تربیت فرزند

پسر 13 ساله ام حس قلدری دارد

نویسنده : عبدالحسین ترابیان | کارشناس ارشد روان شناسی

37 ساله با مدرک دیپلم و شرایط اقتصادی مناسب هستم. پسری 13 ساله دارم که از یک سال پیش دچار استرس زیاد شد و الان برخلاف سال قبل اصلا گوش به حرف کسی نمی کند و جواب می دهد و حس قلدری دارد.

مخاطب گرامی، 12 سالگی آغاز دوره اول نوجوانی است و شروع مرحله ای جدید از زندگی است. بی تعادلی، استرس و تغییراتی که مطرح کرده اید و در فرزند نوجوان خود مشاهده می کنید، اقتضای سن وی است که با دوره اول کودکی که سن تادیب و کودک تا حدودی مطیع و فرمانبردار است، متفاوت است. در این مواقع، نوجوان با یک سال قبل مقایسه می شود که بیشتر تسلیم دستورهای والدین بود. برای کاهش نگرانی و افزایش تعامل سازنده با نوجوان و به خصوص کمک به وی برای گذراندن موفق این مرحله رشد، ضرورت دارد همه والدینی که فرزند نوجوان دارند با مطالعه کتب روان شناسی رشد نوجوان، بیشتر با ویژگی های این مرحله آشنا شوند و متناسب با تغییرات سریع نوجوان، خود را با فرزندشان سازگار و ارتباطی موثر با او در روابط برقرار کنند.
دلایل قلدر شدن پسرتان
از دوره نوجوانی که هشت سال به طول می انجامد، به عنوان تولد یاد می شود که کودک می خواهد وارد دنیای بزرگ سالی شود. همچنین از این دوران خطیر به عنوان بحران و توفان بلوغ یاد می کنند که والدین آگاه باشناخت کافی از اتفاقات این دوره و درک نوجوان و پیشگیری از تقابل با وی می توانند بحران بلوغ را به بهار بلوغ تبدیل کنند. حرف گوش نکردن، جواب سر بالا دادن و حس قلدری نوجوان شما خبر از ورود وی به نوجوانی می دهد ولی ممکن است ما هنوز به سبک مرحله کودکی با وی برخورد می کنیم و انتظارداریم مثل قبل مطیع و سر به راه و تسلیم فرامین والدین باشد. اگر با نوجوان آمرانه و دستوری برخورد شود، بی شک در برابر این روش والدین است که نوجوان مقاومت و قلدری می کند و این گونه است که تقابل بین وی و پدر و مادر آغاز و باعث نگرانی می شود.
5 نکته درباره ویژگی های سن پسرتان
با ورود فرزند به نوجوانی قطعا والدین باید خود را برای تعامل مطلوب با فرزند آماده و بستر مناسب و امنی برای رشد و شکوفایی نوجوان فراهم کنند که لازمه آن آگاهی داشتن از ویژگی های این مرحله است که به مهم ترین آن ها اشاره می شود.
1- در مرحله نوجوانی فرزند به سمت استقلال طلبی حرکت می کند و برای خود حریم و قلمرویی مستقل می خواهد. دوست ندارد کسی بی اجازه وارد اتاق و حریم وی شود. پس والدین باید به این ویژگی احترام بگذارند و نظارت مستقیم را به غیرمستقیم تبدیل کنند.
2- رشد جسمی نوجوان فوق العاده سریع و گاهی با کمبود انرژی، بی حالی و بی حوصلگی همراه می شود که والدین توجه به تغذیه مناسب در این دوران طلایی را باید مدنظر داشته باشند.
3- تفکر عینی نوجوان به سمت تفکر انتزاعی (تفکر بزرگ سالی) حرکت می کند و همه چیز را زیر سوال می برد و نقد می کند. والدین بایداین ایرادها و چراهای نوجوان را اقتضای سن وی تلقی کنند و با آن برخورد نداشته باشند.
4- گرایش به گروه هم سالان پررنگ می شود و نوجوان مشتاق است بیشتر وقت خود را با دوستانش بگذراند که والدین در زمینه دوست یابی باید به او کمک کنند.
5- بیشترین انرژی را نوجوان صرف احراز هویت خود می کند که والدین در این زمینه می توانند کمک کنند تا نوجوان هویت موفقی احراز کند به این ترتیب که توانایی های وی را برجسته و زمینه تعامل فرزند نوجوان را با افراد موفق فراهم کنند.