پزشکیان: برخی با فیلترشکن‌فروشی پول‌های میلیاردی کسب می‌کنند. 

مردم: خب نمی‌شه چند تا هم به ما بدین بفروشیم؟ حالا میلیاردی هم نشد، به درآمد میلیونی راضی هستیم!

 

ادعای دوباره امارات درباره جزایر سه‌گانه ایرانی

ایرانیان: برو بچه جلوی خونه خودت بازی کن!

 

وزیر نفت: برنامه‌ای برای افزایش قیمت بنزین نیست. 

مردم: از همین می‌ترسیم که یهو بی‌برنامه گرونش کنین!

 

وزیر ورزش: ورزشگاه آزادی تا پایان پاییز به بهره‌برداری می‌رسد.

هواداران: جوجه رو آخر پاییز می‌شمرن!

 

 «از جلو نظام» تو صف مدرسه اونجاش سخت بود که یهو همه صف می‌اومد عقب و تو که هنوز یک چشمت خواب بود؛ حال تکون خوردن نداشتی. 

 

 خرید از سوپرمارکت زمان بچگی ما جذاب بود که با اسکناس می‌رفتیم خرید و بقیه‌اش رو خوراکی می‌خریدیم. نه الان که بچه باید با کارت بره و هیچی گیرش نمیاد. 

 

 هیچی اندازه کارت عروسی اونایی که به دنیا اومدن‌شون رو یادمه گذر زمان رو به هم گوشزد نمی‌کنه.

درست بعد از یک روز پر از کار و خستگی، وسط اسباب‌کشی، بعد از رانندگی طولانی، حین تماشای فوتبال و خیلی موقعیت‌های دیگه فقط وفقط چایی خستگی آدم رو درمی‌کنه؛ اینو همه می‌دونن، همه. اما همینایی که تا چایی نخورن روزشون شروع نمی‌شه؛ تا فهمیدن یه‌روز توتقویم هست به‌نام روز جهانی قهوه، یادشون اومد استوری با فنجون قهوه خیلی باکلاسه. خیانت به چایی تا کجا؟ نادیده گرفتن تلاش و زحمت چایی تا کجا؟ بی‌اعتنایی به چایی چرا و چگونه؟ نشد که خستگی‌تون رو با چایی درکنین اما دقیقاً همون روز استوری با فنجون قهوه بذارین وبنویسین: «با اینا کل خستگی‌هام رو در می‌کنم». یا «رفیق روزهای سخت قهوه»، یا «رفیق پرکافئین قهوه»، «خلاف ارزش دور بودن از قهوه تو حبس رو نداره». نمی‌گین خبر به گوش لیوان‌های چایی برسه و غصه بخورن؟ بعدشم این مناسبت هر سال تو تقویم هست، چرا یهو امسال همه یادشون اومد یاد و خاطر قهوه رو گرامی بدارن؟ اگه یک لیوان چایی رو هم 80 هزار تومن باهاتون حساب می‌کردن قدرش رو می‌دونستین. من خودم رفیق دارم چایی نبات رو هم با قند می‌خوره، اینقدر چایی شیرین دوست داره، بعد می‌گه: «اگه یک شات اسپرسوی تلخ نخورم روزم شروع نمی‌شه».