علیرضا کاردار- این روزها کافی است گذرتان به یکی از کانالها و صفحاتِ مجازیِ آدمها بیفتد، یا پای یکی از برنامههای طنز تلویزیون بنشینید یا اصلا پیامکهایی که فرزند نوجوانتان برای خودتان فرستاده را بخوانید تا با دایره وسیعی از واژگان عجیب و نگارشهای غلط روبه رو شوید که تازه اختراع شده اند. برخی زبانشناسان معتقدند اصطلاحات جدید و طرز نگارش متفاوت کلمات که به صورتِ من درآوردی از راههای گوناگون بین مردم رواج پیدا میکند، اگر مکتوب و ماندگار شود، به اساس زبان شیرین فارسی ضربه میزند. معلوم نیست اگر دو هزار سال پیش تلویزیون اختراع شده بود یا هزار سال قبل اینترنت به وجود آمده بود و مجریهای دوران باستان و بازیگران طنز آن زمان یا لشکرهای فیسبوکی و اینستاگرامی آن دوران مثل الانِ ما، این قدر نسبت به زبان و آیین نگارش شان بی توجه و سهل انگار بودند، الان چه چیزی از زبان فارسی باقی مانده بود و ما به چه زبانی صحبت میکردیم و به چه خطی مینوشتیم؟ هرچند همهمان میدانیم گاهی به دلایل مختلف مثل تابوهای اجتماعی، سرعت و عجله یا نیاز به خلاصه کردنِ چند جمله در یک کلمه، ناچاریم از واژهسازی و حذف و اضافههای مرسوم استفاده کنیم، ولی اگر با همین روال پیش برویم، چند ده سالِ دیگر، رد و نشانی از زبان فارسی میمانَد؟ در این پرونده ابتدا، بررسی میکنیم زبان فارسی کی و کجا به وجود آمد، چگونه در حال تخریب است و در آخر هم به مرور چند نمونه از غلطهای نگارشی مرسوم و رایج این روزها و یادآوری شکل صحیح شان میپردازیم تا تمیزنویسی را تمرین کنیم. با ما باشید.