باورها و باید و نبایدهایی برای افزایش رزق و روزی
تعداد بازدید : 101
رزق را روزی رسان پُر میدهد... اما
الهام یوسفی/ گاهی وقتها کارهای ما مثل راهرفتن روی دستگاههای پیادهروی خودکار است. مدام میدویم و میدویم، اما هر چه بیشتر عرق تنمان درمیآید، کمتر نتیجه میگیریم. به مقصد نمیرسیم چون به اشتباه به جای صرف انرژی در جاده اصلی، وقت و انرژیمان را روی یک دستگاه ثابت هدر داده ایم. در واقع به جای اینکه راه برویم، ادای راهرفتن را درآوردهایم. مثل وقتهایی که هر چه میدویم و تلاش میکنیم و کار میکنیم هشتمان گرو نهمان است. با همه زرنگبازیهایمان در کسوت یک کاسب، همیشه عقبیم و کاسه چهکنم دستمان میگیریم. به قول قدیمیها «ما میدویم و نان هم میدود»، یعنی هر چه میدویم به روزیمان نمیرسیم. در واقع مشکل از ما نیست. مشکل از نوع راه رفتن ماست. گاهی باید نگاهی بیندازیم به زیر پایمان، به کفشهایمان و به مسیرمان، تا مطمئن شویم این همه انرژی و وقت را سرجایش و در مسیر درستش هزینه کردهایم. گاهی باید به جای دویدن تنها راه برویم، اما قدمهایمان را آنقدر درست بگذاریم تا زودتر و سالمتر به مقصد برسیم. در این پرونده میخواهیم روشهایی را به یادتان بیاوریم که ما را به رزق و روزی حلال میرساند؛ رفتارهایی که روزیمان را در مقام کاسب، کارمند و... بیشتر میکند و با برکتتر.