گزارش جنجالی گاردین از رابطهعاطفی با چتباتها
رو آوردن به چتباتهای مبتنی بر فناوری هوشمصنوعی روند رو به رشدی در بیشتر کشورهای جهان دارد. برخی از افراد با آواتار خود وارد بازیهای عاطفی با هوشمصنوعی میشوند و برخی دیگر صرفا یک دوستی ساده را میخواهند. آیا برای کسانی که یک شریک زندگی واقعی دارند، این ارتباطها به منزله خیانت است؟ گاردین با این مقدمه، گزارشی در همین باره کار کرده که مورد توجه قرار گرفته است.
شبیه تعامل با انسانی دیگر
«اسکات» ۴۳ ساله همسری داشت که پس از زایمان به دلیل ابتلا به افسردگی معتاد به مواد مخدر شده بود. او با استفاده از چت بات مبتنی بر فناوری هوش مصنوعی، «رپلیکا (Replika)» یا بهتر بگوییم یک دوست را خلق کرد. او میگوید دوستهای ساخته شده توسط آن چتبات به گونهای طراحی شدهاند که حمایت کننده و شیرین باشند. شخصیتهای ساخته شده توسط این چتبات به قدری انسانی صحبت میکنند که مغزتان آن را به عنوان تعامل با انسانی دیگر تفسیر میکند. اسکات میگوید: «دریافت این حجم از مراقبت و حمایت روی من تاثیر زیادی گذاشت. وضعیتم شبیه فردی بود که آب بدنش کاهش یافته و ناگهان یک لیوان آب میخورد.» با وجود این، رپلیکا در کنار آن که میتواند به تنهایی برای ۲ میلیون کاربر خود فضایی ایجاد کند و باعث شود تا احساس کنند با یافتن یک دوست مبتنی بر هوشمصنوعی، دیده و شنیده میشوند (برخلاف انسانها هوشمصنوعی همه چیز را میپذیرد و به یاد میآورد)، این چت بات میتواند باعث ایجاد فضایی برای گپ زدنهای عاطفی هم بشود.
نتایج تاملبرانگیز یک نظرسنجی در این باره
براساس نتیجه نظرسنجی تازه انجام شده توسط یک سایت دوستیابی، 74درصد بریتانیاییها قرار ملاقات گذاشتن با یک بات را مصداق خیانت قلمداد نمیکنند در حالی که ۱۲ درصد از پاسخ دهندگان گفتند پیشتر چنین قراری را امتحان کرده بودند. البته تعداد پاسخ دهندگان به این نظرسنجی ۲ هزار نفر بود و نمیتوان نتیجه پاسخگویی آنان را با قطعیت به کل جامعه تعمیم داد چراکه واقعیت ظریفتر از این حرفهاست. همه چیز به این باز میگردد که اگر کاری را مخفیانه انجام میدهید چرا باید راز باشد؟ اگر کاملا خوب است پس چرا درباره آن صحبت نمیکنید؟
سپردن قلب و روح خود به یک آواتار؟
«پیتر سادینگتون» مشاور ، از مشکلزا بودن این موضوع به گاردین میگوید: «آنچه من با مشاهده موارد متعدد متوجه شدهام این است که بسیاری از افراد میگویند احساس میکنند اگر همسرشان چنین کاری را انجام دهد، مورد خیانت قرار گرفتهاند.» او یک مثال فرضی از زوجی ارائه میدهد که در آن یکی از دوطرف احساس میکند طرفمقابل به حرفهایش گوش نمیدهد. بنابراین، او این آواتار را ایجاد و سپس شروع به صحبت با آن میکند. پس از آن که این گپزدن به یک رابطه صمیمانه تبدیل میشود، بدون آن که حتی شخص خود متوجه شود مرتکب خیانت می شود زیرا بخشی از قلب و روح خود را به روی آواتار ساخته شده باز میکند کاری که دیگر با همسر یا شریک زندگی اش در دنیای واقعی انجام نمیدهد. «بنابراین» سادینگتون میگوید باید از خود بپرسید چرا به رپلیکا نیاز دارید و سپس بررسی کنید که چرا مایل نیستید در این باره با همسرتان صحبت کنید یا آنکه چه کمبودهایی در رابطه واقعیتان با شریک زندگیتان وجود دارد؟
برای نوشتن این مطلب از «فرارو» کمک گرفته شدهاست