مادرها هنگام دعوا بین فرزندان چه کنند؟
مترجم : مارال مرادی
باور مادرها این است که خانواده موفق خانوادهای است که در آن خواهرها و برادرها زیاد با هم دعوا نکنند اما این همیشه درست نیست! دعوا و درگیری بین بچهها، نه تنها اجتنابناپذیر است بلکه اگر خطر جانی نداشته باشد، میتواند فوایدی هم برای آنها دربر داشته باشد. البته تحمل دعوای بچهها برای مادرها کار خیلی سختی است. مادرها فکر میکنند فرزندانشان نباید به هیچوجه با هم اختلاف نظر داشته باشند و با هر گفتوگوی تندی بین فرزندان، آنها را کلی نصیحت میکنند که با هم دوست باشید و دعوا نکنید. در این بین باید بدانیم بهترین رفتار این است که بپذیریم درگیری نیز جزئی از واقعیت زندگی خواهرها و برادرهاست اما قطعا نیاز به مدیریت دارد. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
مادرها باید علت دعواها را رمزگشایی کنند
یکی از مهمترین فواید دعوا این است که هر شخصی در دعوا میتواند هم به شناخت بهتری از خود دست یابد و هم اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند ، البته مشروط بر آن که همیشه بازنده یا برنده نباشد. دعواها عموما عملکرد و مفهوم خاصی دارند. دعوا و درگیری گاهی تنها راهی است که کودک میتواند از طریق آن دردها و ناراحتیاش را بیان کند. این وظیفه مادر است که چنین واکنشی را رمزگشایی کند. در ضمن مادرها باید بپذیرند که رابطه خواهر و برادری همیشه بین دو قطب عشق و نفرت در نوسان است. قبول درگیری بین خواهر و برادر بهترین روش برای پشت سر گذاشتن و تبدیل آن به عنصری سازنده است.
از دعوا و درگیری بین بچهها نترسید
تنها یک جر و بحث شدید میتواند کاری کند که کودک زیر بار زورگویی خواهر یا برادر نرود و امتیازاتش را از دست ندهد. دعوا به کودک در راه بزرگ شدن و تثبیت شخصیت او کمک میکند، حتی اگر رابطه بین آنها تیره و تار باشد و نتوانند همدیگر را دوست بدارند نباید تصور کرد که از این لحاظ آسیب میبینند. گاهی اوقات کودک ممکن است بیشتر نیاز داشته باشد از قلمرو و حریم خود دفاع کند، تا این که در فکر جلب محبت خواهر یا برادر باشد. کودک مجبور نیست که خواهر یا برادرش را دوست بدارد، اما باید به او احترام بگذارد و از لحاظ جسمی و به ویژه روانی به او آسیب نرساند. بنابراین از دعوا و درگیری بین بچهها نترسید اما اصول مدیریتش را فرا بگیرید.
چه زمانی مادر مداخله کند؟
نقش والدین در این میان حمایت و مراقبت از هویت جسمی و روحی تکتک فرزندان است. اگر میپرسید که پدر و مادر چگونه میتوانند چنین نقشی را عهدهدار شوند، در جواب میگوییم که باید اجازه دهند تا دعوا رخ دهد، اما مراقب باشند که همیشه یکی از بچهها حرف خود را به کرسی ننشاند. والدین باید توجه کنند که فرایند تحقیر به عادت تبدیل نشود. با این حال، تردیدی نیست که مادر نباید هر وقت دعوایی رخ داد مداخله کند، اما برای این که مدام بچهها با هم دعوا نکنند و آسیب نبینند و بتوانند از آن درس بگیرند، نیاز دارند تا مادر مداخله کند. اما مادر چه زمانی باید وارد این گود شود؟
وقتی خطر خشونت جسمانی وجود دارد نمیتوان چشم پوشی کرد.
وقتی خشونت کلامی از فحشهای رایج بین خواهر و برادرها فراتر برود و به تحقیر، بیارزش کردن و حمله به هویت طرف مقابل بینجامد.
مداخله والدین در شرایط دیگری نیز الزامی است یعنی وقتی که صحنه دعواها هر روز به یک شکل تکرار میشود و یکی از بچهها همیشه مغلوب میشود و کتک میخورد.
نکته آخر: بدانید که آن چه کودک در ارتباط با خواهر و برادرش یاد میگیرد، در آینده و در خارج از چارچوب خانواده، برای او مفید خواهد بود.
برای نوشتن این مطلب از «زندگیآنلاین» کمک گرفته شده است