مدرک کارشناسی می‌توانند کلینیک ارتوز و پروتز تاسیس‌ کنند. اگر توان مالی ندارند، می‌توانند در طرح 2ساله بعد از کارشناسی که در رشته ما اختیاری است، شرکت‌ و با کار در هلال‌احمر، بهزیستی یا بیمارستان و کلینیک‌های دولتی به تجربه خودشان اضافه‌کنند. می‌توانند در کلینیک‌های شخصی به عنوان همکار استخدا‌م‌ شوند. رشته ما برای مهاجرت چون بین علوم‌تجربی و مهندسی است، هم گزینه مناسبی است.
      این رشته به درد چه کسانی می‌خورد و چه سختی‌هایی دارد؟
رشته‌های درمانی به دلیل این که با سلامتی انسان‌ها در ارتباط هستند، حساسیت بیشتری دارند و همین شاید چالش‌برانگیز باشد. به خاطر تعاملی که با بیمار دارید خیلی مهم است که بتوانید ارتباط خوبی با بیمار برقرارکنید. اگر کسی تمایل دارد شغلی را انتخاب کند که فعالیت فیزیکی زیاد و برخورد با بیمار نداشته ‌باشد این رشته مناسب او نیست. علاقه به کار عملی در رشته ما خیلی مهم است؛ چون علاوه بر   داشتن علم این کار باید با ابزارهایی مانند اره، قیچی، سوهان و گچ تا وسایل پیشرفته‌تری مانند اسکن کف‌پا و مفصل‌های هوشمند سروکار داشته باشید. این رشته دامنه گسترده‌ و فعالیت فیزیکی بالایی دارد. از طرفی مانند دیگر رشته‌های توان بخشی لازم نیست همیشه با بیمار در تماس باشید.
    موفقیت در رشته ارتوز و پروتز چطور به‌دست می‌آید؟
این رشته حیطه های مختلفی دارد و تک بعدی نیست. کسی که به بخش هنر علاقه دارد می‌تواند پروتزهای زیبایی را انجام‌ دهد. حتی می‌تواند وارد صنعت شود و ارتوز اختراع کند. خوبی این رشته این است که می‌توانید ایده‌های خلاقانه بدهید و اگر به آن علاقه‌ داشته ‌باشید و برایش زمان‌ بگذارید، جای پیشرفت زیادی در ایران دارد. کسانی که می‌خواهند این رشته را انتخاب‌ کنند، بهتر است در دوره کارشناسی از بعد علمی و عملی فضای دانشگاه استفاده ببرند و درس‌های تخصصی، مرجع‌ها مانند اطلس‌ها را بخوانند که پایه علمی خوبی داشته‌ باشند. در نهایت خودشان را محدود به یک کار نکنند. کافی‌ است علم‌شان را به‌روزکنند و ارتباطات خوبی داشته‌باشند. تحصیلات تکمیلی در این رشته خیلی به دید افراد کمک‌ می‌کند. همین‌طور می‌توانید با کارهای بین رشته‌ای، کارهای جذابی ارائه کنید. فقط کافی ا‌ست با یک شکست خودتان را نبازید تا راهی که حال درونی‌تان را خوب‌می‌کند، پیدا کنید.

سلفی باشد یا خویش‌انداز فرقی ندارد. دیگر چند سال است همه به این روش عکاسی در کنار روش‌های دیگر عادت کرده ایم و در هر نقطه‌ای آن را امتحان‌می‌کنیم. هرچند گرفتن سلفی بیشتر وقت‌ها سخت است و ممکن است از بین 20عکس سلفی 19تایش را از گالری تلفن‌همراه‌مان درجا حذف ‌کنیم. مشخص ‌است که موارد زیادی روی سلفی خوب یا بد تاثیرمی‌گذارد، اما ترفندهایی هم وجود دارد که می‌توان با کمک آن‌ها سلفی‌های خوبی گرفت و به جای حذف، آن را در گالری گوشی نگه‌ داشت. در عکاسخونه امروز از این روش‌ها خواهیم گفت.

استفاده از نور طبیعی
دوربین‌های سلفی گوشی‌های هوشمند در سال‌های گذشته هرچقدر پیشرفت کرده ‌باشد، اما باز هم کوچک است. به همین دلیل هرچه نور ورودی به آن‌ها بیشتر باشد، کیفیت و روشنایی تصاویر بیشتر می‌شود. سلفی‌های تاریک به‌خصوص با گوشی‌هایی که حالت شب یا «نایت مود» ندارند، کیفیت بسیار پایینی دارند. بسیاری از عکاسان برای استفاده از نور خورشید و ثبت تصاویر پرتره طبیعی از پنجره استفاده می‌کنند. پنجره‌ای را باید انتخاب کنید که نور مستقیم خورشید به آن نمی‌رسد؛ چراکه با این کار تنها نور پراکنده چهره‌تان را روشن می‌کند. یک روز ابری بهترین نور را برای سلفی گرفتن ایجاد می‌کند؛ چراکه ابرها مانند یک پخش‌کننده نور عمل می‌کنند. شما می‌توانید چنین افکتی را زمانی که لبه‌های نرم سایه‌ها را در روز ابری نگاه می‌کنید، ببینید.
داشتن یک منبع نور
همیشه در روز نمی‌خواهیم سلفی بگیریم یا این که به نور طبیعی دسترسی نداریم. در این زمان می‌توانیم سراغ منبع مصنوعی نور مانند لامپ برویم، اما نتیجه آن طور که می‌خواهیم نمی‌شود و رنگ پوست غیرطبیعی است. برای رفع چنین مشکلاتی می‌توانید از رینگ لایت استفاده کنید. رینگ لایت‌ها برای تصاویر سلفی عادی کاربردی هستند و تنها با یک کلیک، نور موردنیازتان را در اختیارتان قرار می‌دهند. از رینگ لایت‌هایی که نور را پراکنده یا پخش نمی‌کنند، استفاده نکنید؛ چون نتیجه خوبی نخواهید گرفت.
 نگاه ‌کردن به بالا
برای گرفتن سلفی زوایای مختلف را امتحان کنید، با این حال یک قانون در این میان وجود دارد؛ به بالا و نه پایین نگاه‌ کنید. این موضوع به معنای آن نیست که همیشه باید گوشی را بالای سرتان نگاه دارید، اما ایده بدی نیست اگر از زاویه ۹۰ درجه یا بیشتر استفاده کنید. اگر کمی هم دستگاه‌تان را کج کنید، روی کیفیت خروجی تاثیر می‌گذارد. این موضوع با کشیدن گردن و برجسته کردن خط فک کار می‌کند و برخی عیب‌های چهره مانند چین و چروک را به کمترین حد می‌رساند.
 توجه به پس‌زمینه
پس زمینه نامناسب می‌تواند یک سلفی باکیفیت را نابود کند. در بیشتر مواقع برای این سلفی می‌گیریم که خودمان و نه پس زمینه را نشان دهیم. اگرچه در این زمینه استثناهایی هم وجود دارد، اما در حالت کلی می‌خواهیم تمرکز روی چهره‌مان نه پس زمینه باشد. برای دستیابی به این هدف چندین راه وجود دارد. امروزه بسیاری از گوشی‌های هوشمند از حالت پرتره برای دوربین سلفی‌شان بهره می‌برند که از سنسورهای تشخیص عمق برای تار کردن پس زمینه استفاده می‌کنند. بنابراین برای به حداقل رساندن تاثیر پس زمینه روی چهره‌تان، می‌توانید از این حالت استفاده کنید.
 استفاده از سه‌پایه
شاید استفاده از مونوپاد را دوست‌ داشته ‌باشید، ولی تصاویری که با آن می‌گیرید زاویه مشابهی دارند و در نتیجه خیلی به‌ هم شبیه هستند. بهتر است سراغ یک سه‌پایه مخصوص گوشی‌های هوشمند بروید که امکان قرارگیری دستگاه در هر محلی را فراهم می‌کند. پس از این که تلفن همراه روی سه‌پایه قرار گرفت، برای ثبت تصاویر سلفی از تایمر استفاده کنید. تایمر را تنظیم کنید و در فاصله‌ای که می‌خواهید قرار بگیرید. نتیجه نهایی نسبت به زمان استفاده از مونوپاد طبیعی‌تر می‌شود.
منبع: digiato

 

نویسنده: لورا اس. ماتیوز
ترجمه: حسین ابراهیمی(الوند)
انتشارات: افق

کتاب ماهی، اولین رمان لورا اس. ماتیوز است که در مدت کمتر از ۸ ماه به ۷ زبان زنده دنیا، ترجمه شد. این داستان را پسر نوجوانی که او را «ببر» صدا می‌زنند، بازگو می‌کند. ماجرا از روزی شروع می‌شود که ببر، ماهی را پیدا می‌کند. پدر و مادر ببر امدادگر هستند و برای کمک به آسیب دیدگان جنگ از کشور خود مهاجرت کردند و به روستای کوچک و دورافتاده‌ای آمدند. وقتی روستا خالی از سکنه می‌شود و آن‌ها تصمیم می‌گیرند به کشور خودشان برگردند، ببر تصمیم می‌گیرد ماهی را هم، همراه خودش ببرد.‌ جاده‌های سخت و کوهستانی، مواجه شدن با افراد شرور و مسلح و کمبود آب و غذا از جمله مشکلاتی است که در این سفر برای ببر و خانواده‌اش اتفاق می‌افتد. به همراه بردن ماهی، در این شرایط آسان نیست، اما پدر و مادر و راهنمای سفر سعی می‌کنند به ببر کمک کنند تا ماهی سالم به مقصد برسد. ببر و خانواده‌اش چطور با مشکلات مبارزه می‌کنند و آیا می‌توانند سالم به مقصد برسند؟ سرنوشت ماهی چه خواهد شد؟
برای دانستن جواب این سوالات، به شما پیشنهاد می‌کنیم، رمان جذاب «ماهی» را بخوانید.
 

      چرا این قدر زود خوراکی‌‌‌های تو یخچال تکراری می شه؟
    نه مورد غیرتکراری هم داریم، شما سطل ماست رو بدین کنار، قطعاً پشتش یک چیز جالب هست که مدت‌‌‌هاست به فراموشی سپرده شده.
   جوانه، لحظاتی قبل سایت مایکروسافت رو هک کردم، به بابام گفتم، گفت: «خب چی کار کنم؟» چرا این قدر توقعات از ما زیاده؟
    عوضش توقعات از ما کم بود. من هر بار ویندوز کامپیوتر بابام رو عوض می‌‌‌کردم یه جوری بهم نگاه می‌‌‌کرد انگار خود بیل گیتس هستم.
    جوانه، می‌‌‌دونستی تو ادبیات زرافه‌‌‌ها کلمه این نیست؟ چون از اون‌‌‌جایی که اونا هستن همه چی می شه اون!
    اگه یه پروانه بره روی نوک دماغ‌‌‌شون چی؟ بهش میگن این یا اون؟
    چرا این قدر تابستون زود تموم شد؟ چشم به هم زدیم شهریور شد.
     البته که شهریور هم جزو تابستون محسوب می شه، اما بله خیلی زود تموم شد. فقط خیلی گرما خوردیم، اون بخش آلودگی هوا و ریزگردها هم سخت گذشت. اینا رو نادیده بگیریم بله خیلی زود گذشت.
   جوانه امسال تابستون می‌‌‌خواستم 90 تا کلمه انگلیسی حفظ کنم، حساب کردم اگه از الان روزی 3 تا حفظ کنم آخر شهریور به هدف‌‌‌گذاریم می‌‌‌رسم.
    بله، به‌‌‌شرطی که 31 شهریور نگی اگه امشب 90 تا کلمه رو یک‌‌‌جا حفظ کنم به هدف‌گذاریم می‌‌‌رسم .

تا به‌حال پیش‌آمده جلوی آینه بایستید و به وضعیت سر، صورت یا بدن خودتان گیربدهید؟ این اتفاق برای نوجوان‌ها اصلا عجیب نیست. سایت «kidshealth.org» در بخش تخصصی نوجوان‌ها یک قسمت پرسش و پاسخ دارد که کارشنا‌س‌ها به سوالات نوجوانان درباره مسائلی مانند آکنه، اضافه‌وزن و ... جواب ‌می‌دهند و آن‌ها را راهنمایی‌می‌کنند. ما به 3 پرسش و پاسخ  پرداختیم.
    صورتم دایم در حال آکنه (جوش‌زدن) است. جوش‌هایی که می‌توانم قسمت سفیدش را ببینم. می‌توانم با فشار دادن آن‌ها را تخلیه ‌کنم؟(سارا-14ساله)
وسوسه‌انگیز است، اما همیشه با فشار دادن جوش از شر آن خلاص‌نمی‌شوید. فشار می‌تواند باکتری‌ و چرک‌ها را به قسمت‌های عمیق‌تر پوست ببرد و باعث تورم و قرمزی بیشتر شود. همچنین می‌تواند دَلَمه ایجاد کند و شما با گودال‌های کوچک یا زخم‌های دایمی مواجه شوید. صبر کلید حل این مشکل است. جوش شما به خودی خود ناپدید می‌شود و با رهاکردن آن، کمتر احتمال دارد یادآوری ‌کنید که وجود داشته‌ است. برای خشک‌ شدن سریع‌تر جوش، می‌توانید از کرم ها و ژل‌های مخصوص استفاده ‌کنید و اگر نگران هستید، با پزشک یا متخصص پوست خود صحبت ‌کنید.
    رنگ دندان‌هایم را دوست ندارم. می‌خواهم دندان‌های سفیدتری داشته‌ باشم. می‌توانم از خمیردندان سفیدکننده استفاده ‌کنم؟ (جک-17ساله)
استفاده از خمیردندان‌های سفیدکننده تا زمانی که حاوی فلوراید و موادی باشد که با پلاک مبارزه‌می‌کند،ایرادی ندارد. بیشتر نوجوانان به سفید کردن دندان نیاز ندارند؛ چون به‌طور معمول تا زمانی که به بزرگ سالی نرسند دندان‌ها شروع به زرد یا تارشدن نمی‌کند. اگر فکرمی‌کنید دندان‌هایتان به اندازه کافی سفید نیستند قبل از استفاده از محصولات سفیدکننده بدون نسخه، با دندان‌پزشک مشورت‌کنید؛ چون برخی از این خمیردندان‌ها می‌تواند لثه را تحریک و دندان‌ها را حساس‌ کند. دندان‌پزشک ممکن است درمان دیگری را پیشنهاد کند که با نیازهای شما هم مطابقت ‌دارد.
    کف دستانم همیشه عرق ‌می‌کند و این موضوع، زندگی اجتماعی من را به هم ریخته‌ است. چرا این اتفاق می‌افتد در حالی که قبلا سابقه‌ای نداشتم. (مایکل-15ساله)
بهترین راه برای پیدا کردن علت این اتفاق، این است که با یک پزشک مشورت ‌کنید. بیشتر کسانی که کف دست‌شان زیاد عرق‌می‌کند، مشکل سلامتی ندارند، اما یک وضعیت پزشکی به نام «هایپرهیدروزیس» وجود دارد که می‌تواند باعث عرق‌کردن شدید کف دست، پا، زیربغل و دیگر قسمت‌های بدن شود. هایپرهیدروزیس بیشتر در دوران بلوغ شروع ‌می‌شود. البته برخی نوشیدنی‌ها، داروها، هورمون‌ها، غذاهای تند، استرس و دیابت هم می‌تواند باعث این اتفاق‌ شود. خبر خوب این است که پزشکان گزینه‌های مختلفی برای درمان هایپرهیدروزیس دارند و اصلا نباید نگران این موضوع باشید.