رفقا سلام!

جوانه‌ای‌های عزیز! رفقای خوب ما! درچه‌ حالید؟ تا الان به برنامه‌هایی که داشتین رسیدین؟ دو ماه دیگه از تابستون رو قراره چطور بگذرونین؟ از کارایی که کردین، کتابایی که خوندین و دوست دارین معرفی‌کنین، بگین. برامون از تجربه‌هاتون توی تعطیلات بنویسین. ستون‌های «پیشنهاد» و «آثار شما» منتظر هستن که مطالبِ همیشه‌خفن شما رو با رفقاتون به‌اشتراک بذارن. 

 شماره پیامک 2000999

شماره تلگرام 09354394576

تلفن تحریریه 05137634000  

همه‌ می‌دانیم اگر ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار نباشند زندگی برای ما روی زمین سخت و نشدنی ا‌ست. اصلا هیچ‌کدام از کارهای ما در کره‌ زمین بدون اکسیژن، آب، جنگل‌ها و منابع طبیعی که از سیاره خود به ارث‌ برده‌ایم، شدنی نیست. به‌نظرتان ما می‌توانیم در دنیایی زندگی کنیم که از آب و اکسیژن در آن خبری نباشد؟ اگر چنین است آن دنیا چه شکلی خواهدبود؟ پاسخ ممکن است نگران‌تان‌کند اما دانستن بهتر از ندانستن است.

 

کشور مصر به اسرار و جاذبه‌های اسرارآمیز از جمله اهرام ثلاثه‌ شهرت دارد و به عنوان قدیمی‌ترین کشور جهان شناخته می‌شود.  اما در میان جاذبه‌های مشهورش، مناطق کمتر شناخته‌شده گردشگری و جذابی مانند منطقه «سیوا» وجود دارد که گردشگران زیادی هر سال برای تماشای زیبایی‌هایش راهی این دیار می‌شوند.

وقت‌گذرانی در دل کویر و در کنار آتش، قدم زدن در کنار درختان نخل، بازدید از آثار باستانی ساخته‌شده از گل و شنا در حوضچه آبی‌رنگ سیوا هر مسافری را برای بازدید از این منطقه وسوسه می‌کند.

«سیوا» واحه‌ای دورافتاده در نزدیکی مرز غربی مصر است. واحه سرزمینی سبز و دارای آب و درخت در میان صحراست که برای صحرانشینان حکم بهشت را دارد. در ادبیات، داستان‌های بسیاری درباره واحه‌ها وجود دارد. برای مثال شخصیتی که در حال مرگ است و از تشنگی دارد هلاک می‌شود، ناگهان به واحه‌ای در وسط بیابان می‌رسد و از مرگ رهایی می‌یابد. در بیشتر کشورهایی که بیابان یا صحرا دارند، واحه هم وجود دارد. امروزه که گردشگران به دنبال مکان‌های بکر و کمتر بازدیدشده با تفریحاتی خاص هستند، سفر به واحه‌ها هم محبوبیت زیادی پیدا کرده است.

واحه سیوا با ۲۳هزار نفر جمعیت به دلیل حوضچه‌های نمک معروف است. غلظت نمک در این حوضچه‌ها به اندازه‌ای است که تقریبا فرورفتن در آب غیرممکن می‌شود. به‌دلیل مقدار بالای نمک در آب‌های سیوا، از این دریاچه‌ها به عنوان درمان دارویی برای پوست و چشم استفاده می‌شود. چشم‌انداز وسیع این واحه با نخل‌های سبز در میان ماسه‌های صحرا، منظره‌ای جذاب است که گردشگران شبیه آن را در هیچ‌ جای دنیا پیدا نخواهندکرد.

 

همه آن چیزهایی که ما در فیلم سینمایی، سریال یا حتی مسابقه می‌بینیم از طراحی لباس و فضا تا نور و رنگ‌پردازی‌ها، ایده‌های طراح صحنه است. رشته طراحی صحنه  یکی  از زیرشاخه‌های هنرهای نمایشی و جزو گرایش‌های رشته تئاتر است و دانشجویانی که قصد انتخاب این رشته را دارند باید در کنکور سراسری هنر شرکت‌ و شانس خود را برای ورود به این رشته امتحان‌کنند. در ادامه بیشتر از این رشته و جزئیات آن خواهیم‌گفت.

    در رشته‌ طراحی صحنه، چه خبر است؟

دانشجوهای این رشته در دانشگاه انواع صحنه ها  را می‌شناسند، با نقشه‌برداری آشنا می‌شوند، شناخت اشیا، مواد و وسایل صحنه و نسبت آن با روایت داستانی هم از موارد دیگری است که می‌آموزند. همچنین با مفهوم انتخاب صحنه و آماده‌کردن آن برای اجرا بیشتر آشنا می‌شوند. وظیفه طراح صحنه در واقع طراحی محیطی فیزیکی هر صحنه از نمایش است و او باید همه جزئیات مانند محل قرارگرفتن مبل، فرش و...  و حتی جای‌گیری دوربین را طراحی‌کند.  طراح صحنه معمولا بعد از خواندن متن برنامه و صحبت با کارگردان، طرح صحنه و وسایل مربوط به آن را (روی کاغذ) می‌کشد و به صورت طرح اولیه به کارگردان می‌دهد تا در محل اجرای پروژه، آن را پیاده‌کنند.

   از چه مسیری باید وارد این رشته شد؟

قبول‌شدن در رشته طراحی صحنه به دو صورت قبولی با کنکور (نیمه‌متمرکز) و قبولی با سوابق تحصیلی انجام می شود. کسانی که می‌خواهند از طریق کنکور وارد این رشته شوند باید در آزمون سراسری هنر شرکت‌کنند و بعد از اعلام نتایج اولیه، این رشته را در اولویت‌های انتخاب رشته بگذارند و منتظر آزمون عملی و مصاحبه دانشگاه باقی‌بمانند. تنها از این طریق می‌توان وارد رشته طراحی صحنه دانشگاه هنر تهران و دانشگاه تهران (دانشکده هنرهای زیبا) شد. آزمون عملی به‌طور معمول سه هفته بعد از کنکور برگزارمی‌شود و ممکن است در این آزمون از شما بخواهند فضایی را که در آن هستید، طراحی‌کنید. مرحله بعدی تکمیل  رزومه و انگیزه‌نامه است. مصاحبه خان آخر است و داورها در آن هم درباره خودتان می‌پرسند هم سوالات تخصصی‌تری مانند این که چه طراحان صحنه‌ای را می‌شناسید؟ کتابی که در زمینه طراحی صحنه نوشته‌ شده‌باشد، معرفی می‌کنید؟ تعداد دانشگاه‌های هنر غیردولتی که رشته طراحی صحنه را ارائه‌می‌کنند از انگشتان یک دست کمتر هستند و برای همین حتی داوطلبان با سوابق تحصیلی هم رقابت سختی برای ورود به این رشته دارند.

   بعد از دانش‌آموختگی چه چیزی در انتظار یک  طراح صحنه است؟

امکان تحصیل در رشته طراحی صحنه در ایران تا مقطع کارشناسی ارشد وجود دارد. دانش‌آموخته‌ طراحی صحنه بعد از دانش‌آموختگی می‌تواند کار خود را با گروه‌های تئاتر شروع‌کند و با نشان‌دادن توانایی و به‌دست‌آوردن تجربه در پروژه‌های مختلف تلویزیونی، کنسرت و سینمایی شرکت‌کند و در آن‌ها مشغول‌به‌کار شود. دانش‌آموخته این رشته در ابتدا چون کم‌سابقه و کم‌تجربه است به عنوان دستیار وارد کار خواهد شد و درآمد چندانی نخواهد داشت اما می‌تواند با پشتکار و آشناشدن با گروه‌های مختلف هنری خودش را به عنوان یک طراح صحنه مطرح‌ کند. در این رشته به دست آوردن تجربه وسابقه و این که با چه کسانی کارکرده‌اید، ارزشمند است.

    این رشته چه سختی‌ها و چالش‌هایی دارد؟

طراحی صحنه یکی از فنی‌ترین رشته‌های هنرهای نمایشی است و دانشجوهای این رشته باید با معماری، نقاشی و هنرهای تجسمی هم ارتباط خوبی داشته‌باشند. علاوه بر این، باید با طراحی لباس هم آشنا باشد چون در کشور ما به‌طور معمول طراحی لباس و صحنه بر عهده طراح صحنه است. این شغل ساعت کاری مشخص و تعیین‌شده‌ای ندارد و بنا به پروژه، ساعت کاری می‌تواند فشرده و زیاد باشد یا مدتی هیچ کاری به شما پیشنهادنشود. طراح صحنه نمی‌تواند مانند یک نقاش یا نویسنده کارش را انجام‌دهد و برود. عملکرد او مدام تحت تاثیر فشار زمانی، مشکلات مالی و تغییر عقیده کارگردان یا محدودیت‌های ساخت است و او باید همه این چالش‌ها را مدیریت‌کند.

   رشته طراحی صحنه به درد چه کسانی می‌خورد؟

صبر و پشتکار دو ویژگی مهمی ا‌ست که باید برای ورود به این رشته داشته‌باشید چون بعد از دانش‌آموختگی شما را به عنوان یک دستیار می‌شناسند. باید خودتان را باور داشته‌باشید تا بتوانید به چیزی که در ذهن‌تان دارید، برسید. باید خیال‌پردازی قوی باشید، چرا که ایده‌های جدید و خوب در گرو این ویژگی است. بیشتر از همه طراحان صحنه باید مصمم و پراراده و عاشق حرفه‌شان باشند چون کار در زمینه نمایش و سینما سختی‌هایی مانند فشارکاری، بی‌خوابی و ...  

را به دنبال‌دارد که تنها با مهارت‌های فنی نمی‌توان آن‌ها را پشت‌ سر گذاشت.

 

ساخت فیلم مستند می‌تواند هزینه‌بردار باشد و امکانات زیادی هم بخواهد اما برای قدم‌های اول می‌شود با دوربین تلفن همراه هم شروع‌کرد. اگر یکی از طرفداران پرو‌پا قرص مستند هستید و دوست‌دارید از ناشناخته‌ها سردربیاورید یا درباره مناطقی که وجود دارند و از آن‌ها کمتر گفته ‌شده‌است، معطل ابزار و تجهیزات نمانید. تابستان است و می‌خواهید سفر بروید؟ از سفرتان یا محلی که به آن سفر می‌کنید، فیلم‌بگیرید و از آن یک مستند موبایلی بسازید. همه چیز می‌تواند سوژه مستندتان باشد از آدم‌های خاص و فرهنگ یک منطقه گرفته تا پوشش گیاهی و مناظری که در سفر می‌بینید. سایت «nofilmschool.com» پنج مرحله مهم را برای ساخت یک مستند برنده با تلفن همراه نوشته است که ما آن را در ادامه آوردیم.

 

داشتن احساسات مثبت برای ذهن و بدن ما خوب است. ما باید همان‌طور که در برنامه غذایی خودمان به دنبال دریافت ویتامین‌های مختلف هستیم به دنبال راه‌هایی باشیم که خودمان را بیشتر بشناسیم تا بتوانیم  بهتر به خودمان کمک‌کنیم. احساسات مثبت و تمرین آن، یک کار حال‌خوب‌کن است که می‌تواند انگیزه‌بخش باشد. ما می‌خواهیم چند کلیدواژه و گروه‌کلمه که می‌تواند احساسات مثبت را توصیف‌کند، به همراه مثال‌هایی در این مطلب بیاوریم. یک یا چند مورد از آن‌ها را انتخاب‌ و تمرین‌کنید و نتیجه‌اش را به ما بگویید.

 

    شادی

 (شاد، خوشحال، خوش‌قلب)

چه موقعیت‌هایی می‌تواند شما را شاد کند و به یکی از کلیدواژه‌های این گروه برساند؟ وقتی دوستان‌تان را می‌بینید و با هم خوش‌ می‌گذرانید؟ وقتی برای ناهار در کنار خانواده وقت می‌گذرانید؟ وقتی به خانه برمی‌گردید و خواهر کوچک ترتان

 را می‌بینید؟ هر روز که برای دیدن یک فیلم یا یادگرفتن یک مهارت زمان می‌گذارید؟

 

    سپاس گزار

 ( سپاس گزاری، قدردانی)

«وقتی به تمام کارهایی که مادرم برای مراقبت از من انجام می‌دهد توجه‌می‌کنم، واقعا از او قدردانی می‌کنم. برای این که در این هفته بیشتر احساس قدردانی را تجربه‌کنم می‌توانم چیزهایی را که درباره پدرم دوست دارم و این‌که چرا خوش‌شانس هستم که او  پدر من است، فهرست‌ کنم» این‌ها نمونه‌های کوچک قدردانی هستند. این که یک اتاق خوب برای زندگی دارم و می‌توانم ساعت‌ها در آن کتاب بخوانم هم نمونه‌ دیگری از این مورد.

 

    علاقه‌مند 

(درگیر، توجه)

زمانی که در کلاس مورد علاقه‌ام، یعنی برنامه‌نویسی هستم، کاملاً احساس علاقه می‌کنم. من همیشه در موسیقی حل می‌شوم و وقتی سازم را برمی‌دارم به هیچ چیز دیگری فکرنمی‌کنم.

برنامه‌ریزی خواهم کرد که هر روز بعد از مدرسه، قبل از انجام تکالیفم تمرین‌کنم و این از من یک آدم مثبت می‌سازد.

 

    دوست‌داشتن 

(دوست‌داشتنی، دلسوز، مهربان)

من دوست‌دارم هر روز برای کسی به طور ناشناس یک کار دلسوزانه انجام‌دهم . می‌توانم به پدربزرگ یا مادربزرگم سربزنم، در خیابان به یک سالمند کمک کنم تا از خیابان عبورکند. هر روز هفته از این موقعیت‌ها پیش‌می‌آید که می‌توانم با انجام‌دادن آن این موضوع را در خودم تقویت‌کنم و کاری را برای کمک به دیگران انجام دهم. من می‌خواهم مهربانی را هر روز تمرین‌کنم و این کار را هر روز از صبح که بیدار می‌شوم، انجام می‌دهم و شاید بخواهم با خودم مهربان‌تر باشم.

 

منبع: kidshealth.org

 

شاعر: مهدی مرادی

تصویرگر: نرگس دلاوری

ناشر: انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

 

دست من به چشمه‌سارها نمی‌رسد

دورم از تمام جویبارها

خیره می‌شوم به بطری زلال آب معدنی

 

شعر زیبایی که خواندید، یکی از شعرهای کتاب  «آوازهای سیب زمینی» سروده مهدی مرادی است. در این مجموعه شعر نوجوان، سیب‌زمینی نه تنها بی‌احساس نیست بلکه حتی در دل خاک آواز می‌خواند. آب زخمی می‌شود و گریه می‌کند، کاکتوس رویا می‌بیند، پنجره‌ ساکت و بی‌حرف ترانه می‌خواند، نبض علف شنیدنی است. وقتی احساسات شاعرانه داشته باشید، می‌توانید دست باران را بگیرید و شانه به شانه او قدم بزنید و به کوچه‌ها سلام کنید و... . در این کتاب هم شعر نو وجود دارد، هم چهارپاره و هم سه‌گانی. سه‌گانی یکی از قالب‌های شعری است که هر قسمت آن از سه مصراع تشکیل شده و پایان مصراع‌های سوم دو به دو هم‌قافیه‌اند. شعر زیر که از  این کتاب انتخاب شده، در قالب سه‌گانی سروده شده است؛

آب زخم می‌خورد

بارها و بارها

در میان جوی آب

 

قاطی زباله‌ها

رهسپار می‌شود

آب سویِ فاضلاب

 

می‌رسد به گوش شهر

چکه چکه گریه‌اش

از تمام خانه‌ها

 

من که فکر می‌کنم

بارها شکسته است

قلب رودخانه‌ها

 

باران می آید و من در زمزمه داستان ها غرق می شوم. رعد و برق با صدایش خواب را از چشمان گل و گلدان می گیرد و به برگ های آن تازیانه می زند. روی گلدان خیمه می زنم و محافظی برای گلم می شوم. به آسمان خیره شده ام و زمین را می بینم که شانه هایش سنگینی می کند. گویی از درون فریاد می زند و می خواهد از این بار رهاشود. 

من همچنان زیر باران نشسته ام و سر در گریبان به آواز نغمه های باران جان می سپارم. بدی ها را زیر رقص باران می شویم. رنگین کمان را می بینم، بلند می شوم و به زندگی ادامه 

می دهم.

 

 

 

  دوستان خوب جوانه! شما هم می‎توانید آثارتان را  از طریق شماره‎های بالای صفحه برای‎مان بفرستید تا با اسم و عکس خودتان چاپ کنیم.