لواشِ جهانی!
«فرهنگ پخت نان لواش» به عنوان دومین پرونده چند ملیتی ایران در یونسکو به ثبت رسید. اگر یادتان باشد «نوروز» اولین پرونده چندملیتی ایران در یونسکو بود و حالا «لواش» دومین پرونده چند ملیتی ماست که با مشارکت کشورهای آذربایجان، قزاقستان و ترکیه ثبت شده است. بفرما! حالا هی سنگک و بربری را بکوبید توی سرِ نحیفِ این «لواش» دوست داشتنی! راستی خبر را دست به دست کنید تا برسد به دست شاطرهای عزیز بلکه حواسشان را موقع پخت لواش، جمع تر کنند. بالاخره مسئله جهانی شده و حیثیتی است.
سنگکِ باستانی!
می گویند شاه عباس و لشکریانش که مدام به شهرهای مختلف سفر می کردند، مشکل نان و خورش موقت و فوری داشتند. یعنی لازم بود در هر شهر نانواهایی باشند که بتوانند به قدر مصرف سربازان نان بپزند. شاه عباس برای حل این مسئله از شیخ بهایی کمک می گیرد. شیخ بهایی هم، روحش شاد، با ابداع «تنور سنگکی» خدمت بزرگی به بشریت می کند. نان سنگک و تنور آن از همان زمان تا الان به همین شکل باقی مانده است. بعضی ها هم البته معتقدند نان سنگک قدیمی تر از این حرف هاست و از زمان ساسانیان وجود داشته است.
منابع: وب سایت کمیسیون ملی یونسکو، مشرق