ما از ادبیات خوب می آموزیم

آدمی که نمی خواند، یا کم می خواند، یا فقط پرت و پلا می خواند، بی گمان اختلالی در بیان خواهد داشت. این آدم بسیار حرف می زند، اما اندک می گوید؛ زیرا واژگانش برای بیان آن چه در دل دارد بسنده نیست. اما مسئله تنها محدودیت کلامی نیست، محدودیت فکر و تخیل نیز در میان است. مسئله، مسئله فقر تفکر نیز است. چرا که افکار و مفاهیمی که ما به واسطه آن ها به رمز و راز وضعیت خود پی می بریم، جدا از کلمات وجود ندارند. ما سخن گفتن درست، پرمغز، سنجیده و زیرکانه را از ادبیات و تنها از ادبیات خوب می آموزیم!

برگرفته از «چرا ادبیات؟»

اثر ماریو بارگاس یوسا