خاطره بازی با پزشکان

اول شهریور ماه، سالروز تولد حکیم بوعلی سینا، روز پزشک نام گذاری شده است و ما نیز برای قدردانی از این قشر پر تلاش و زحمت کش، با تنی چند از پزشکان باب گفت وگو را باز کردیم تا از خاطراتشان بگویند. از آن جا که مجال مان بیشتر نبود، سعی کردیم با متخصصان رشته های مختلف گفت وگو داشته باشیم تا شائبه ای پیش نیاید و همگان بر ما ببخشند.  به امید  آن که دیگر خبرهای ناگوار نشنویم به ویژه خبرهایی که خود جامعه پزشکی ومتعهدان به سوگندشان را هم چهره می خراشد و دل آزرده می کند.

دکتر حسین منصف
رئیس انجمن متخصصان علوم آزمایشگاهی بالینی خراسان
من از 50 سال پیش شروع به کار کردم؛ از ابتدا هدفم این بود که در زندگی درآمدم برکت داشته باشد . من 50 سال پیش این تصمیم را گرفتم و امروز می بینم که تصمیم درستی بوده است. نگاه  نکردم که بیمار پول ندارد،  کم می دهد یا ... این برکت برای من بهترین خاطره شده است. دو فرزند دارم که می توانند در آمریکا وکانادا مطب داشته باشند اما در کنار من وبا به روز ترین  اطلاعات دنیا و بهترین دستگاه ها به مردم خدمت می کنند. به طوری که فرزندانم ازمن بهتر شده اند ومن  از این بابت خدا را شاکرم   و همیشه به همکارانم گفته ام که ما باید کار را به بهترین نحو انجام دهیم وبرکت آن را از خداوند طلب کنیم .
من همیشه از امام رضا (ع) خواسته ام تا مرا به خادمی قبول کندوحتی قبل ازاین، نام آزمایشگاه را برهمین اساس انتخاب کردم  واین افتخار من است که نوکر زائران امام(ع) هستم. از خداوند می خواهم که توفیق ادامه کار را به ما بدهد.

دکتر دنیا فرخ تهرانی
متخصص رادیولوژی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
خاطره من مربوط به سال ها پیش است؛ زمانی که به عنوان انترن( کارورز ) در بیمارستان امام رضا(ع) فعالیت می کردم، آخرین سال دوران تحصیل ام را در بخش اطفال می گذراندم و البته خودم نیز یک فرزند یک ساله  داشتم، در این بخش کودک پنج ساله ای به دلیل داشتن تومور شکمی بستری بود و تحت مراقبت بنده قرار داشت، حال عمومی خوبی نداشت و وضعیت سلامتی اش رو به وخامت بود.یک روز صبح که من و دیگر پزشکان بر بالین او حاضر شدیم  متاسفانه با وجود تلاش های بسیار، این کودک از دست رفت. خیلی متاثر شدم و چون نمی خواستم کسی من را با این حال ببیند، سریع خودم را به یکی از اتاق های مجاور رساندم و شروع کردم به گریه کردن؛ یک لحظه متوجه شدم از داخل اتاق صدایی می آید ، رویم  را که برگرداندم متوجه حضور یکی از استادانم شدم؛ این آقا هم مشغول اشک ریختن برای بیمار از دست رفته بود، چشم در چشم یکدیگر که شدیم ناگهان بغض هردوی ما ترکید و زدیم زیر گریه. آن چه من به عنوان دانشجو از رفتار استادم دریافتم این بود که اوبعد از این همه سال طبابت همچنان سعی کرده روحیه لطیف انسانی خویش را حفظ کند چیزی که در کتاب های آموزشی نیست.

دکتر بابک گنجه ای فر
جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات  فلوشیپ ستون فقرات
خاطره هایم از دوران پزشکی زیاد است اما انتخاب کردن از میان آن ها دشوار به نظر می رسد، سه سال پیش پسر بچه 9 ساله ای را عمل کردم که دچار عارضه کیفوز (قوز پشت) بود، همان طور که می توانید تصورکنید، زندگی وخوابیدن برای این افراد خیلی سخت و طاقت فرساست.
 وقتی عمل با موفقیت تمام شد و منتظر به هوش آمدن بیمار بودیم، پسر کوچولو بین خواب و بیداریِ به هوش آمدن (هنوز کامل به هوش نیامده بود) به سختی خندید و با حالت ذوق گفت: خیلی ممنون آقای دکتر، بعد از سه سال بالاخره می توانم راحت بخوابم!
خاطره دیگری هم از یک دختر نوجوان دارم که به تازگی عمل اسکولیوز (انحراف ستون فقرات) را برایش انجام دادم، مدتی بعد از این که جراحی تمام شده و بیمار برای معاینه پس از درمان پیش من آمده بود، خوشحالی وی از این که 12 سانتی متر بلند تر شده، من را هم به وجد آورد.

دکتر کامران باقری لنکرانی
فوق تخصص بیماری های گوارش وکبد و رئیس مرکز تحقیقات سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز

حرفه ای مقدس
این که در کشورما روز تولد شیخ الرئیس بوعلی سینا  روز پزشک نام گذاری شده است پیام دلنشینی دارد وآن این که طبابت به عنوان یک حرفه مقدس شناخته شده است.در کنار طبابت باید برای ارائه کار بهتر، از دستاوردهای معرفتی وحکمت بهره گرفت. چنان چه درماده دوم از قانون نظام پزشکی درمعرفی وظایف نظام پزشکی به حفاظت از حقوق بیماران اشاره شده است . درحالی که در اساسنامه  تشکل های صنفی دیگر بر رعایت حقوق صنف تاکید شده است  اما در قانون نظام پزشکی چنین نیست وحفظ حقوق مردم بیان شده که این خود کارحکیمانه ای است .چرا که پزشکی حرفه ای مقدس است. شغلی درکنار شغل های دیگر نیست وپزشک با سوگندی که یاد می کند باید خودر ا با ترازهای این نظام تطبیق دهد.
پای بندی به اخلاق حرفه ای
در طول سال ها جامعه پزشکی در خدمت رسانی به مردم امتیاز ویژه ای داشته است. از کمک به نیازمندان و شرکت در اردوهای جهادی تا حضور درصحنه های دفاع مقدس وچه بسا پزشکانی که به اسارت در آمده اند. همه این ها نشان می دهد جامعه پزشکی در پای بندی به اهداف حرفه ای خود تا حدودی موفق بوده است اما در مواردی هم آسیب هایی به وجهه پزشکان خدمت گزار وارد شده است. به دلیل اهمیت این حرفه قانون گذارهم به این تشکل صنفی اجازه داده است تا با تخلفات برخورد کند ونگذارد این چهره زیبا مخدوش شود .روز پزشک فرصتی است تا از زحمات کسانی که در این حرفه مقدس خدمت می کنند وبسیاری از آن ها چشمداشتی ندارند، قدر دانی شود؛ افرادی که می توانستند زندگی راحتی داشته باشند اما خدمت به مردم را انتخاب کردند وفرصتی است تا کسانی هم که به این حرفه آسیب زده اند به خود بیایند ودر موارد لازم با آن ها برخورد شود .
 ارزشمند ترین هدیه
بنده 31 سال است که در این حرفه خدمت می کنم و به همین دلیل خاطرات تلخ وشیرین زیادی از مردم به یاد دارم.یکی از سخت ترین لحظات برای ما زمانی است که دیگر نمی توان کاری برای بیمار انجام داد و با فوت وی روبه رو می شویم که صحنه دردناکی است.از طرفی وقتی بیمار بهبود پیدا می کند و توفیق پیدا می کنی که مجرای فیض الهی باشی، بسیار لذت بخش است.بیمار خانمی  داشتم که سال ها تحت درمان بوداما سودی نداشت .خداوند به من کمک کرد تا بیماری وی را تشخیص دهم ودرمان موثر واقع شود.این خانم  مادر هفت کودک یتیم بود وزمانی که بهبود پیدا کرد، برای قدر دانی پنج عدد تخم مرغ حاصل دسترنج خودش  را در قوطی همراه با مقداری کاه برای تیم درمانگر هدیه آورد  وبا خجالت به ما تقدیم کرد. این بهترین هدیه ای بوده است که من در طول عمرم دریافت کردم وامیدوارم این هدیه ها را با چیز دیگری در زندگی عوض نکنم .