شوک به هواداران پرسپولیس؛ فسخ قرارداد بیرانوند
هواداران: کاش قبل از هر تصمیمی با هاشمی نسب مشورت می کردی!
   معاون وزیر جهاد کشاورزی: واردات برنج ممنوع شد
مردم: پس همون برنج ارزون هندی و پاکستانی هم دیگه نمی تونیم بخوریم!
   جراحان و روسای چند بیمارستان: خرید تجهیزات جدید برای بیمارستان‌ها غیرممکن شده است
بیماران: یعنی خودمون باید قیچی و نخ سوزن بیاریم؟!
   مرغ در آستانه ۱۰۰هزار تومان
مردم: اصلا بشه یک میلیون تومن، ما که مدتیه ترک مرغ کردیم!
 

 من یک ذره عجیب شدم تازگی‌ها، خرید نمی‌‌کنم ناراحتم، خرید می‌کنم عذاب وجدان می‌گیرم. دقیقاً نمی‌دونم فازم چیه؟
 به‌نظرم خوشحالی می‌تونه بهانه‌های کوچیکی داشته باشه، مثل چند قاچ پیتزا، سیب‌زمینی سرخ‌کرده و یک پیامک واریز چند میلیاردی.
  کاش مامان و باباها بدونن «بچه‌های مردم» با اون ویژگی‌های عالی وجود خارجی ندارن، یکیش خود من که برای بقیه «بچه مردم» محسوب می‌شم اما مامان و بابام ازم ناراضی هستن.

به‌‌طور کلی ما از موزیکی که خودمون پخش می‌‌کنیم به‌‌دلایلی که دانشمندان هنوز نتونستن کشفش کنن خوش‌‌مون نمیاد اما در موقعیت‌‌های عجیبی موزیک‌‌هایی به‌‌گوش‌‌مون می‌‌رسه که خیلی باحال و جالبن. به‌‌طور مثال:
   همون‌‌طور که همیشه لباسی که دیگران پوشیدن بهتره و عطری که بقیه زدن خوش‌‌بوتره، موزیک‌‌شون هم جالب‌‌تره. به‌‌طور مثال پشت چراغ قرمز و از داخل ماشین بغلی همیشه موزیک‌‌های باحال به‌‌گوش می‌‌رسه. حتی همون آهنگی که خوش‌‌مون نمیاد ازش هم باحال می شه.
   2 دقیقه آخر سفر با تاکسی اینترنتی همیشه به‌‌طرز عجیبی جالب‌‌ترین موزیک پخش می شه. بعد هرچی از طرف بپرسی اسم ترانه چیه یا خواننده‌‌اش کیه؟ خود طرف هم نمی‌‌دونه و همیشه می گه: «نمی‌‌دونم، همین‌‌جوری ریختم رو فلش پخش می شه پشت سر هم».
بعد اگه بخشی از همون ترانه‌‌ای که پشت چراغ یا توی تاکسی اینترنتی شنیدی رو توی گوگل بزنی تازه می‌‌فهمی چقدر ترانه با همون کلمه و ترکیب‌‌ها داشتیم. در نهایت با کلیدواژه‌‌هایی که سرچ کردیم باید 10 صفحه گوگل رو بریم جلو تا آهنگه رو پیدا کنیم و از این‌‌جا به‌‌بعد تازه داستان شروع می شه، چون به‌‌طرز عجیبی آهنگه مسخره است و معلوم نیست تو اون لحظه‌‌ای که گوش دادیم چرا برامون جالب بوده؟