به تورم قرمز، دردناک و پر ازچرک پوست که در پی یک عفونت باکتریایی ایجاد می شود، کورک (Biol) می گویند.
کورک زمانی ایجاد می شود که یک فولیکول مو یا غده سباسه (که سبوم را به داخل فولیکول مو، ترشح می کند) عفونی شود. سپس عفونت، منتشر می شود و چرک در بافت های اطراف تجمع می یابد. محل های شایع برای کورک ها، نواحی مرطوب همچون کشاله های ران یا قسمت هایی است که اصطکاک ایجاد می شود مثلاً زیریقه. کورک ها معمولاً به دلیل عفونت با باکتری استافیلوکوک اورئوس که در بعضی افراد به طور طبیعی روی پوست یا در داخل بینی، بدون هیچ علامتی وجود دارد، ایجاد می شود.
مجموعه ای از کورک های به هم متصل، کفگیرک (Carbuncle) نامیده می شود. کورک ها از همه بیشتر در افرادی دیده می شود که مقاومت بدنشان در برابر عفونت به دلیل اختلالاتی همچون بیماری قند و ایدز کاهش یافته است، اما در افرادی که هیچ گونه مشکل ایمنی ندارند هم می تواند به وجود آید.
علایم بیماری
علایم به تدریج طی چند روز به ترتیب زیر ایجاد می شود:
یک توده قرمز کوچک ظاهر می شود.
این ناحیه دردناک و حساس می شود.
این توده و بافت های اطراف آن به موازات تجمع چرک، شروع به تورم می کند.
یک سرسفید یا زرد از چرک، در مرکز کورک ظاهر می شود.
ناحیه مبتلا در لمس گرم است و ضربان دارد.
کورک ها، اغلب بدون درمان، بهبود می یابد.
ممکن است بترکد و چرک آزاد شود یا به تدریج فروکش کند و سپس ناپدید شود.
شما چه کاری می توانید انجام دهید
شما می توانید با گذاشتن یک کلافه پنبه ای یا یک پارچه تمیز که در آب گرم مرطوب شده، روی ناحیه مبتلا به مدت حدود 30 دقیقه و چهار بار در روز، به تسکین درد و بهبود آن کمک کنید.
کورک را فشار ندهید زیرا این کار ممکن است باعث پخش شدن بیشتر عفونت شود. اگر درعرض چند روز روند بهبود کورک آغاز نشد یا بزرگ و دردناک شد، با پزشک مشورت کنید.