نجات مرد استرالیایی پس از 3 ماه گم شدن در اقیانوس آرام و گذران زندگی با خوردن آب باران و ماهی خام بهانهای شد تا از عجیب‌ترین موارد مشابه بگوییم
ماجرای یک مرد استرالیایی که به تازگی بعد از 180 روز سرگردانی در وسط اقیانوس آرام از مرگ حتمی نجات پیدا کرد، خبرساز شده است. «تیم شادوک» در ماه آوریل سفری از مکزیک به پلی‌نزی فرانسه را آغاز کرد، اما قایق او یک ماه بعد از شروع سفر به علت توفان، آسیب شدیدی دید. با وجود چالش‌های فراوان، ملوان 51 ساله و سگش با پناه گرفتن در زیر یک سایه بان کوچک روی قایق آسیب‌دیده، جان سالم به در بردند. البته تلاش و عزم آن‌ها وقتی نتیجه داد که بالگردی که در تلاش برای صید ماهی‌ها در 1900 کیلومتری خشکی بود، آن‌ها را دید. دکتری که به تازگی «شادوک» را معاینه کرده به خبرنگاران گفته که این ملوان علایم حیاتی طبیعی دارد و شرایط جسمانی‌اش پایدار و بسیار خوب است. گفته می‌شود این مرد 51 ساله استرالیایی و سگش طی ۳ ماه گذشته تنها با خوردن آب باران و ماهی خام صید شده از دریا توانسته‌اند زنده بمانند. شادوک که بسیار لاغر شده، درباره نجات معجزه آسای خود به یک شبکه تلویزیونی استرالیا گفت: «من در دریا تجربه بسیار سختی را پشت سر گذاشتم و فقط به استراحت و غذای خوب نیاز دارم، زیرا مدت طولانی در دریا تنها بودم. به جز این مسئله، وضعیت سلامتی من بسیار خوب است و مشکل خاصی ندارم». به همین بهانه و در پرونده امروز زندگی سلام از معروف‌ترین و عجیب‌ترین ماجراهای پیدا شدن افراد بعد از ماه‌ها و سال‌ها که در جنگل یا دریا
یا ... برای آخرین بار دیده شده بودند، می گوییم.
24 روز در دریا با کمی سس گوجهفرنگی!
الویس فرانسوای ۴۷ ساله در سال 2020 میلادی و در نزدیکی بندری در جزیره سنت مارتن قایقی بادبانی را تعمیر میکرد که هوا خراب شد و او را به دریا برد. چون سررشتهای از ناوبری نداشت، در دریا سرگردان شد و جهت را گم کرد. هر چقدر هم تلاش کرد که قایق را با استفاده از تجهیزات درون آن هدایت کند، فایدهای نداشت. او در ویدئویی که نیروی دریایی کلمبیا بعد از نجات او منتشر کرد، گفت: «غذا نداشتم. فقط یک بطری سس گوجهفرنگی و کمی پودر سیر در قایق بود. آن‌ها را با کمی آب مخلوط کردم تا ۲۴ روز در دریا زنده بمانم.» مقامهای نیروی دریایی در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفتند او برای تأمین آب خود، آب باران را در تکه پارچهای جمع میکرده است. سرانجام بعد از 24 روز او را در فاصله ۲۲۲ کیلومتری(۱۲۰ مایل دریایی) شمال غرب پورتو بولیوار پیدا کردند. او گفت: « آخرین روزها هواپیمایی را دیدم. آینهای همراه داشتم. با آن علامتهایی دادم. آینه را در زاویهای گرفتم که نور خورشید به آن بخورد و نور را به سمت هواپیما بازتاب دهد. دو بار از فراز قایق گذشتند، بنابراین فهمیدم مرا دیدهاند. به لطف آن‌ها امروز زندهام. بیستوچهار روز تمام رنگ خشکی را ندیدم. همصحبتی نداشتم. نمیدانستم چه کار باید بکنم. نمیدانستم کجا هستم. سخت بود. در مواقعی که امیدم را از دست میدادم به خانوادهام فکر میکردم.»
کودک گمشده در جنگل یخزده
«نانته نیمی»، پسر 8 سالهای که از خانوادهاش جدا شده بود، به مدت دو روز در جنگلهای میشیگان به تنهایی زنده ماند. این پسربچه، بعدازظهر یک روز به همراه خانوادهاش در پارک ایالتی کوهستانهای وحشی در شبه جزیره بالایی میشیگان کمپ زده بود که گم شد. او برای جمعآوری هیزم رفته بود که ناپدید شد. پس از این که کودک به محل کمپینگ بازنگشت، جست وجوی گسترده برای یافتن نیمی آغاز شد. پلیس ایالتی میشیگان در شرح عملیات جستوجو در روز اول گفته بود: «بیش از 150 نیروی جست وجو و نجات و شرکای پلیس محلی هم اکنون در منطقه تقریبا 40 مایل مربعی با پای پیاده و برخی در آسمان و برخی روی آب هستند تا با مساعد شدن شرایط آب و هوایی جستوجو را آغاز کنند.» این کودک دو شب یخ بندان را در جنگل با دمای هوای زیر 40 درجه زنده ماند. به گفته مسئولان، کودک برای گرم نگهداشتن خود با شاخههای درختها، بدنش را پوشانده و برای حفظ آب بدنش، برف میخورده است. جستوجوگران، این کودک را 2 روز بعد زیر یک کنده درخت حدود دو مایلی دورتر از محل کمپ پیدا کردند.
فرار هولناک و گم شدن در جنگل
دختر 25 ساله آمریکایی که از دست دو مرد مزاحم فرار میکرد، در جنگلهای آلاباما گم شد. زمانی که دیگر کسی امیدی به زنده پیدا شدن او در این جنگل نداشت که حیوانات وحشی زیادی دارد، توسط یک زن دیگر نجات پیدا کرد. «جودی گارنر» به پلیس گفته که او در حین رانندگی در جادههای آن منطقه بوده که جنبندهای را در بین بیشهها دیده و تصور کرده یک جانور وحشی یا احتمالاً گوزن است! اما او ناگهان متوجه حضور یک زن می شود که خراش و جای نیش حشرههای زیادی روی بدنش بود. او گفت که موهای این زن مات شده و زیر ناخنهایش کاملا سیاه و کثیف بود و طوری به نظر میرسید که گویی مدت طولانی در حیات وحش زندگی کرده است. این دختر جوان بعد از نجات یافتن گفته که با خوردن توتهای جنگلی، قارچ و آب گلآلود تا به حال توانسته زنده بماند. او که بعد از 3 هفته نجات پیدا کرد، از لحاظ سلامتی در اوضاع بدی به سر میبرده و در طی مدت مفقودی، 22 کیلو کاهش وزن داشته است.
بیخبری 10 روزه از 13 کودک تایلندی بعد از سیل
پس از سیل شدیدی که سال 2017 تایلند را درنوردید، اعضای یک تیم فوتبال نوجوانان به همراه مربی خود گم شدند و اثری از آن‌ها نبود و همه گمان می کردند که آن‌ها کشته شدهاند. زمانی که تمام مردم در اوج ناامیدی به سر می بردند یک تیم غارنورد انگلیسی به صورت داوطلبانه وارد داستان میشوند و درست در فصل «مانسون» یعنی اوج بارش در مناطق استوایی با تحلیل موقعیت وارد غاری ترسناک میشوند که در روزهای عادی اگر شناگر و غواص ماهری هم باشید از این غار جان سالم به در نخواهید برد. با جستوجوهای مداوم و زمان بر، اولین نشانه کشف شده وجود ردپاهایی است که توجه تیم را جلب میکند. دومین نکته وجود دوچرخههایی در محل است. سپس نیروی دریایی تایلند وارد عمل می‌شود و روزانه مقدار زیادی آب از درون غار به بیرون پمپ می‌شود. به سختی غذا و موارد مورد نیاز کودکان به داخل غار برده می‌شود و دکتر پیش آن‌ها میرود تا سلامتی افراد را بررسی و در صورت نیاز درمان کند. بعد از چندین روز تلاش، این کودکان از غار خارج میشوند.
طی کردن 12هزار و 500کیلومتر در دریا به امید پیدا شدن
مرد لاغری که 16 ماه را در دریا سرگردان بود، در حالی که در جزیره مرجانی دور افتادهای در اقیانوس آرام از پا افتاده بود، نجات یافت. این مرد در سال 2011 با ظاهری ژولیده پس از آن که مسافت بیش از 12هزار و 500 کیلومتر از مکزیک را روی آب شناور بوده، با قایق 24 فوتی خود در جزیره مرجانی ابون توسط دو نفر از افراد محلی پیدا شد. اولا فجلستاد، دانشجوی انسانشناسی که در جزیره ابون تحقیق میکند، او را بعد از نجات دیده و گفته: «شرایط وی خوب نیست اما رو به بهبود است. وی مو و ریش های بلند دارد». او همچنین گفته که لباس این فرد تنها یک زیرشلواری پاره بوده و این که وی مدعی است در سپتامبر سال 2012 مکزیک را به مقصد سالوادور ترک کرده و همراه وی ماه‌ها پیش در دریا درگذشته است. به گفته محققان «قایق ایوان واقعا خراشیده و فرسوده شده و به نظر میرسد که زمان بسیار طولانی را در آب بوده است.» ایوان در طول این مدت با خوردن لاک پشتها، پرندهها و ماهی‌ها و نوشیدن خون لاک پشت در زمانی که باران نمیبارید، زنده مانده است!
بازگشت « مرد کوهستان»
فیلم «از گور برخاسته» با بازی لئوناردو دیکاپریو با الهام از کاوشگر ایرلندی شناخته شده، اهل پنسیلوانیا و معروف به مرد کوهستان است . کسی که بعد از حمله یک خرس خاکستری و جراحتهای شدیدی که برداشت، از آن جا که امیدی به زنده ماندنش نبود، توسط همراهانش در منطقهای جنگلی و ناشناخته رها شد ،اما در کمال شگفتی جان سالم به در برد و توانست خودش را به شهر برساند. این فیلم که سال 2015، اسکار بهترین کارگردانی، بهترین فیلم برداری و بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد، تجربهای از یک زندگی سخت، مدفون میان گل و لای، همگام با برف و باران های سرد و استخوانسوز را به تصویر کشیده است.
مردی که 438 روز در اقیانوس گم شده بود
تصور یک هفته یا حتی یک روز زندگی در قایقی کوچک قطعا میتواند برای انسانی که همیشه روی خشکی زندگی کرده دلهره آور باشد. اما برای آقای سالوادور آلورنگا، دست سرنوشت باعث شد در حال ماهی گیری مسیر زندگیاش به کلی تغییر کند. البته زندگی روی آن قایق کوچک فقط و فقط دلیلی بود برای زنده ماندن. حدود 2 سال قبل این مرد ماهی گیر در حالی که روی آبهای نزدیک به ساحل مکزیک گشت می زد اسیر توفان شد و مایل ها از مسیر اصلی فاصله گرفت. او که دیگر قادر به بازگشت نبود به جای ناامیدی تصمیم گرفت از ماهی و لاک پشتهای دریایی تغذیه کند تا بالاخره روزی به خشکی برسد. وی پس از گذران هفته ها و ماه ها با اختلالات روانی و عصبی مواجه و خوردن فقط یک نوع غذا باعث تغییراتی در اندام و پوست او شد. اما امید به زندگی در وی از بین نرفت تا این که پس از 438 روز نجات پیدا کرد. آن هم در شرایطی که بیش از 8 هزار مایل از خانه اش دور شده بود. پزشکان مختلف بعد از 11 ماه موفق شدند اختلالات روانی سالوادور را رفع کنند تا او بتواند داستان زندگی اش را در این چند ماه بازگو کند و امروز او یکی از ماجراجوترین دریانوردان جهان به شمار می رود که کتاب زندگیاش هم به دست یک نویسنده شناخته شده به نام جاناتان فرانکلین نوشته و منتشر شده است.
4 کودک تنها؛ بیش از ۴۰ روز در آمازون
سال گذشته میلادی یک هواپیمای سبک از نوع «سسنا 206» از منطقه جنگلی معروف به «آراراکوار» در 350 کیلومتری شهر «سنخوزه» کالیفرنیا به پرواز درآمد. چند دقیقه بعد از برخاستن، خلبان از وجود نقص فنی در موتور خبر داد و طولی نکشید که هواپیما با سرنشینانش در بخشی از جنگل آمازونِ استان «کاکوتا» سقوط کرد. یک فرد بومی و یک مادر به همراه چهار فرزند یک، 4، 9 و 13سالهاش از سرنشینان این هواپیما بودند. بعد از اعلام این خبر، عملیات جستوجو برای یافتن لاشه هواپیما با حضور بیش از 100سرباز کلمبیایی شروع شد و اجساد خلبان، فرد بومی محلی و مادر کودکان پیدا شد، اما اثری از بچهها نبود که نبود. 60 سرباز دیگر و 70 بومی که اطلاعات دقیقی از جنگل داشتند به عملیات جستوجو اضافه شدند. هواپیما در منطقه زندگی حیوانات وحشی، گیاهان سمی و پناهگاه گروههای مسلح قاچاق موادمخدر سقوط کرده بود و خیلیها فکر میکردند کار آن چهار کودک به پایان رسیده است تا این که نیروهای امداد و نجات کلمبیایی با سرنخهایی موفق شدند در نهایت ناباوری کودکان گمشده را در حدود 5 کیلومتری محل سقوط هواپیما، زنده پیدا کنند.
فرار خلبان از مرگ در جنگلهای مخوف
آنتونیو سنا، خلبان 36 ساله برزیلی حدود 864 ساعت را در جنگلهای مخوف و وسیع آمازون که درندهترین موجودات را در خود جا داده، گذرانده است. او در ماه ژانویه 2021 میلادی برای ارسال برخی تجهیزات به معدن طلای دورافتادهای پرواز کرد اما موتور هواپیمای او در ارتفاع 900متری با زمین دچار مشکل شد و سقوط کرد. او بعد از 36 روز پیدا شد و گفت:«در طول روز از هر میوهای که در سر راهم پیدا میکردم، میخوردم. میدانستم تخم پرندگان سرشار از پروتئین است و برای این که دچار سوءتغذیه نشوم و انرژی کافی برای پیادهروی در مسیرهای طولانی را به دست بیاورم، چند بار تخم ریا(پرنده بزرگی شبیه شترمرغ) را همان طور خام خوردم.البته اصلا دوست نداشتم، ولی چارهای نبود! من در هر قدمی که برمیداشتم، منتظر حمله حیوانات بزرگ و عظیم الجثه آن منطقه مثل تمساح، ببر، پلنگ و مار بوآ بودم.»
نجات پسر گمشده به لطف دوربین فروسرخ پهپاد
تصویری از یک هواپیمای بدون سرنشین به خدمات اورژانس کمک کرد تا یک نوجوان را که 3 روز در جنگلهای چروکی در کارولینای شمالی گم شده بود، بیابند و نجات دهند. به گفته سازمان آتش نشانی آمریکا، پسر ناپدید شده توسط پهپادهایی با فناوری مادون قرمز پیدا شد. پهپادها گرمای بدن پسر را تشخیص دادند و افرادی را که با پای پیاده به جست وجو میرفتند به محل نوجوان هدایت کردند. قبل از در دسترس بودن این دوربینهای پهپادی، خدمات اورژانس اساساً جنگلها را پر از افرادی میکردند که جستوجوهای شبکهای را انجام میدادند و فقط امیدوار بودند که کسی به فرد گمشده برخورد کند.
منابع این پرونده: تلگراف، عصر ایران، فرارو، ایندیپندنت و ...
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
پرونده
ماجرای یک مرد استرالیایی که به تازگی بعد از 180 روز سرگردانی در وسط اقیانوس آرام از مرگ حتمی نجات پیدا کرد، خبرساز شده است. «تیم شادوک» در ماه آوریل سفری از مکزیک به پلی‌نزی فرانسه را آغاز کرد، اما قایق او یک ماه بعد از شروع سفر به علت توفان، آسیب شدیدی دید. با وجود چالش‌های فراوان، ملوان 51 ساله و سگش با پناه گرفتن در زیر یک سایه بان کوچک روی قایق آسیب‌دیده، جان سالم به در بردند. البته تلاش و عزم آن‌ها وقتی نتیجه داد که بالگردی که در تلاش برای صید ماهی‌ها در 1900 کیلومتری خشکی بود، آن‌ها را دید. دکتری که به تازگی «شادوک» را معاینه کرده به خبرنگاران گفته که این ملوان علایم حیاتی طبیعی دارد و شرایط جسمانی‌اش پایدار و بسیار خوب است. گفته می‌شود این مرد 51 ساله استرالیایی و سگش طی ۳ ماه گذشته تنها با خوردن آب باران و ماهی خام صید شده از دریا توانسته‌اند زنده بمانند. شادوک که بسیار لاغر شده، درباره نجات معجزه آسای خود به یک شبکه تلویزیونی استرالیا گفت: «من در دریا تجربه بسیار سختی را پشت سر گذاشتم و فقط به استراحت و غذای خوب نیاز دارم، زیرا مدت طولانی در دریا تنها بودم. به جز این مسئله، وضعیت سلامتی من بسیار خوب است و مشکل خاصی ندارم». به همین بهانه و در پرونده امروز زندگی سلام از معروف‌ترین و عجیب‌ترین ماجراهای پیدا شدن افراد بعد از ماه‌ها و سال‌ها که در جنگل یا دریا
الویس فرانسوای ۴۷ ساله در سال 2020 میلادی و در نزدیکی بندری در جزیره سنت مارتن قایقی بادبانی را تعمیر میکرد که هوا خراب شد و او را به دریا برد. چون سررشتهای از ناوبری نداشت، در دریا سرگردان شد و جهت را گم کرد. هر چقدر هم تلاش کرد که قایق را با استفاده از تجهیزات درون آن هدایت کند، فایدهای نداشت. او در ویدئویی که نیروی دریایی کلمبیا بعد از نجات او منتشر کرد، گفت: «غذا نداشتم. فقط یک بطری سس گوجهفرنگی و کمی پودر سیر در قایق بود. آن‌ها را با کمی آب مخلوط کردم تا ۲۴ روز در دریا زنده بمانم.» مقامهای نیروی دریایی در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفتند او برای تأمین آب خود، آب باران را در تکه پارچهای جمع میکرده است. سرانجام بعد از 24 روز او را در فاصله ۲۲۲ کیلومتری(۱۲۰ مایل دریایی) شمال غرب پورتو بولیوار پیدا کردند. او گفت: « آخرین روزها هواپیمایی را دیدم. آینهای همراه داشتم. با آن علامتهایی دادم. آینه را در زاویهای گرفتم که نور خورشید به آن بخورد و نور را به سمت هواپیما بازتاب دهد. دو بار از فراز قایق گذشتند، بنابراین فهمیدم مرا دیدهاند. به لطف آن‌ها امروز زندهام. بیستوچهار روز تمام رنگ خشکی را ندیدم. همصحبتی نداشتم. نمیدانستم چه کار باید بکنم. نمیدانستم کجا هستم. سخت بود. در مواقعی که امیدم را از دست میدادم به خانوادهام فکر میکردم.»
«نانته نیمی»، پسر 8 سالهای که از خانوادهاش جدا شده بود، به مدت دو روز در جنگلهای میشیگان به تنهایی زنده ماند. این پسربچه، بعدازظهر یک روز به همراه خانوادهاش در پارک ایالتی کوهستانهای وحشی در شبه جزیره بالایی میشیگان کمپ زده بود که گم شد. او برای جمعآوری هیزم رفته بود که ناپدید شد. پس از این که کودک به محل کمپینگ بازنگشت، جست وجوی گسترده برای یافتن نیمی آغاز شد. پلیس ایالتی میشیگان در شرح عملیات جستوجو در روز اول گفته بود: «بیش از 150 نیروی جست وجو و نجات و شرکای پلیس محلی هم اکنون در منطقه تقریبا 40 مایل مربعی با پای پیاده و برخی در آسمان و برخی روی آب هستند تا با مساعد شدن شرایط آب و هوایی جستوجو را آغاز کنند.» این کودک دو شب یخ بندان را در جنگل با دمای هوای زیر 40 درجه زنده ماند. به گفته مسئولان، کودک برای گرم نگهداشتن خود با شاخههای درختها، بدنش را پوشانده و برای حفظ آب بدنش، برف میخورده است. جستوجوگران، این کودک را 2 روز بعد زیر یک کنده درخت حدود دو مایلی دورتر از محل کمپ پیدا کردند.
دختر 25 ساله آمریکایی که از دست دو مرد مزاحم فرار میکرد، در جنگلهای آلاباما گم شد. زمانی که دیگر کسی امیدی به زنده پیدا شدن او در این جنگل نداشت که حیوانات وحشی زیادی دارد، توسط یک زن دیگر نجات پیدا کرد. «جودی گارنر» به پلیس گفته که او در حین رانندگی در جادههای آن منطقه بوده که جنبندهای را در بین بیشهها دیده و تصور کرده یک جانور وحشی یا احتمالاً گوزن است! اما او ناگهان متوجه حضور یک زن می شود که خراش و جای نیش حشرههای زیادی روی بدنش بود. او گفت که موهای این زن مات شده و زیر ناخنهایش کاملا سیاه و کثیف بود و طوری به نظر میرسید که گویی مدت طولانی در حیات وحش زندگی کرده است. این دختر جوان بعد از نجات یافتن گفته که با خوردن توتهای جنگلی، قارچ و آب گلآلود تا به حال توانسته زنده بماند. او که بعد از 3 هفته نجات پیدا کرد، از لحاظ سلامتی در اوضاع بدی به سر میبرده و در طی مدت مفقودی، 22 کیلو کاهش وزن داشته است.
پس از سیل شدیدی که سال 2017 تایلند را درنوردید، اعضای یک تیم فوتبال نوجوانان به همراه مربی خود گم شدند و اثری از آن‌ها نبود و همه گمان می کردند که آن‌ها کشته شدهاند. زمانی که تمام مردم در اوج ناامیدی به سر می بردند یک تیم غارنورد انگلیسی به صورت داوطلبانه وارد داستان میشوند و درست در فصل «مانسون» یعنی اوج بارش در مناطق استوایی با تحلیل موقعیت وارد غاری ترسناک میشوند که در روزهای عادی اگر شناگر و غواص ماهری هم باشید از این غار جان سالم به در نخواهید برد. با جستوجوهای مداوم و زمان بر، اولین نشانه کشف شده وجود ردپاهایی است که توجه تیم را جلب میکند. دومین نکته وجود دوچرخههایی در محل است. سپس نیروی دریایی تایلند وارد عمل می‌شود و روزانه مقدار زیادی آب از درون غار به بیرون پمپ می‌شود. به سختی غذا و موارد مورد نیاز کودکان به داخل غار برده می‌شود و دکتر پیش آن‌ها میرود تا سلامتی افراد را بررسی و در صورت نیاز درمان کند. بعد از چندین روز تلاش، این کودکان از غار خارج میشوند.
فیلم «از گور برخاسته» با بازی لئوناردو دیکاپریو با الهام از کاوشگر ایرلندی شناخته شده، اهل پنسیلوانیا و معروف به مرد کوهستان است . کسی که بعد از حمله یک خرس خاکستری و جراحتهای شدیدی که برداشت، از آن جا که امیدی به زنده ماندنش نبود، توسط همراهانش در منطقهای جنگلی و ناشناخته رها شد ،اما در کمال شگفتی جان سالم به در برد و توانست خودش را به شهر برساند. این فیلم که سال 2015، اسکار بهترین کارگردانی، بهترین فیلم برداری و بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد، تجربهای از یک زندگی سخت، مدفون میان گل و لای، همگام با برف و باران های سرد و استخوانسوز را به تصویر کشیده است.
تصور یک هفته یا حتی یک روز زندگی در قایقی کوچک قطعا میتواند برای انسانی که همیشه روی خشکی زندگی کرده دلهره آور باشد. اما برای آقای سالوادور آلورنگا، دست سرنوشت باعث شد در حال ماهی گیری مسیر زندگیاش به کلی تغییر کند. البته زندگی روی آن قایق کوچک فقط و فقط دلیلی بود برای زنده ماندن. حدود 2 سال قبل این مرد ماهی گیر در حالی که روی آبهای نزدیک به ساحل مکزیک گشت می زد اسیر توفان شد و مایل ها از مسیر اصلی فاصله گرفت. او که دیگر قادر به بازگشت نبود به جای ناامیدی تصمیم گرفت از ماهی و لاک پشتهای دریایی تغذیه کند تا بالاخره روزی به خشکی برسد. وی پس از گذران هفته ها و ماه ها با اختلالات روانی و عصبی مواجه و خوردن فقط یک نوع غذا باعث تغییراتی در اندام و پوست او شد. اما امید به زندگی در وی از بین نرفت تا این که پس از 438 روز نجات پیدا کرد. آن هم در شرایطی که بیش از 8 هزار مایل از خانه اش دور شده بود. پزشکان مختلف بعد از 11 ماه موفق شدند اختلالات روانی سالوادور را رفع کنند تا او بتواند داستان زندگی اش را در این چند ماه بازگو کند و امروز او یکی از ماجراجوترین دریانوردان جهان به شمار می رود که کتاب زندگیاش هم به دست یک نویسنده شناخته شده به نام جاناتان فرانکلین نوشته و منتشر شده است.
سال گذشته میلادی یک هواپیمای سبک از نوع «سسنا 206» از منطقه جنگلی معروف به «آراراکوار» در 350 کیلومتری شهر «سنخوزه» کالیفرنیا به پرواز درآمد. چند دقیقه بعد از برخاستن، خلبان از وجود نقص فنی در موتور خبر داد و طولی نکشید که هواپیما با سرنشینانش در بخشی از جنگل آمازونِ استان «کاکوتا» سقوط کرد. یک فرد بومی و یک مادر به همراه چهار فرزند یک، 4، 9 و 13سالهاش از سرنشینان این هواپیما بودند. بعد از اعلام این خبر، عملیات جستوجو برای یافتن لاشه هواپیما با حضور بیش از 100سرباز کلمبیایی شروع شد و اجساد خلبان، فرد بومی محلی و مادر کودکان پیدا شد، اما اثری از بچهها نبود که نبود. 60 سرباز دیگر و 70 بومی که اطلاعات دقیقی از جنگل داشتند به عملیات جستوجو اضافه شدند. هواپیما در منطقه زندگی حیوانات وحشی، گیاهان سمی و پناهگاه گروههای مسلح قاچاق موادمخدر سقوط کرده بود و خیلیها فکر میکردند کار آن چهار کودک به پایان رسیده است تا این که نیروهای امداد و نجات کلمبیایی با سرنخهایی موفق شدند در نهایت ناباوری کودکان گمشده را در حدود 5 کیلومتری محل سقوط هواپیما، زنده پیدا کنند.
آنتونیو سنا، خلبان 36 ساله برزیلی حدود 864 ساعت را در جنگلهای مخوف و وسیع آمازون که درندهترین موجودات را در خود جا داده، گذرانده است. او در ماه ژانویه 2021 میلادی برای ارسال برخی تجهیزات به معدن طلای دورافتادهای پرواز کرد اما موتور هواپیمای او در ارتفاع 900متری با زمین دچار مشکل شد و سقوط کرد. او بعد از 36 روز پیدا شد و گفت:«در طول روز از هر میوهای که در سر راهم پیدا میکردم، میخوردم. میدانستم تخم پرندگان سرشار از پروتئین است و برای این که دچار سوءتغذیه نشوم و انرژی کافی برای پیادهروی در مسیرهای طولانی را به دست بیاورم، چند بار تخم ریا(پرنده بزرگی شبیه شترمرغ) را همان طور خام خوردم.البته اصلا دوست نداشتم، ولی چارهای نبود! من در هر قدمی که برمیداشتم، منتظر حمله حیوانات بزرگ و عظیم الجثه آن منطقه مثل تمساح، ببر، پلنگ و مار بوآ بودم.»
تصویری از یک هواپیمای بدون سرنشین به خدمات اورژانس کمک کرد تا یک نوجوان را که 3 روز در جنگلهای چروکی در کارولینای شمالی گم شده بود، بیابند و نجات دهند. به گفته سازمان آتش نشانی آمریکا، پسر ناپدید شده توسط پهپادهایی با فناوری مادون قرمز پیدا شد. پهپادها گرمای بدن پسر را تشخیص دادند و افرادی را که با پای پیاده به جست وجو میرفتند به محل نوجوان هدایت کردند. قبل از در دسترس بودن این دوربینهای پهپادی، خدمات اورژانس اساساً جنگلها را پر از افرادی میکردند که جستوجوهای شبکهای را انجام میدادند و فقط امیدوار بودند که کسی به فرد گمشده برخورد کند.
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
