وزیر اقتصاد: اگر بدهکاران اصل بدهی خود را به بانک بپردازند، تمام جرایم آن‌ها بخشوده خواهد شد
ابر بدهکاران: اصلش رو نمی‌تونین ازمون بگیرین، جریمه‌‌ها هم طلب‌تون!
   افزایش ۲۰ درصدی عوارض خروج از کشور در ۱۴۰۲
مردم: چرا رودرواسی دارین؟ مستقیم بهمون بگین که دل‌تون برامون تنگ می‌شه، نمی‌ذارین از کشور خارج بشیم!
   دبیرکل خانه پرستار: مهاجرت ماهانه ٢٠٠ پرستار از کشور
بیماران: الهی تب نکنم که شاید پرستاری در کار نباشه!
   رئیس امور مالیاتی: دریافت وجه نقد و کارت به کارت در مطب پزشکان ممنوع است
چندین پزشک: پس ویزیت رو با سکه طلا بدین!

 

 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏صبحونه چای شیرین با پاستا خوردم. خواستم ایتالیایی‌ها بدونن غمی بزرگ تر از صعود نکردن به جام‌جهانی هست!
 این‌قدر بدم میاد وقتی می‌گم پنج دقیقه دیگه میام، بعد هی نیم ساعت نیم ساعت یه بار زنگ می‌زنن بهم. چرا اعتماد ندارین به حرفام خب؟  
یه مسواک دیدم 600 هزار تومن، فکر کنم عصب‌کشی و ایمپلنت هم خودش انجام می ده.
منم می‌تونسم جذاب باشم اما پول آتلیه و عکاسی رو می دم پیتزا می‌خورم.

دانیال دایی داووداینا
 طنزپرداز

قبلاً شهر در محاصره آب میوه‌فروشی و فلافلی‌ها بود، خیلی راحت و بدون استرس از قیمت یا نحوه تلفظ چیزی که می‌خواستیم سفارش بدیم، می‌رفتیم داخل و با صمیمیت تمام داد می‌زدیم: «داداش دو تا فلافل» یا «سالار دمت گرم دو تا شیرموز بده». عموفلافلی یا دایی آب میوه فروش هم خیلی خودمونی می‌گفت: «باشه،   بشین تا آماده بشه». بعدشم تلویزیون یا رادیوش همیشه روی اخبار بود. اما الان کافی‌شاپ‌ها شهر رو محاصره کردن. کافه‌هایی بس تاریک، با موزیک بدون کلام و متصدیانی بس رودربایستی‌دار. الان می ریم کافه و اولین چالش‌مون اینه چه‌جوری تو اون تاریکی منو رو بخونیم. اون‌قدر هم اسم همه‌چی عجیب‌وغریب شده، آدم خجالت می‌کشه یک چیزی سفارش بده و اسمش رو درست تلفظ نکنه. بعدش اگه بتونی منو رو بخونی و درست تلفظ کنی، پای قیمت در میونه. خیلی از کافه‌ها تو منو قیمت نمی‌زنن. خیلی‌ها هم که می‌زدن اون‌قدر همه چی گرون می شه که قیمت قدیم رو اصلاح نمی‌کنن. خلاصه باید استرس قیمت رو هم داشته باشی. تهش یک فرانچ فرایز امریکن با سس پستو سفارش می دی 100 تومن و منتظری یک چیز عجیب برات بیارن. یهو با یک ظرف سیب‌زمینی سوخته که کنارش یک‌ذره سس ریخته شده سر می رسن. هی روزگار. مگه فلافلی‌ها چشون بود آخه؟ کافه‌دار عزیز، شما که پول قبض برق نمی دی اون‌قدر تاریکه کافه‌ات، یه‌ذره ارزون‌تر حساب کن لااقل.