گزگز پا، مورمور،سوزن سوزن شدن یا سوزش پا توصیفاتی از یک احساس ناخوشایند هستند که معمولا در دست یا پا ایجاد می شود و فرد احساس می‌کند پوست او را با سوزن‌های متعددی فشار می‌دهند که معمولا دردناک نیست. گزگز یا مورمور یک علامت است نه یک بیماری و وجود آن نشانه این است که علتی موجب بروز این وضعیت شده و باید کشف و درمان شود. در این مطلب به‌‌نقل از «درمانکده» قصد داریم علت و درمان خواب رفتن دست و پا را بررسی کنیم.

  گزگز پا نشانه چیست؟
در اغلب اوقات گزگز موضوع عادی و بی‌خطری است و علت آن تحت فشار قرار گرفتن سرخرگ یا عصب است که در این شرایط جریان خون در دست یا پا کاهش می‌یابد و به اصطلاح به خواب می‌رود. چنان چه وضعیت بدن را به گونه‌ای تغییر دهید که دیگر تحت فشار نباشد گزگز هم خیلی سریع از بین می‌رود.
   علت جدی گزگز چیست؟
اما شرایطی هم وجود دارد که گزگز یک علت جدی دارد و باید خیلی زود تشخیص داده و درمان شود، مثلا گزگز می‌تواند بر اثر اضطراب، فتق دیسک مهره‌ای، ضعف گردش خون، بیماری قند، سکته مغزی، التهاب مفاصل، تصلب متعدد اعصاب، نشانگان تونل مچ دست یا تومور اتفاق بیفتد. توجه داشته باشید که اگر هنگام نشستن، سرفه یا عطسه کردن گزگز شدت می‌یابد، یا اگر بدون هیچ دلیلی دچار گزگزی می شوید که یک طرف بدن را درگیر می کند، همین‌‌طور اگر گزگز بی‌دلیل اتفاق بیفتد و باعث ضعف ماهیچه هایتان شود باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید و تحت درمان قرار بگیرید.
   درمان‌‌های خانگی برای گزگز دست و پا
ماساژ دهید| ماساژ دادن از آن‌‌جا که باعث افزایش جریان خون در ماهیچه ناحیه گزگز می‌شود و فشار روی عصب را بر می‌دارد بسیار مفید و برطرف کننده گزگز است.
حرکت کنید| سعی کنید چند بار در ساعت وضعیت بدن خود را تغییر دهید یا کمی راه بروید تا از خواب رفتن اعضای بدن و گزگز جلوگیری کنید. در خور ذکر است حرکت دادن عضوی از بدن که خواب رفته است باعث افزایش جریان خون و کاهش فشار عصب در آن ناحیه و در نتیجه از بین رفتن گزگز آن می‌شود.
لباس تنگ نپوشید| یکی از عواملی که باعث گزگز پاها می‌شود پوشیدن شلوار تنگ و عامل دیگر بستن سفت کمربند است. بنابراین برای کاهش گزگز سعی کنید در صورت استفاده از کمربند آن را سفت نبندید، از شلوارهایی استفاده کنید که کمی گشادتر باشند و موثرترین راه هم کم کردن وزن است.
صاف بنشینید| ناراحتی‌های صفحات (دیسک) کمر از شایع‌ترین علل گزگز هستند. برای پیشگیری از بروز مشکلات دیسکی بهتر است هنگام نشستن برای حفظ وضعیت مناسب تلاش کنید و هیچ گاه قوز نکنید چراکه قوز کردن باعث تحریک صفحات دیسک می‌شود.

 

چه‌چیزی بیشتر از یک دسر خنک می‌تواند حال آدم را در یک عصر گرم تابستانی جا بیاورد؟ امروز می‌خواهیم روش تهیه فالوده‌کرمانی را با هم یادبگیریم. این دسر، برعکس فالوده شیرازی رشته‌رشته نیست، طرز تهیه‌اش آسان است و تا حد زیادی مطمئنیم که با یک بار امتحان کردن، عاشقش می‌شوید.
قبل از تهیه فالوده بهتر است شربت آن را آماده‌کنید. برای تهیه این شربت، آب و شکر را داخل قابلمه بریزید. شکر که حل‌شد گلاب یا عرق دلخواه‌تان را اضافه‌کنید و هم بزنید. بعد از چند جوش ریز آن را از روی حرارت بردارید و بگذارید سرد‌شود.حالا سراغ تهیه فالوده می‌رویم. برای شروع نشاسته گل را در یک پیمانه آب سرد خوب هم‌بزنید تا باز‌شود. 4پیمانه آب دیگر را داخل یک قابلمه بریزید و نشاسته را بعد از حل‌شدن به آن اضافه‌کنید، روی حرارت ملایم هم بزنید تا بوی خامی نشاسته گرفته و یکدست شود، این مرحله ممکن است ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول بکشد. بعد از پخت قابلمه را از روی حرارت بردارید و اجازه‌دهید محتویات آن خنک‌شود. داخل یک کاسه بزرگ، آب و یخ بریزید. حتما باید یخ‌های بزرگ داخل کاسه را جدا کنید تا نشاسته بر اثر برخورد به یخ شکل خود را از دست‌ندهد. یک آبکش فلزی را که قطر سوراخ‌های آن به اندازه یک چوب‌کبریت باشد، به کمک یک نفر دیگر در ارتفاع 50 تا60سانتی‌متری کاسه آب و یخ قراردهید. حالا وقت ریختن آب و نشاسته حل‌شده درون آبکش است. به کمک یک قاشق یا لیسک، نشاسته حل‌شده را روی دیواره آبکش بکشید تا نشاسته‌ها از منافذ آن شبیه دانه‌های کوچک درون کاسه آب و یخ‌بریزد. کاسه را برای 15دقیقه در یخچال بگذارید تا دانه‌های فالوده شکل بگیرند. بعد آن را آبکش‌کنید و آب‌اضافی را دور بریزید. شربت سرد را به فالوده اضافه کنید و برای ۳ ساعت  در یخچال بگذارید تا فالوده طعم شربت بگیرد.
   نکته:
1.آبی که نشاسته داخل آن ریخته‌می‌شود باید حتما سرد باشد تا دانه‌های حل‌شده شکل دایره‌ای به خود بگیرند.2. می‌توانید برای شربت فالوده از هر ترکیب دلخواهی استفاده‌کنید. در صورت تمایل می توانید به شربت فالوده،  تخم شربتی خیس شده هم اضافه کنید .

مواد لازم برای فالوده کرمانی:
 نشاسته گل: یک پیمانه
 آب: 5پیمانه
 یخ: به مقدار کافی
مواد لازم برای شربت فالوده:
 شکر: 2پیمانه
 آب: یک پیمانه
 گلاب یا عرق نعناع یا عرق بیدمشک
 به دلخواه: یک دوم پیمانه

 

تقریبا همه ما برنج را قبل از پخت چندبار می‌شوییم و خیس می‌کنیم. این روشی است که در بیشتر آشپزخانه‌های ایران و حتی جهان دنبال می‌شود. حال سوالی برای دانشمندان پیش آمده‌است که آیا باید برنج را قبل از پختن شست یا نه؟ کارشناسان آشپزی ادعا می‌کنند که شست وشوی برنج قبل از پختن میزان نشاسته آن را کاهش می‌دهد اما محققان می‌گویند این نشاسته داخل دانه برنج نیست بلکه نشاسته (آمیلوز) روی سطح دانه برنج است که هنگام فرایند آسیاب تولید شده است. با استفاده زیاد از پلاستیک در زنجیره تامین مواد غذایی، به تازگی میکروپلاستیک‌ها در غذاهای ما از جمله برنج یافت شده است. تحقیقات نشان می‌دهد که فرایند شست وشو تا ۲۰ درصد از پلاستیک‌های موجود در برنج نپخته را از بین می‌برد،همین‌طور گردو‌غبار، حشرات، سنگ‌های کوچک و پوسته باقی‌مانده از فرایند پوست‌کنی را کمتر می‌کند. صرف‌نظر از بسته‌بندی (کیسه‌های پلاستیکی یا کاغذی) اگر برنج را قبل از پختن بشویید، می‌توانید پلاستیک موجود در آن را تا ۴۰ درصد کاهش‌دهید. همچنین مطالعات نشان داده‌است که شستن برنج حدود ۹۰ درصد از آرسنیک موجود در آن را از بین‌می‌برد. این کار همچنین باعث می‌شود مقدار زیادی از دیگر مواد مغذی مهم برای سلامت بدن مانند مس، آهن، روی و وانادیوم هم  از بین برود. به طور خلاصه باید گفت، شستن برنج قبل از پخت هیچ تاثیری بر محتوای باکتریایی آن ندارد، زیرا دمای بالای پخت تمام باکتری‌های موجود را از بین می‌برد. موضوع نگران‌کننده‌تر این است که چه مدت برنج پخته شده یا برنج شسته شده را در دمای اتاق نگهداری می‌کنید. اگر برنج مرطوب یا برنج پخته شده در دمای اتاق نگهداری شود  هاگ‌های باکتری فعال می شوند و شروع به رشد می کنند. سپس این باکتری‌ها سمومی را تولید می‌کنند که با پختن یا گرم کردن مجدد غیرفعال نمی‌شوند. این سموم می‌توانند باعث بیماری شدید دستگاه گوارش شوند. بنابراین، مطمئن شوید که برنج شسته یا پخته شده را برای مدت طولانی در دمای اتاق نگه ندارید.
 

 ایجاد یبوست|   پنیر دارای چربی زیاد و فیبر کم است که می‌تواند هضم را کندتر و عبور مدفوع از روده را سخت‌تر کند. خوردن زیاد پنیر در کوتاه‌مدت باعث ناراحتی و نفخ و مصرف بیش از حد آن در طولانی‌مدت منجر به یبوست مزمن می‌شود.
 التهاب|   زیاده‌روی در مصرف کازئین (پروتئین موجود در پنیر) در برخی افراد منجر به التهاب می‌شود. این واکنش التهابی می‌تواند به صورت طیف وسیعی از علایم از جمله مشکلات گوارشی، مشکلات پوستی، ناراحتی تنفسی و حتی درد مفصلی ظاهر شود.
معده درد|   مصرف بیش از حد پنیر به سبب چربی زیاد آن، می‌تواند اسفنکتر تحتانی مری، ماهیچه‌ای که از برگشت اسید معده به مری جلوگیری می‌کند، را شل کند. این اتفاق می‌تواند به بیماری‌های جدی‌تری مانند ریفلاکس معده به مری منجر شود.
 آکنه| برخی افراد ممکن است در نتیجه مصرف بیش از حد پنیر دچار جوش‌های پوستی یا تشدید آکنه شوند.
 کم‌آبی بدن|   پنیر سدیم بالایی دارد و خوردن غذا‌های سرشار از سدیم می‌تواند به دهیدراته شدن بدن منجر شود. سردرد و کاهش ادرار از نشانه‌های کم‌آبی است. اگر قصد مصرف مواد غذایی سدیم‌دار را دارید، قبل یا بعد از آن، مایعات بنوشید تا بدن خود را هیدراته کنید.
 بیماری قلبی|   خوردن بیش از حد پنیر می‌تواند شما را در معرض خطر بیشتر بیماری قلبی قرار دهد، زیرا سطوح بالای سدیم، فشار خون را افزایش می‌دهد.
اضافه وزن |   پنیر چربی زیادی دارد. چربی، متراکم‌ترین درشت‌مغذی از نظر کالری است، به این معنی که کالری بیشتری در هر گرم دارد. مصرف بیش از حد هر ماده غذایی، به ویژه آن‌هایی که چربی زیادی دارند مانند پنیر، می‌تواند باعث افزایش وزن شود.
منبع: خبرآنلاین