تقسیم ‌بندی لبخند به 3 دسته کلی

لبخندها بسته به موقعیتی که آن را ابراز می‌کنیم، کارکردها و نام‌های متفاوتی دارند. برخی از این لبخندها، نشان‌دهنده سلامت جسمی و روانی‌اند مانند لبخند زدن کودک بین  دو تا  شش ماهگی. 98 درصد کودکان در این فاصله سنی از طریق لبخند به یک چهره اعم از آشنا یا ناآشنا پاسخ می‌دهند و اگر  لبخند وجود نداشته باشد باید سلامت کودک بررسی شود. این لبخند مقدمه روابط اجتماعی بعدی کودک است. دسته‌بندی‌های مختلفی برای انواع لبخند ارائه شده است. در یک تقسیم‌بندی از سه دسته کلی نام برده شده که عبارت اند از:  1- لبخند پاداش 2- لبخند وابستگی و 3- لبخند تسلط. همچنین در یک تقسیم‌بندی دیگر، نام‌های متنوعی برای انواع لبخند ذکر شده است مانند لبخند مودبانه، لبخند خجالت، لبخند پان آمریکن، لبخند داچن و ... . با توجه به این‌که در این مطلب قصد داریم شما را با خنده واقعی و خنده ساختگی آشنا کنیم ، درباره دو نوع خنده که از بقیه خنده‌ها مشهورتر هستند، یعنی لبخند داچن و لبخند پان آمریکن توضیحاتی ارائه می‌دهیم.

 ویژگی‌های لبخند واقعی «داچن»

برای شناسایی انواع لبخند تحقیقات بسیاری توسط زیست شناسان، عصب‌شناسان و روان شناسان انجام شده است اما به دلیل این که نخستین بار، عصب‌شناسی فرانسوی به نام گیلام داچن متوجه تفاوت لبخند واقعی با لبخند تصنعی شد، لبخند اصیل و واقعی به نام(لبخند داچن)نام گرفت. یکی از تحقیقات برجسته داچن روی سیماشناسی بود که در قرن نوزدهم مبحث بسیار مهمی به شمار می‌ر‌فت. داچن می‌خواست تعیین کند که چگونه عضلات صورت باعث نمایش و ابراز احساسات آدمی می‌شود. نحوه تحریک عضلات صورت توسط او بسیار جالب بود. عکس‌های عجیب و غریبی که از تحقیقات او در کتابی منتشر شد، سر و صدای بسیاری به پا و او را مشهور کرد. داچن در حین تحقیقاتش به طور تصادفی نکته جالبی را کشف کرد: لبخند اصیل و واقعی با لبخند تصنعی تفاوت دارد، چیزی که تا قبل آن  مورد بحث نبود. او لبخند اصیل و واقعی را به نام خودش،  لبخند داچن نامید! در لبخند داچن که لبخندی صادقانه است، گوشه‌های لب بالا می‌آید و پوست اطراف گوشه‌های چشم چروکیده می‌شود. عضلاتی که مسئول بالا بردن گوشه دهان  است، عضلات زیگوماتیک خوانده می‌شود. این عضلات هم در لبخند واقعی و هم لبخند دروغین فعال اند. ولی در جریان لبخند واقعی عضلات دیگری هم منقبض می‌شود، این عضلات اوربیکولاریس اوکولی و پارس اوربیتالیس هستند، آن ها گونه را بالا می‌برند و پوست اطراف چشم‌ها را چین می‌اندازند.

 تاثیرات لبخند واقعی بر روان

علاوه بر بعد  ظاهری خنده داچن، بعد روانی آن هم مورد توجه روان شناسان قرار گرفته است. به عنوان مثال در تحقیقی، گروهی از روان شناسان برای بررسی تاثیر لبخند داچن بر زندگی افراد، به آلبوم عکس های دوران دانشگاه مراجعه کردند. در این تحقیق تعداد 141 عکس را از آلبوم سال 1960 دانشجویان سال آخر دانشگاه میلز واقع در سانفرانسیسکوی آمریکا مورد مطالعه قرار دادند. در این تصاویر، تقریبا تمامی افراد لبخند به لب داشتند، اما فقط نیمی از خنده‌ها، لبخند داچن بودند. با تمامی این افراد در سنین 27، 43 و  52 سالگی تماس گرفته شد و از آن ها  درباره ازدواج و رضایت از زندگی سوال شد. با نهایت شگفتی، آشکار شد افرادی که لبخند آن ها در عکس از نوع لبخند داچن است، به احتمال بیشتری ازدواج کرده و ازدواج‌شان پر دوام بوده و پس از گذشت 30 سال، سلامت شخصی بیشتری را تجربه می‌کردند. این شاخص‌های شادی صرفا از روی چروک خوردگی اطراف چشم در حین لبخند پیش بینی شده بود. توجه به لبخند داچن و نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که هیجانات مثبتی مانند شادی و خوشحالی پیش بینی کننده رضایت از زندگی در آینده است. بنابراین جا دارد به این نکته توجه کنیم شادی و رضایت از زندگی، بیش از آن که به شرایط محیطی وابسته باشد، به خلق و خو و نوع نگرش فرد بستگی دارد. لبخند داچن، جدا از فعل و انفعالاتی که در خود فرد به وجود می‌آورد، حاوی پیام‌هایی برای طرف مقابل هم هست. لبخندهای داچن باعث می‌شود که فرد با اعتماد به نفس و صمیمانه به نظر برسد.

 ویژگی‌‌های لبخند تصنعی «پان»

در مقابل لبخند داچن، لبخند پان آمریکن است. عنوان پان آمریکن به  دلیل این بوده که مدیران شرکت هواپیمایی پان آمریکن از خدمه خود می‌خواستند لبخند خود را حفظ کنند، حتی اگر شرایط مطابق میل آن‌ها نباشد. این نوع لبخند که ممکن است بسیاری از افراد به لب داشته باشند، نشان‌دهنده رضایت و شادمانی درونی نیست. برخی افراد به واسطه شغل‌شان به ناچار باید در محیط کار و در ارتباط با مشتریان دایم لبخند به لب داشته باشند. طبیعی است که فردی که به اجبار لبخند می‌زند، این لبخند نشان دهنده رضایت او نیست و تنها برای حفظ شغل اش وانمود می‌کند که خوشحال و شاد است. مطالعات نشان می‌دهد که وقتی افراد در حال نمایش هستند، تلاش بیشتری برای کنترل ماهیچه‌های صورت خود به خرج می‌دهند. در نتیجه گوشه‌های ‌دهان فوق‌العاده بالا  می آید و تعداد بیشتری از دندان‌ها در معرض دید قرار می‌گیرد. واضح است که چنین لبخندی، نه تنها پیام خوبی به دیگران منتقل نمی‌کند که بعد از مدتی باعث می‌شود تا فرد با اختلالاتی همچون افسردگی، اضطراب و ... دست ‌و‌ پنجه نرم  کند و سلامت روانش به خطر بیفتد.

 

 فرصت‌های طلایی را دریابید

همه افراد در طول زندگی در مسیر و موقعیت‌های گوناگونی قرار می‌گیرند اما گاهی اوقات یک مسیر و موقعیت، طلایی محسوب می‌شود و به اصطلاح فرش قرمز است. اما ما باید بدانیم که چگونه از این فرصتی که در اختیارمان قرار داده شده است، بهترین استفاده را بکنیم. گاهی در لحظه، یک انتخاب  مسیر ما را عوض می‌کند و سکوی پرتاب می‌شود، گاهی هم مخالفش باعث سرکوبی و شکست خواهد شد بنابراین ما باید لحظه‌های طلایی را دریابیم. 

5 توصیه برای استفاده بهتر از فرصت‌های طلایی

حالا سوال این است که اگر یک فرصت طلایی در زندگی نصیب ما شد تا خودمان، توانمندی‌هایمان و ... را نشان دهیم، چه کنیم که مثل مهاجم پرسپولیس نباشیم! در ادامه چهار توصیه برای استفاده بهتر از فرصت‌های طلایی مطرح خواهد شد.

1- داشتن اعتماد به نفس|  بعد از رسیدن به فرصت مد نظر، هرگز به مهارت‌ها، قدرت، منابع و توانایی‌های خود شک نکنید و مطمئن باشید که موفق خواهید شد.

2- مسئولیت‌پذیر باشید|  کسی که به تصمیم‌ها، رفتارها و کارهای خود کاملا متعهد و درباره آن‌ها مسئولیت‌پذیر باشد، تمام تلاشش را خواهد کرد تا در صورت نرسیدن به هدف، نیازی نباشد بهانه بیاورد یا تقصیرها را به گردن دیگران بیندازد.

3- برنامه داشته باشید|  همه ما در انتظار یک سری فرصت‌ها در زندگی هستیم اما اگر برای زمانی که به آن‌ها رسیدیم از قبل برنامه مشخصی نداشته باشیم، خیلی زود شکست خواهیم خورد.

4- انگیزه را دست کم نگیرید|  بعضی‌ها تصور می‌کنند که همیشه برای درخشیدن فرصت هست و همین موضوع، انگیزه‌شان را برای تلاش نابود می‌کند.

5- خلاق باشید|  بعد از قرار گرفتن در فرصتی که از نظر شما طلایی است، باید خلاق باشید و با پشتکار تصمیم بگیرید تا شرایط را نسبت به گذشته برای خودتان بهتر کنید.

 

مخاطب گرامی، شرایطی که شما در آن قرار گرفته‌اید، ناراحت‌کننده است اما امیدوار باشید که با تلاش و اصلاح یک سری رفتارها، شانس زیادی برای بهبود وضعیت زندگی‌مشترک‌تان خواهید داشت. اما شما باید چه کنید؟

 مشکل اصلی، وسواسی‌بودن همسرتان است

شما باید بدانید همسر شما به دلیل وسواس شدید، حال روحی بسیار بد و ناراحت کننده‌ای را تجربه می‌کند. او از انجام رفتارهای وسواسی و تکرار آن‌ها لذت نمی‌برد بلکه یک نیروی درونی او را وادار می‌کند برای رفع اضطرابش این کارها را انجام دهد. واقعیت این است که همسرتان بیمار است. زمانی که به چشم یک بیمار به وی و رفتارهایش نگاه کنید، بیشتر می‌توانید او را درک و کمک کنید تا وقتی که فکر کنید او به عمد می‌خواهد آزارتان دهد.

 توان روحی خود را افزایش دهید

زندگی با فردی که وسواس دارد و به خصوص این که در پیامک خود ذکر کرده اید فحاش و بد اخلاق هم هست، بسیار سخت است. برای کاهش آسیب‌ها و مدیریت بهتر زندگی‌تان، در وهله اول از خودتان مراقبت کنید. در ابتدا شما باید توان روحی خود را افزایش دهید تا رفتارهای همسرتان آسیب کمتری به شما وارد کند. بدین منظور ورزش منظم، پیاده‌روی، ارتباط با دوستان و آشنایان به صورت مجازی یا در فضای باز با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، یادگیری مهارت‌های جدید و انجام فعالیت‌های مورد علاقه و ... می‌تواند در افزایش توان روحی شما کمک بسزایی کند. همان طور که گفته شد همسرتان بیمار است و زندگی با بیمار می‌طلبد که شما صبورانه با درایت و مدیریت خود جو زندگی‌تان را از حالت تشنج و نابسامان خارج کنید.

 خشم همسرتان را بیشتر نکنید

گفته‌اید همسرتان فحاش و بد اخلاق است، بدخلقی و خشم از پیامدهای وسواس است. در بیشتر مواقع رفتار دیگران با فرد، بازتاب رفتار وی با آن‌هاست. اگر شما با همسرتان با ناراحتی، عصبانیت و بی توجهی برخورد کنید این رفتار شما باعث عصبانیت و خشم او می‌شود و شدت اختلافات و تعارضات افزایش می‌یابد. مراقب کلام خود باشید. دقت کنید اگر صدایتان بلندتر شده، به تندی یا با پرخاشگری صحبت می‌کنید کمی مکث کنید تا آرام شوید. صبور باشید و برای اصلاح همسرتان عجله نکنید، دقت کنید درمان وسواس اصولا دوره طولانی می‌طلبد. فراموش نکنید زندگی با یک شخص وسواسی، هر چند سخت و طاقت فرساست، اما هر مشکلی راه‌حلی دارد. مراجعه به مشاور متخصص هم در شرایط شما، ضروری به نظر می‌رسد.