زبان عکس ها

ما عکس‌ها را بیش از آن که ببینیم، می‌شنویم. عکس‌ها با زبان‌های بی‌نهایت متفاوتی شروع به حرف زدن می‌کنند. از خودشان می‌گویند، از مکان‌شان، از زمان‌شان، از ارتباط بین آدم‌ها و در نهایت از ما. اما همه آن‌ها خوب حرف نمی‌زنند، همه آن ها صدای خوبی ندارند، همه آن‌ها جذاب نیستند. کم پیش می‌آید که عکسی ما را کنار خودش نگه دارد، مختصر باشد و کامل.

«لذتی که حرفش بود»

اثر پیمان هوشمندزاده