اندکی صبر

آخرین پرواز

باز گسترد آسمان آغوش خویش

تا مسافر در ورای التهاب کوه ها

محو شد از دیده ها...

از کنار ابرهای سرد و تار

تا سکوت سهمگین دره ها

زخمی و دلخسته ماند...

علی محقق