یکی از آرزوهای بعضی از افراد، آگاهی از فکر و ذهن دیگران درباره مسائل مختلف است. مثلا زن یا شوهر دوست دارند که بدانند چقدر در ذهن دیگری، همسر خوبی هستند یا کارمندان می‌خواهند ذهنیت‌های مدیرشان را درباره خودشان و آینده کاری‌شان بدانند. به همین دلیل است که تب دوره‌های آموزشی ذهن‌خوانی، هر روز داغ‌تر از گذشته می‌شود و احتمالا شما هم پوسترهای آن را به‌خصوص در فضای‌مجازی دیده‌اید. اما آیا خواندن ذهن دیگران از منظر روان‌شناسی امکان پذیر است؟ چطور باید این مهارت را در خودمان تقویت کنیم؟ در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

ذهن‌خوانی، فالگیری نیست
وقتی به واژه ذهن‌خوانی فکر می‌کنید، احتمالا اولین چیزی که به نظرتان می‌آید یک خانم با گردنبندها و گوشواره‌ها و دست بندهای زیاد و عجیب‌و‌غریب است که یک دستمال روی سرش بسته و دستانش را روی دو طرف یک گوی بلورین گرفته و دارد درخصوص این که بقیه درباره شما چه فکر می‌کنند، صحبت می‌کند. گاهی هم با کسانی روبه‌رو می‌شوید که می‌گویند «من چند وقتی است حس ششم پیدا کرده‌ام». حس‌های مقطعی یا حدس‌های تصادفی نمی‌تواند ذهن خوانی باشد. ذهن‌خوانی با فالگیری متفاوت است. ذهن‌خوانی روشی بسیار پیشرفته، علمی و پیچیده است.
تعریف علمی ذهن‌خوانی چیست؟
این روزها در فضای‌مجازی هم پوستر کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی با عنوان آموزش ذهن‌خوانی دیده می‌شود. ذهن‌خوانی در معنای علمی آن به معنای توانایی در شناخت احساسات، افکار و رفتارهای دیگران است تا بتوانیم الگوی ذهنی برای خود ایجاد کنیم.
مهارتی برای بهتر حدس‌زدن افکار دیگران
ذهن‌خوانی را می‌توان توانایی ورود به ذهن دیگران و ارتباط با حالت عاطفی آن‌ها و همان همدلی معنی کرد و در واقع مهارتی است که همه ما از کودکی داریم و می‌توانیم با نگاه کردن به چهره طرف‌مقابل تا حدودی حدس بزنیم. علم روان شناسی هم در تحقیقات متعدد ثابت کرده که ما نهایتا 55 درصد از افکار دیگران را می‌توانیم از روی حالات طرف مقابل و بررسی آن، بهتر حدس بزنیم که البته تضمینی هم برای صحت قطعی حدسیات ما نیست. همواره افراد زیادی را در اطراف خود می‌بینیم که ادعا می‌کنند می‌توانند ذهن دیگران را بخوانند و حتی شاید به چشم خود هم دیده باشیم که ذهن خوانی می‌کنند اما توجه کنید که هیچ فردی چنین توانایی را ندارد و افرادی که این کار را انجام می‌دهند به واسطه شغل و شناخت فرایند تفکر انسان‌ها، می‌توانند افکار آن‌ها را بهتر حدس بزنند. شاید دسته‌ای از مشاغل مثل کارآگاهان جنایی یا روان شناسان، بتوانند بر اساس پیشینه علمی، شناخت بیشتر انسان‌ها و تجربه در حرفه خویش، ذهن‌خوانی را تبدیل به مهارت کنند اما آن‌ها هم ذهن‌خوانی 100درصدی نمی‌کنند بلکه بر اساس تجربه خود حدس‌هایی می‌زنند ولی احتمال اشتباه بودن حدس آن‌ها هم وجود دارد.
آسیب‌های شرکت در چنین دوره‌هایی
شما باید بدانید که ذهن‌خوانی یک فرایند بسیار پیچیده است. متاسفانه در جامعه امروز بسیاری از افراد با استفاده نادرست و غلط از این روش‌ها و بعد از گذراندن یک دوره مثلا 10 جلسه‌ای، بنیان زندگی خود و دیگران را به سمت نابودی می‌کشانند و بی اعتمادی، شک و بدگمانی را افزایش می‌دهند و دست به قضاوت زودهنگام می‌زنند. یادگیری ذهن‌خوانی نیازمند تمرین و صبر فراوان است و یک روان‌شناس باتجربه می‌تواند روند یادگیری آن را روان‌تر ‌کند اما نباید توقع داشت که بعد از چند جلسه، فرد بتواند افکار و ذهن دیگران را بخواند و بر اساس همان، تصمیم‌گیری و دیگران را قضاوت کند.
چند نکته تستی برای ذهن‌خوانی
حالا شاید بپرسید که چطور می‌توان مهارت ذهن‌خوانی را بر اساس تعریف روان‌شناسانه‌اش در خود کشف یا تقویت کرد؟ پاسخ این است که با نگاه کردن و دقت کردن به رفتارهای طرف‌مقابل و گوش دادن فعالانه می‌توان از طریق زبان بدن او کدهایی را دریافت کرد که در ادامه به چند مورد اشاره می کنیم:
1 توجه به حالات چشم| توجه به حالات مردمک چشم معمولا نشان‌دهنده افکاری است که فرد در سر دارد. برای مثال اگر چشم‌ها به سمت پایین و راست حرکت کنند یعنی فرد در حال صحبت‌کردن با خود است و اگر چشم‌ها به سمت پایین و چپ حرکت کنند یعنی فرد در حال به‌یاد آوردن یک موضوع است.
2 پوشاندن دهان| از کودکی معمولا این عادت را داشتیم که اگر نمی‌خواستیم چیزی را به زبان بیاوریم جلوی دهان‌مان را می‌گرفتیم. این رفتار میان بزرگ سالان هم گاهی به همین معناست که یعنی فرد نمی‌خواهد کلمه‌ای را به  زبان بیاورد. گاهی این حالت از طریق سرفه الکی انجام می‌شود.
3 جویدن یک وسیله| جویدن دسته عینک، مداد، خودکار، سیگار، آدامس و ... معمولا نشان دهنده اضطراب فرد است و انگار فرد سعی دارد به خودش آرامش دهد.
4 عقب کشیدن بدن| اگر شخصی هنگام صحبت با شما خودش را عقب کشید، به این معنی است که حوصله صحبت کردن با شما را ندارد و از ادامه گفت‌و‌گو خسته است.

 

با شروع پاییز و کوتاه‌تر شدن طول روز و کمتر شدن نور خورشید احتمال ابتلا به افسردگی افزایش می‌یابد و تغییرات خلق مستقیم به تغییرات فصلی مرتبط است. افسردگی فصلی اختلالی است که معمولا با تغییر فصل به بالاترین میزان خود می‌رسد. به‌طور کلی افسردگی فصلی نوعی اختلال است که در آن فرد در دیگر زمان‌های سال شرایطی عادی دارد ولی در فصلی خاص احساس اضطراب و افسردگی می‌کند.

کاهش خلق 11 درصد افراد در پاییز
افرادی که با تغییر فصل دچار افسردگی می‌شوند، به هر میزان نور بیشتری دریافت کنند، زودتر از افسردگی و تنگی خلق رهایی می یابند. طبق آمارها، خلق ۱۱ درصد از عموم مردم با شروع فصل پاییز و سرد شدن هوا کاهش پیدا می‌کند. البته تمامی افرادی که دچار افسردگی فصلی می‌شوند، ضرورتا مبتلا به اختلال افسردگی نیستند و ممکن است درصد کمی از افرادی که به یکباره با تغییر فصل دچار اضطراب و افسردگی می شوند، به درمان‌های مداخله‌ای نیاز داشته باشند.
دوقطبی‌ها بیشتر به افسردگی پاییزی مبتلا می‌شوند
شیدایی یا مانیا حالتی از افسردگی است. در این نوع از اختلال خلق که همزمان با فصل بهار آغاز می‌شود، انرژی فرد بسیار زیاد می‌شود به شکلی که این اختلال با تظاهراتی همانند نشاط ‌زدگی، تحریک‌پذیری، فعالیت بیش از حد، خلق بالا به صورت شادی، خوش‌بینی افراطی، بیقراری حرکتی، اشکال در تمرکز و برنامه‌ریزی‌های بلندپروازانه دیده می شود. در مبتلایان به بیماری دوقطبی، علایم مانیا و شیدایی با شروع فصل بهار و اختلال افسردگی در فصل پاییز عود می کند. همچنین احتمال بروز افسردگی با شروع فصل پاییز به مراتب بیشتر از بهار و دیگر فصل‌هاست.
تفاوت علایم افسردگی فصلی با دایم
علایم و نشانه‌های افسردگی فصلی با اختلال افسردگی دایم شباهت زیادی دارد. کاهش انرژی، تغییرات محسوس در میزان خواب، میل جنسی، توجه و تمرکز و تغییر در میزان اشتها از نشانه‌های افسردگی است. تنها فاکتوری که افسردگی فصلی را نسبت به سایر اختلالات‌روانی و افسردگی‌ها متفاوت می‌کند، زمان بروز افسردگی فصلی است. افسردگی فصلی در بازه زمانی خاصی در سال عود می‌کند.
ابتلا به افسردگی سن خاصی ندارد
بیشترین سن بروز افسردگی یا افسردگی فصلی بین ۳۰ تا ۴۰ سال است و اختلال دوقطبی یا بروز شیدایی در ۲۰ تا ۲۵ ساله‌ها بیشتر دیده می‌شود. البته به طور کلی انواع بیماری‌ها که اختلالات‌روان هم از این قاعده مستثنا نیست تاریخ دقیق شروع یا سن خاصی ندارد. حتی ممکن است فردی در سن بالای ۵۰ یا کمتر از ۲۰ سال دچار افسردگی یا افسردگی فصلی شود. اما اگر این بیماری به موقع تشخیص داده و درمان‌ها پیش از شدت گرفتن علایم آغاز شود، روند درمان تا حدود زیادی از بروز مشکلات بعدی جلوگیری خواهد کرد.
برای نوشتن این مطلب از «بهداشت‌نیوز» کمک گرفته شده‌است

کار گروهی در قرن بیست‌ویکم محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرد اما نتایج تحقیقی در دانشکده جامعه‌شناسی دانشگاه دوبلین نشان داده است که بهره‌وری در انجام کارها همیشه با کار گروهی بهبود پیدا نمی‌کند. درواقع زمان موردنیاز برای انجام هماهنگی‌هایی که در حین کار گروهی لازم است، می‌تواند مزایای ناشی از این شیوه کار را خنثی کند.

انجام 2مرحله‌ای این پژوهش
پژوهشگران می‌گویند برای انجام این مطالعه از 195 داوطلب دعوت کردند تا به آزمایشگاه بیایند و تصاویری را مشاهده و سعی کنند گونه و رفتار حیوانات داخل آن را تشخیص دهند. این آزمایش شامل دو مرحله بود. ابتدا به داوطلبان آموزش داده شد که چگونه تصاویر را آنالیز کنند و بعد در دو مرحله در یک آزمون شرکت کردند. محققان برای آموزش، افراد را به دو گروه تقسیم کردند. یک گروه با تصاویری مشابه تصاویر آزمون آموزش داده شد، اما گروه دوم یک آموزش عمومی را با تصاویر گوناگون پشت‌سر گذاشت. دانشمندان می‌گویند آموزش تخصصی به‌وضوح به عملکرد بهتر افراد در آزمون کمک کرد. در ادامه برای بررسی اثر کار گروهی، داوطلبان به سه گروه تقسیم شدند: یک دسته از گروه‌ها شامل دو نفر با آموزش تخصصی، گروه بعدی شامل دو نفر با آموزش عمومی و دسته سوم گروه‌های دونفره از ترکیب افراد تخصصی و عمومی بود.
نتیجه تحقیق دانشمندان درباره کارگروهی
درنهایت مشخص شد که گروه‌های دونفره عمومی و گروه‌های ترکیبی بهتر از افراد تکی که حتی صرفاً آموزش عمومی دیده بودند، عمل نکردند. حتی گروه‌های شامل دو متخصص هم عملکردی بهتر از یک متخصص نداشتند. پژوهشگر این تحقیق می‌گوید آن‌ها متوجه شدند که هرچند وجود یک متخصص در یک گروه به افزایش دقت آن‌ها در انجام کارهای پیچیده کمک می‌کند اما بهره‌وری گروه را افزایش نمی‌دهد. به عبارت دیگر، آن گروه جواب‌های صحیح بیشتری به‌دست می‌آورد اما به زمان بسیار بیشتری برای تکمیل کار خود نیاز دارد. در کارهای ساده هم هیچ برتری خاصی از نظر دقت در کار گروهی نسبت به کار یک متخصص وجود ندارد. پس می‌توان نتیجه گرفت که زمان هدررفته به‌منظور انجام هماهنگی‌ها در کار گروهی می‌تواند هزینه بیشتری را نسبت به مزایای ناشی از وجود یک متخصص در گروه به‌همراه داشته باشد. نتایج این یافته‌ها در قالب مقاله‌ای در مجله Collective Intelligence منتشر شده است.منبع: یورونیوز

31ساله هستم. مشکلم این است که فکرهای بد، آرامشم را گرفته است. هر روز فکر می‌کنم که به زودی، خانمم تنهایم می‌گذارد و می‌ترسم من تنها بمانم. به خانمم شک هم دارم چون مدام گوشی دستش است. راهنمایی کنید.

مخاطب گرامی، شاید گره همه این مشکلات شما به «شک» برگردد. شک، از آن موضوعاتی است که در زندگی همه انسان‌ها وجود دارد اما گاهی حسابی دردسرساز می‌شود و زندگی یک فرد را مختل می‌کند. بنابراین باید بتوانیم آن را مدیریت کنیم. به‌محض این‌که بی‌اعتمادی در رابطه‌ای به وجود بیاید، به تدریج عشق بین زوج‌ها رو به زوال می‌رود و دو طرف از هم دور می‌شوند؛ و اما چند توصیه به شما:
طرز فکرتان را اصلاح کنید
گفته‌اید به خانمم شک دارم چون مدام گوشی دستش است. این چه‌طرز فکری است که خودتان را با آن درگیر کرده‌اید؟ بسیاری از نگرانی‌های شما در پیامک‌تان، بی‌مورد است. بر ناامنی‌های ذهنی خود غلبه کنید، خوش‌بین باشید و هر اتفاق کوچکی را دلیلی بر نداشتن علاقه همسرتان فرض نکنید. سعی کنید به جای بدبینی به زندگی و البته همسرتان، شناخت کافی از او پیدا کنید و درباره او مثبت بیندیشید.
ترس‌هایتان را بشناسید
متاسفانه ترس و نگرانی در سراسر پیام‌تان مشخص است. مثلا گفته‌اید که هر روز فکر می‌کنم به زودی، خانمم تنهایم می‌گذارد و می‌ترسم من تنها بمانم. این مبادا‌ها که شما آن‌ها را در ذهن‌تان می‌سازید، همه تبدیل به نگرانی‌هایی در زندگی‌تان شده است. قبل از این‌که بر رفتارهای طرف مقابل‌تان تمرکز و سعی کنید دیگری را تغییر دهید، اول از همه سراغ خودتان بروید و ببینید چه ترس‌هایی در وجود خودتان هست که باید به آن‌ها بپردازید. باید ترس از دست دادن، طرد شدن و مواردی که خودباوری و عزت نفس‌تان را خدشه‌دار و شما را وارد روابط ناسالم و معیوب می‌کند، بررسی کنید.
تکلیف شک‌تان را مشخص کنید
به جای نگران بودن و افکار منفی که باعث ایجاد تنش‌هایی در رابطه‌تان خواهد شد با همسرتان راحت صحبت کنید و به او بگویید که تغییر رفتارش آزارتان می‌دهد و از او بخواهید درباره برخی موارد توضیح دهد و سفره دل و رازها و شک‌های‌تان را پیش دیگران باز نکنید. اگر نیاز به مشورت و کمک فکری دارید، بهترین گزینه یک مشاور و متخصص است. اگر بعدا متوجه شدید که شک‌‌تان اشتباه بوده‌ و همسرتان متوجه بدبینی‌تان نشده، باید روی خودتان کار کنید تا کاملا شک را فراموش کنید. اگر هم متوجه شک‌تان شده بود، صادقانه عذرخواهی کنید تا شرایط سخت‌تر نشود. تنها چیزی که می‌تواند شک‌ها و ناآرامی‌های بین زوج ها را از بین ببرد، محبت کردن بی‌قید و شرط به یکدیگر است.

راه ارتباطی با زندگی سلام    
    پیامک 2000999  و تلگرام 09354394576

* عکسی که برنده مسابقه زیباترین عکس پرندگان جهان شده، با اختلاف ضعیف‌ترین نسبت به بقیه بود. مگر فقط به‌خاطر نادر بودن اون صحنه، بهش جایزه داده باشن.
* مطلب «4تکنیک برای بازگشت به مدرسه» رو خوندم و استرس گرفتم. آمادگی بازگشت به مدرسه رو ندارم. نمی‌دونم همه نوجوان‌ها این جوری‌هستند یا فقط منم؟ مربوط به جوانه.
* در صفحه سلامت درباره عادات مضر برای سلامت قلب نوشتین. با توجه به اونا، عجیبه که قلب من هنوز داره کار می‌کنه!
* پرونده زندگی‌سلام درباره دنیای پرندگان، پر از شگفتی‌های خلقت بود. پرنده‌هایی با رنگ‌های مختلف که همه‌شان زیبا بودند.
* آخرش هم ما نفهمیدیم که پیراهن و امضای کریس چند می ارزه؟ از یک طرف پیراهن مارادونا 450 میلیارده، از یک طرف پیراهنی که مسی باهاش یک گل فراموش نشدنی زد، فقط 500 میلیون تومنه.
ما و شما: همان‌طور که در پرونده اشاره شده بود قیمت پیراهن مسی 450هزار دلار یعنی تقریبا 23میلیارد تومان بوده است.
* من نمی‌دونستم که پنگوئن‌ها هم جزو پرندگان به حساب میان اما در صفحه اول زندگی‌سلام که درباره دنیای زیبای پرندگان 2023 هست، عکس چندتا پنگوئن هم چاپ شده. یک چیز جدید یاد گرفتم.

کودکان معمولا به‌طور عامدانه بی‌ادب نیستند، در اغلب موارد مسئله این است که آن‌ها اصول رفتار مودبانه را یاد نگرفته‌اند. این 8 مورد جزو آدابی است که کودک تا 9 سالگی باید یاد گرفته باشد:
1- هنگامی که چیزی را می‌خواهی بگو: «لطفا».
2- هنگامی که چیزی به تو می‌دهند، بگو: «متشکرم».
3- هنگامی که بزرگ ترها با یکدیگر حرف می‌زنند، میان حرف آن‌ها نپر.
4- اگر کوچک‌ترین تردیدی درباره انجام کاری داری، اول از پدر و مادر اجازه بگیر.
5- درباره خصوصیات جسمی دیگران اظهار نظر نکن.
6- اگر دری بسته بود، پیش از وارد شدن، اجازه بگیر.
7- دیگران را به هیچ دلیلی مسخره نکن.
8- هنگام سرفه یا عطسه‌کردن دهانت را بپوشان.