اینطورکی
تعداد بازدید : 20
دست همچین رفیقی رو باید ماچ کرد
دانیال دایی داووداینا
طنزپرداز
پول قرض دادن قبلاً خیلی رایج بود. چون چیزی بهنام پول بود که میشد قرض داد و قرض گرفت. برای اون دسته از عزیزانی که فراموش کردن پول چیه باید بگم خودمم قیافهاش رو فراموش کردم. فقط می دونم چیز خوبی بود اما الان نیست و طبیعتاً چیزی که نیست رو نمی شه قرض داد. خود من تو این گرمای تابستون که آدم انتظار رفتار پختهای از دوستش داره از رفیقم چیزی شنیدم که همزمان هم دلم شکست هم شاد شد. رفیقم گفت: «20 تومن داری؟» اولش برق شادی تو چشماش موج زد. میخواستم برم دستش رو ماچ کنم و بگم: «ممنون رفیق خوب که فکر میکنی بهقیافه من میاد 20 میلیون داشته باشم، به تو میگن رفیق.» اما قبل از اینکه اینو بهش بگم اندوهی جانفزا بر فضا حاکم شد چون 20 هزار تومن هم نداشتم چهرسد به 20 میلیون. اما نمیخواستم به رفیقی که این قدر منو پولدار دیده بگم که ندارم. برای همین یادم افتاد هرچیزی محلیش بهتره، کره محلی، نون محلی، ماست محلی و بهخصوص کم محلی! پس گفتم چرا فکر کردی 20 میلیون تومن بهت میدم؟ من با پولم کار میکنم. می تونی هزینه خواب پول رو هم بدی؟ رفیقم گفت: «برو بابا! 20 میلیون چیه؟ پرسیدم 20 تومن داری؟ میخواستم ببینم اگه نداری 20 هزارتومن بهت بدم بری یک جفت جوراب بخری، جورابت سوراخ شده. زشته.» و در اون لحظه بود که پریدم دستش رو ماچ کردم و گفتم: «قربونت، 50 بده، جوراب 20 تومنی زود پاره می شه.»