به بهانه خبر رئیس صندوق رفاه دانشجویی درباره ایجاد خوابگاه متاهلی برای 25 هزار نفر از دانشجویان
تعداد بازدید : 158
تو فکر یک سقفـم
پرونده
نویسنده : آذر صدارت | روزنامه نگار
دیروز، «ذوالفقار یزدانمهر»، رئیس صندوق رفاه دانشجویان کشور در گفتوگو با مهر، با اشاره به کمبود چشمگیر خوابگاههای متاهلی برای دانشجویان گفت: «در مصوبه اخیر صندوقرفاه دانشجویان وزارت علوم، احداث یک یا دو سرای متاهلی تصویب شده است؛ حتی برخی از دانشگاهها مشغول ساخت شهرکهای رفاهی متاهلی هستند. هم اکنون یک هزار و ۱۰۰ دانشجوی متاهل در خوابگاههای متاهلی ساکن هستند و در روزهای آینده، برای ۲۵ هزار نفر از دانشجویان، خوابگاه متاهلی ایجاد خواهیم کرد.» خبر خوبی که هرچند شرایط دانشجویان متاهل فعلی را تغییر نمیدهد اما شاید نوجوانان الان که دانشجویانِ سالهای بعد به حساب میآیند را سر دوراهی ادامهتحصیــل یا ازدواج، از ترسِ فراهم نبودن شرایط شروع زندگی مشترک، قرار ندهد. طبیعی است که هر زن و مردی، دوست دارد بعد از عقد و ازدواج، در کنار همسرش و زیر یک سقف زندگی کند؛ منتها زوجهای دانشجو، باتوجه به این که هنوز مشغول تحصیل هستند و فرصت چندانی برای ورود به بازار کار و کسب درآمد و پسانداز پول برای تهیه منزل مسکونی نداشتند، معمولا با سوال «الان ازدواج کنیم یا بعد از دانش آموختگی؟» و مشکل «حالا که ازدواج کردیم، چطور زندگی مشترکمان را شروع کنیم؟» مواجه اند. سوال و مشکلی که قرار بوده واحدهای خوابگاههای متاهلی دانشگاههای سراسر کشور، راهحلش باشند اما به دلیل محدودیت این واحدها و تعدادزیاد متقاضی، این معضل همچنان سر جای خودش باقی است. با این خبر و مقدمات، اگر برایتان این سوال پیش آمده که شرایط گرفتنِ یک واحد خوابگاه متاهلی چیست و حال و هوای زندگی در این سوئیتها چگونه است، پرونده امروز را از دست ندهید.
در چه شرایطی یک واحد خوابگاه متأهلی به زوجهای دانشجو تعلق میگیرد؟
زندگی مشترک آقا و خانم دانشجو
زندگی دانشجویی در شهری غیر از شهر محل سکونت، پر از سختیهای کوچک و بزرگ است؛ مستقل شدن یکهویی و از سرِ ناچاری، نگرانی و تلاش برای تأمین هزینههای دانشگاه و خورد و خوراک و اجاره جایی برای زندگی و دلتنگی برای خانواده، مهمترین دغدغههای دانشجوهای دور از خانه است. حالا این سختیها را چندبرابر کنید تا بدانید دانشجوهای متأهل چطور روزگار میگذرانند. بعضیها که دور از آتش نشستهاند، میگویند «خب به دانشجوهای متأهل که خوابگاه تعلق میگیره»، اما همه دانشگاهها خوابگاه متأهلی ندارند و بعضی از دانشگاهها هم که چنین امکانی به دانشجوها میدهند، شرطهای سختی پیش پایشان میگذارند. قوانین واگذاری خوابگاه متاهلی در دانشگاههای کشور با هم متفاوت است؛ مثلا بعضی دانشگاهها فقط به دانشجوهای تحصیلات تکمیلی خوابگاه میدهند و در بعضی دانشگاهها فقط به دانشجویان مرد، به عنوان سرپرست خانواده، خوابگاه متأهلی تعلق میگیرد. چند شرط کلی نسبتا ثابت اما وجود دارد؛
امتیازت چنــده؟
خوب است بدانید که خوابگاههای متأهلی براساس یک جدول امتیازبندی به متقاضیان تعلق میگیرد؛ بهاینصورت که یک فهرست بلند بالا از معیارهای مدنظر دانشگاه تهیه شدهاست، به هرکدام از موارد امتیازی اختصاص داده و اولویت دانشجوها برای گرفتن خوابگاه براساس مجموع امتیازاتشان سنجیده میشود. مقطع تحصیلی (دکتری تخصصی بیشترین امتیاز را دارد)، داشتن یا نداشتن فرزند (بهازای هر فرزند 5 امتیاز، تا حداکثر دو فرزند)، واحدهای درسیِ گذرانده شده (امتیاز واحدها در هر مقطع تحصیلی متفاوت است)، رتبههای علمی و ورزشی، فاصله از شهر محل سکونت و مدت زمانی که از تاریخ عقد میگذرد، بعضی از معیارهای جدول امتیازبندی است. دانشجوهایی که از 50- 40 مورد این جدول، امتیاز خوبی بگیرند و از تبصرههای فراوانش جان سالم به در ببرند، میتوانند دست در دستِ همسرشان زیر یک سقف بروند. در ادامه بعضی از معیارهای جدول امتیازبندی را بهصورت ویژه ذکر کردهایم تا بدانید خوابگاه در چه صورتی به دانشجو تعلق نمیگیرد و چه کسانی شانس بیشتری برای گرفتنش دارند.
چه کسانی نمیتوانند خوابگاه متأهلی بگیرند؟
دانشجویان بورسیه، دارای تمکن مالی و نوبت دوم (شبانه)
دانشجوهایی که ساکنِ شهر محل تحصیلشان باشند
کسانی که بیش از سه فرزند یا فرزند بالای دوازده سال دارند
مشروطیها و کسانی که در شورای انضباطی پرونده دارند
دانشجوهایی که از وام مسکن صندوق رفاه دانشجویان استفاده کردهاند
دانشجوهای شاغل به کاری غیر از کار دانشجویی
چه کسانی برای گرفتن خوابگاه متأهلی، در اولویت هستند؟
دانشجویان جانباز و رزمنده و فرزندان شهدا، جانبازان، ایثارگران و آزادهها
دانشجویان استعدادهای درخشان، نمونه و المپیادی
دانشجویان معلول، تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره)، مناطق محروم و سازمان بهزیستی
منبع: وب سایت دانشگاه تهران
یک زوججوان از تجربه زندگیمشترک در یک واحد خوابگاه متاهلی میگویند
سخت بود اما ارزشش را داشت
برای درک بهتر از شرایطِ به دست آوردن یک واحد خوابگاه متاهلی و داشتن یک تصویر واقعی از زندگی در این خوابگاهها، با جواد و زهرا، زوج دانشـجویی که تجربه یکساله زندگی در این فضا را پشت سر گذاشتهاند، حرف زدیــم. جواد را به واسطه فضای مشترک کاری میشناسیم و از طریق او، با همسرش هم آشنا میشویم. زن و شوهری که سال 93 ازدواج کردند و از بهار همان سال، تلاش و پیگیری شان برای بهدست آوردن یک سوئیت دانشجویی شروع شد و بالاخره این دوندگیها مهرماه جواب داد و عروس و داماد به اولیــن خانه مشترکشان، قدم گذاشتند. جواد میگوید: «سال 93، 25 سال داشتم و دانشجوی مقطع ارشد رشته اقتصاد بودم. من و همسرم، هر دو کاشمری هستیم و در دانشگاه فردوسی مشهد قبول شده بودیــم و طبیعتا تا قبل از ازدواج، خوابگاهی بودیم و هر کداممان مثل بیشتر دانشجویان مجــرد، در اتاقهای 10-12نفره خوابگاه زندگی میکردیم تا این که ازدواج کردیم. بعد از ازدواج بود که به فکر رفتن زیر یک سقف مشترک افتادیم و از آن جا که هر دو هنوز درس میخواندیـــم و پسانداز چندانی هم نداشتیم، اولین گزینهمان زندگی در خوابگاه متاهلی بود.»
گرفتن خوابگاه متاهلی، نیازمند پیگیری و دوندگی زیاد است
جواد درباره شرایط بهرهمند شدن از واحدهای خوابگاه دانشجویی و سختیها و مشکلاتش ادامه میدهد: «حتما میدانید که گرفتن یک سوئیت در خوابگاه متاهلی، براساس یک سری امتیازبندی انجام میشود و طبعا هرچه امتیازات بالاتر و بیشتر باشد، شانس کمتر توی صف ماندن و به دست آوردن یک واحد، بیشتر است. فرم امتیازبندی شامل بندهایی مثل مقطع تحصیلی، تعداد سالهای ازدواج، داشتن یا نداشتن بچه، مسافتِ شهر محل سکونت تا دانشگاه و... است. مدارک موردنیاز هم طبیعتا گواهی تحصیلی و مدارک شناسایی و سندازدواج و چک ضمانت برای تخلیه واحد. ضمن این که آن سال، اجارهبهای هر واحد برای هر ترم 400 هزارتومان بود. نکته آزاردهنده این خوابگاهها، پروسه پیگیری و گرفتن شان است که نیازمند چندین ماه صبر و حوصله و سماجت و دوندگیِ زیاد است. تعداد بسیار زیادی دانشجوی متاهل متقاضی وجود دارند که همگی در نوبت و رزرو هستند و در تکاپوی جفت و جور کردنِ مدارک؛ به همین دلیل تا لحظه آخر بلاتکلیف هستی و نمیتوانی برای شروع زندگی مشترکت، برای پولت، برای اسکان و... برنامهریزی داشته باشی. منتها اگر به دلایلی مثل تمام نشدنِ درس، نداشتن شرایط مناسب اقتصادی برای تهیه خانه مستقل یا برنامهریزی برای پسانداز پول، عزمت را برای زندگی در خوابگاه متاهلی جزم کردهای، باید خسته نشوی. سخت است اما ارزشش را دارد.»
خوابگاه متاهلی؛ فرصت شیرینی برای باهم بودن
زهرا، همسر جواد هم حرفهای جالبی درباره شرایط زندگی در خوابگاه متاهلی دارد: «سال 93، من 22 سال داشتم و دانشجوی مقطع کارشناسی کتابداریِ دانشگاه فردوسی مشهد بودم. من هم مثل جواد، تا پیش از ازدواج خوابگاهی بودم اما بعد از ازدواج، دوست داشتم کنار جواد، کنار هم زندگی کنیم. این بود که از ایده خوابگاه متاهلی استقبال کردم و وقتی تلاشهایمان به سرانجام رسید، خیلی خوشحال بودیم. به این ترتیب، یک سوئیت کوچولوی 35 متری، با یک هال، سرویس بهداشتی و یک آشپزخانه اوپنِ جمع و جور، شد اولین خانه مشترک من و جواد که یک سالِ شیرین را در آن به سر بردیم. ساختمان محل سکونت ما، 60 واحدی بود و تعداد زیادی زوج دانشجو با رشتهها و مقاطع مختلف، با بچه یا بیبچه در همسایگیمان زندگی میکردند. همسایههایی که با بعضیهایشان ارتباط صمیمانهتری داشتیم و برخی را هم در حد سلاموعلیک میشناختیم. فضاهای مُشاع توسط مسئولان خوابگاه نظافت و مراقبت میشد و از محدودیتهای رفت و آمد خوابگاههای مجردی، خبری نبود. جالب است بدانید که تعداد زیادی از ساکنین خوابگاه، دانشجویان خارجی بودند که خب با هم بیشتر میجوشیدند. بسکه آن سوئیت کوچک بود، فقط چند تکه از وسایل زندگیمان را به آن جا منتقل کردیم و بقیه، خانه پدر و مادرهایمان بود. آن سال، گرچه از هماتاقیهای خوابگاه سابق و خانوادهام دور مانده بودم و گرچه در یک فضای محدود و شاید به نظر بقیه دلگیر زندگی میکردم اما یکی از شیرینترین سالهای زندگیام بود. چون علاوه بر این که فرصتِ زندگی در کنار همسرم را داشتم، از بابت سر و کله زدن با صاحبخانه و تهیه ودیعه و اجاره، خیالمان راحت بود.»