تشخیص رفتارهای نگران‌کننده

اولین گام در مراقبت از کودکان نظارت دقیق بر رفتارهای آن ها برای تشخیص است. والدین باید با دقت به تغییرات در رفتار و احساسات کودکان توجه کنند و چنان چه متوجه علایم وسواس، اضطراب یا انزوای کودکان شدند هر چه سریع‌تر اقدام به کمک و رفع مسئله فرزندشان کنند. علایم وسواس می‌تواند شامل نگرانی‌های مداوم درباره آلودگی، نیاز به مرتب‌سازی و نظافت بیش از حد و افکار تکراری باشد. تغییرات در عادات روزمره یا تمایل به دوری از جمع می‌تواند نشانه‌هایی از اضطراب و وسواس باشد و همچنین، گوشه‌گیری ممکن است به شکل کاهش تمایل به ارتباطات‌اجتماعی، کناره‌گیری از دوستان و نداشتن علاقه به فعالیت‌های گذشته بروز کند. در صورتی که والدین نگران رفتارهای فرزندان خود هستند یا احساس می‌کنند که آن ها دچار وسواس یا اضطراب هستند، مشاوره با متخصصان روان‌شناسی می‌تواند کمک‌کننده باشد. متخصصان می‌توانند ارزیابی‌های لازم را انجام دهند و راهکارهای مناسب برای مدیریت این مشکلات ارائه دهند. همچنین، والدین می‌توانند با استفاده از منابع آموزشی و کتاب‌های مرتبط، اطلاعات بیشتری را درباره حمایت از کودکان خود در این دوران به دست آورند.

7 توصیه به والدین

از جمله کارهایی که چنین والدینی باید  انجام دهند عبارت اند از:

1 ایجاد محیط امن| فراهم کردن فضایی امن و آرام برای کودکان یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که والدین می‌توانند انجام دهند. ایجاد یک فضای حمایتی به کودکان کمک می‌کند تا احساس امنیت و آرامش کنند. والدین باید به کودکان نشان دهند که می‌توانند درباره احساسات و نگرانی‌هایشان صحبت کنند و هر نوع احساس ترس یا اضطرابی طبیعی است.

2 ترویج تعاملات‌اجتماعی| تشویق کودکان به برقراری ارتباط با دیگران و مشارکت در فعالیت‌های گروهی بسیار اهمیت دارد. والدین می‌توانند با برنامه‌ریزی فعالیت‌های خانوادگی یا دعوت از دوستان برای بازی و سرگرمی، به کودکان کمک کنند تا احساس تنهایی نکنند. همچنین، تشویق به شرکت در کلاس‌ها و دوره‌های آنلاین می‌تواند به افزایش تعاملات اجتماعی آن ها کمک کند.

3 توجه به الگوهای رفتاری| والدین باید در رفتارهای خود محتاط باشند. نمایش رفتارهای وسواسی یا اضطرابی می‌تواند بر رفتار کودکان تاثیر منفی بگذارد. والدین باید الگوهای مثبت را به نمایش بگذارند و به جای نگرانی درباره آلودگی، روش‌های سالم و منطقی برای حفظ بهداشت را آموزش دهند.

4 فعالیت‌های آرامش‌بخش| معرفی تکنیک‌های مدیریت استرس می‌تواند به کودکان کمک کند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشند. فعالیت‌هایی مانند ورزش و هنر می‌تواند به کودکان در مدیریت اضطراب کمک کند. والدین می‌توانند زمان‌هایی را برای فعالیت‌های مشترک مانند نقاشی یا بازی‌های آرامش‌بخش تعیین کنند.

5 آموزش مدیریت احساسات| مدیریت احساسات یکی از مهارت‌های کلیدی است که کودکان باید یاد بگیرند. والدین می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مختلف، به کودکان کمک کنند تا احساسات خود را بهتر درک کرده و مدیریت کنند. برای مثال، می‌توانند با آن‌ها درباره احساسات‌شان صحبت و راهکارهای سالم برای مدیریت اضطراب را معرفی کنند. استفاده از بازی و فعالیت‌های هنری هم می‌تواند به کودکان کمک کند تا احساسات خود را بیان کنند.

6 مدل‌سازی رفتارهای مثبت| کودکان از بزرگ‌ترها یاد می‌گیرند، بنابراین والدین باید خودشان هم رفتارهای مثبت و اجتماعی را مدل‌سازی کنند. نشان‌دادن تعاملات مثبت و مدیریت مناسب اضطراب می‌تواند به کودکان کمک کند تا از الگوهای رفتاری سالم پیروی کنند. والدین می‌توانند با مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و ارتباط با دیگران، نمونه‌ای از رفتارهای مطلوب را برای کودکان خود به نمایش بگذارند.

7 پشتیبانی حرفه‌ای|اگر والدین نگران رفتار یا احساسات خود هستند، مراجعه به مشاوران و روان شناسان متخصص می‌تواند گزینه‌ای مؤثر باشد. متخصصان می‌توانند راهکارهای عملی و درمان‌های مناسب را برای کودکان ارائه دهند و به والدین در مدیریت این مشکلات کمک کنند.

نکته پایانی

به یاد داشته باشیم که با توجه به افزایش وسواس در میان کودکان پس از دوران کرونا، مراقبت از سلامت‌ روان آن ها امری بسیار حیاتی است. حمایت از کودکان در این دوران نه تنها به سلامت ‌روان آن ها کمک می‌کند، بلکه آینده‌ای بهتر و شادتر برای آن ها رقم می‌زند.

 

1- کنجکاوی مداوم

2- استقبال از تغییر

3- داشتن درک همدلانه

4- لذت بردن از مطالعه

5- داشتن خلاقیت

6- لذت بردن از تنهایی

براساس یک پژوهش آماری جدید، از هر 10 کارفرما، 6 نفر می‌گویند برخی کارکنان نسل زد را که به‌تازگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌ بودند و فقط چند ماه از استخدام آن‌ها می‌گذشت، اخراج کرده‌اند. به گزارش «دیجیاتو»، وب‌سایت Intelligent از 966 مدیر کسب‌وکارهای مختلف در آمریکا برای بررسی نگرش آن‌ها نسبت به استخدام فارغ‌التحصیلان جدید نسل زد، نظرسنجی کرده است. در ادامه می‌توانید نتایج این نظرسنجی را ببینید. 

* 75درصد شرکت‌ها گزارش می‌دهند برخی یا همه فارغ‌التحصیلان جدید دانشگاه که امسال استخدام کرده‌اند، عملکرد رضایت‌بخشی نداشته‌اند.

* بیش از 50 درصد مدیران بخش استخدام می‌گویند فارغ‌التحصیلان دانشگاهی برای کار آماده نیستند، نمی‌توانند حجم کار را تحمل کنند و غیرحرفه‌ای هستند.

* از هر 7 شرکت، یک شرکت ممکن است سال آینده فارغ‌التحصیلان جدید از نسل زد را استخدام نکند.

*از هر 10 مدیر بخش استخدام، 9 نفر می‌گویند فارغ‌التحصیلان جدید باید مهارت‌های ارتباط با دیگران و آداب معاشرت را یاد بگیرند.

چرایی این اتفاق

در تحقیق جدید چندین عامل برشمرده می‌شود که چرا این استخدام‌ها به نتیجه نرسیدند: فقدان انگیزه یا ابتکار(50 درصد)، فقدان عملکرد و مهارت‌های حرفه‌ای(46 درصد)، مهارت‌های ارتباطی ضعیف(39 درصد)، نپذیرفتن بازخوردها(38 درصد) و نداشتن توانایی کافی برای حل‌ مسائل(34 درصد) هم از سایر عوامل هستند. بیشتر شرکت‌ها (79 درصد) گزارش می‌دهند که مجبور بودند حداقل تعدادی از استخدام‌شدگان ضعیف خود از نسل زد را در برنامه‌های بهبود عملکرد قرار دهند و 60 درصد هم گزارش کردند که برخی از این افراد درنهایت اخراج شدند.

 

مخاطب‌ گرامی، وقتی فردی با علایم ویروس سرماخوردگی به سمت شما می‌آید، در گام اول حواس‌تان هست که ویروس به شما منتقل نشود و دچار سرماخوردگی نشوید، زیرا می‌دانید ویروس سرماخوردگی واگیردار است؛ ما در پزشکی یکسری ویروس‌هایی داریم که فرد مبتلا به آن به راحتی قابل تشخیص است، چون ویروس‌های پزشکی هیاهو دارند و پر سرو صدا هستند. در روان‌شناسی هم یک سری ویروس‌هایی وجود دارند که مسری‌ اند و واگیر‌دار، ولی بی هیاهو. کاملا بی‌سروصدا هستند و بدون این‌که بفهمیم به ما منتقل می شوند و حال‌مان را بد می‌کنند. نکته دیگر این‌که گاهی اوقات عزیزترین افراد در محیط‌مان به این ویروس‌ها مبتلا هستند؛ برای مثال اطرافیان،دوستان و حتی پدر و مادر و ... . جملاتی مثل «اگه با همسرت قهری، بی محلی کن درست میشه»، «زیاد از رابطه‌ات مراقبت نکن، چون موش میفته تو کاسه آدم وسواسی»، «زیاد خوش نباش، هنوز اولشه، خوشی‌های شما هم تموم میشه» و ... . این جملات همان ویروس‌هایی هستند که بدون هیاهو و گاهی با بیان عزیزان‌تان گفته می‌شوند ولی حواس‌تان باشد که ویروسی نشوید.

نگاه خیلی فانتزی به زندگی‌مشترک نداشته ‌باشید

در ازدواج دو نگاه وجود دارد. نگاه اول، نگاه فانتزی است. در این حالت تصور ما این است که کل زندگی باید  خوشی،  مسافرت، همیشه به هم توجه کردن، نبود هیچ اختلاف و تعارض و ... باشد. هرچند ممکن است که در زندگی زوجی همه این موارد مطرح شده وجود داشته باشد ولی حواس‌تان باشد که چون دو انسان متفاوت هستید، یک جاهایی با هم تعارض خواهید داشت، یک جاهایی با هم به اختلاف می‌خورید، ممکن است با هم قهر کنید، به یک سری از نیازهای‌تان پاسخ داده نشود، از شور و هیجان اندکی کاسته شود و ... . این همان نگاه واقعی است که باید در زندگی داشته باشید تا پاسخ سوال‌تان برای مدیریت این ادعا را دریافت کرده باشید. در پایان از شما خواهش می‌کنم که قبل از رفتن به زیر یک سقف، خیلی فانتزی به زندگی مشترک نگاه نکنید تا با دردسرهای کمتری روبه رو شوید.

 

* اشاره حاج آقای حسینی در پرونده زندگی‌سلام به لبخندهای سیدحسن نصرا... که دل هر انسانی را می‌برد، دقیق بود. به قول ایشان، لبخندهایی از جنس حماسی بود که دل را می‌برد.

* اگر مطلب «بهداشت دهان از کدام سرطان پیشگیری می‌کند؟» را در صفحه سلامت بخوانیم، دیگر نمی‌توانیم از مسواک زدن فرار کنیم یا هر شب، نخ دندان نکشیم.

* توصیه پدر عزتی باحال بود. بیشتر خندیدم تا این‌که به درس گرفتن ازش فکر کنم.

* سیدحسن حیف شد. این مرد بزرگ را خیلی راحت از دست دادیم. اما راهش ادامه دارد، همان‌طور که راه همه بزرگان ما ادامه داشته است.

* دولت ایتالیا چه رویی داره دیگه! می‌خواد از والدین دانش‌آموزان کج‌خلق هم پول بگیره! مالیات بس نیست؟ عجیبه.

 

1 از نورپردازی مناسب استفاده کنید| یک اتاق کم نور به شدت بر روحیه افراد تاثیر منفی می‌گذارد، به خصوص در فصل پاییز و زمستان که هوا زود تاریک می‌شود و روزها کوتاه هستند. اثر نور بر خلق‌و‌خوی ما غیرقابل انکار است و بر ریتم شبانه‌روزی بدن تاثیر می‌گذارد. زمانی که به نور طبیعی دسترسی نداریم، می‌توانیم از نورپردازی هوشمند با قابلیت تنظیم نور کمک بگیریم. این نورپردازی با تقلید از نور طبیعی روز روحیه ما را تغییر می‌دهد.

2 از روان شناسی رنگ‌ها کمک بگیرید| رنگ‌ها تاثیر چشمگیری در خلق‌وخو، احساسات و رفتار ما دارند. برای مقابله با دلگیری فضا از رنگ‌های شادی‌آور مانند زرد و نارنجی در دکوراسیون منزل خود استفاده کنید. جالب است بدانید در روان شناسی رنگ‌ها، رنگ زرد به عنوان یکی از رنگ‌های پرطرفدار شناخته می‌شود که هورمون سروتونین را در بدن انسان‌ها آزاد و روحیه انسان را شاد می‌کند.

3 یک گوشه دنج بسازید |  گوشه‌های دنج را هرگز دست کم نگیرید. خلوت‌کردن در یک گوشه دنج و آرام در منزل و انجام کارهای سرگرم‌کننده می‌تواند محیط خانه‌تان را دلپذیرتر و دوست‌داشتنی‌تر از قبل کند. همیشه یک گوشه دنج در منزل‌تان داشته باشید. وقت گذرانی بر روی یک صندلی در کنار پنجره و یا کاناپه‌ای برای استراحت یا یک گوشه دنج برای مطالعه می‌تواند شب های طولانی پاییز و زمستان را قابل تحمل‌تر کند.

4 از آثار هنری و عکس‌ها استفاده کنید| استفاده از عکس‌های خانوادگی و آثار هنری راهی عالی برای یک فضای پر از خاطرات و آرامش بخش در خانه است و لحظات پاییز و زمستان را دوست داشتنی‌تر می‌کند. سعی کنید از تصاویر خاطره‌انگیزی که در پاییز و زمستان گرفته‌اید، استفاده کنید.

وقتی خودمان را نادیده می‌گیریم

قرار نیست به فرزندان‌مان تاکید کنیم که قواعد مدرسه را نادیده بگیرند اما باید یاد بگیرند در تمام طول زندگی، لازم نیست مثل مواجهه‌ای که در کودکی با معلم داشتند، هرچیزی را راحت بپذیرند و به چالش نکشند. مدرسه در کودکی ما این موضوع را تثبیت می‌کند که موفقیت برابر است با پذیرش قیود زیادی که به ما تحمیل شده و برای همین بزرگ سال خوب بودن هم یعنی این‌که در تعارض بین فشار اجتماعی با خواسته‌های خودمان، جو عمومی را انتخاب کنیم. درحالی‌که چنین رفتاری برای روزهای کودکی و در مدرسه شلوغی خوب بود که اگر هر کسی می‌خواست ساز خودش را بزند، معلم نمی‌توانست شرایط را مدیریت کند. اما ما همین قید و بند را تا بزرگ سالی با خود همراه می‌کنیم و ناگهان تصور می‌کنیم انتخاب یک شغل روتین اما با حاشیه امن اقتصادی و... به مراتب بهتر از شروع یک کار مبتنی بر مهارت و هنر شخصی است.

زندگی را مثل ریاضی می‌بینیم 

مدام می‌خواهیم مطابق انتظار جامعه و خانواده رفتار کنیم. وقتی اطرافیان محافظه‌کار را همسو با انتخاب‌های‌مان نمی‌بینیم، حس می‌کنیم ما در مسیر اشتباهی هستیم و از اهداف خوب‌مان صرف‌نظر می‌کنیم. حتی وقتی دچار یاس از وضع موجود و روزمرگی‌ها می‌شویم، شجاعت و عزت نفس برای عبور از شرایط را نداریم و ایده‌های خوب را نادیده می‌گیریم تا آرامش‌مان خدشه‌دار نشود. بخش زیادی از هویت ما در کودکی شکل می‌گیرد و مدرسه تلاش می‌کند آدم‌ها شبیه هم باشند درحالی‌که آدم‌های موفق جلوتر از زمانه و زندگی آدم‌های پیرامون‌شان هستند. تجربه‌های کودکی، طرحواره‌هایی هستند که روی بزرگ سالی ما سایه می‌اندازند. برای همه ما پیش آمده که در مدرسه حتی وقتی قرار است به سوال معلم درباره علایق شخصی‌مان جواب بدهیم، پاسخ را مثل ریاضی براساس فرمول‌های از پیش تعیین شده انتخاب کنیم که ربطی به ما ندارد و با همین دست فرمان هم وارد بزرگ سالی شویم.