مناظره ویروس کرونا و
یک شهروند بیمسئولیت
ویروس کرونا:
ببندید جاده، ببندید راه
وگرنه کنم شهرتان پایگاه
کنم زود تاسیس فدراسیون
اگر برنچینیدم از بیخ و بُن!
یک شهروند بیمسئولیت:
کرونا کجا بود، شوخیست این
به آن ترسناکی بدان نیست این
بچرخ و بگرد و بخور بیخیال
نباشد تو را هیچ رنج و ملال!
ویروس کرونا:
کمی ماسک ارزان به مردم دهید
به بچه، به آقا، به خانم دهید
بگیرید حتی جریمه اگر
کسی از قوانین ندارد خبر!
یک شهروند بیمسئولیت:
ندارم دگر پول، جیبم تُهیست
شپش هم درونش دگر زنده نیست
شود ماسک گر رایگان لاجرم
گرانتر به بازار من میبرم!
ویروس کرونا:
مرا باش گفتم برای شما
گریبان دهم چاک و گیرم عزا!
تاسف به حالت بخور، بیخرد
که مغزت در این داستان داده رَد!
الهه ایزدی
نخود هر آش!
(به لهجه مشهدی)
تو که تو کار بقیه هی دخالت مکنی
میه یک روزی که احساس ندامت مکنی
آقاجان! ها با شمایم، دری گوش مِدی یا نه؟
دو دقیقه به ای صحبتام عنایت مکنی؟
کافیه یک نفری فقط بگه «کِ»، تو دگِه
سه ساعت از کچل و کلپِسه صحبت مکنی!
هرکی ناخوش مِرِه یک جوشونده خرجش مکنی
باباجان! تو دکتری که هی طبابت مکنی؟!
حالا یک تصادفی رفته، مگه تو افسری؟
که از ای یا که ازو یکی حمایت مکنی؟
کو ببینم تو اَصن خودت گواینامه دری؟
تو خودت حق تقدم رِ رعایت مکنی؟
اگه تو بیل زنی خُب باغچه خودتِ بیل بزن
برِ چی مردمِ وادار به شکایت مکنی؟
مجید رحمانی صانع