ای پی اِی|  معبد زئوس در زیر برف، یونان 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

رویترز|   مسیر رالی داکار، پرو

 

امام هادى(ع): شب زنده دارى، خواب را لذت بخش تر مى کند.اعلام الدین 

ذکر روز یک شنبه

صد مرتبه «یا ذاالجلال و الاکرام»

 

شهید مطهری نقل کرده‌اند:

امام باقر(ع) تشریف بردند به عیادت جابر بن عبدا... انصاری صحابی بزرگ پیغمبر اکرم(ص) که پیر شده بود و اواخر عمرش بود. فرمودند: «جابر حالت چطور است؟» عرض کرد: «یابن رسول ا... در حالی هستم که فقر را بر غنا و بیماری را بر سلامت و مرگ را بر زندگی ترجیح می‌دهم.» حضرت فرمودند: «ولی ما اهل بیت چنین نیستیم. ما هر چه خدا برایمان بخواهد همان را دوست داریم. هر چه خدا به ما بدهد ما به وظیفه‌مان در مورد آن عمل می‌کنیم. اگر خدا به ما ثروت بدهد همان را دوست داریم، اگر فقر بدهد همان را دوست داریم و اگر سلامت یا بیماری بدهد همان را دوست داریم.»

برگرفته از «آشنایی با قرآن»

 

این دو قید با یکدیگر تفاوت دارند. «بالطبع» یعنی: طبعا، از روی طبع و «بالتبع» یعنی: در نتیجه. در نوشته های امروزه بیشتر این دو ترکیب را به جای هم به کار می برند و البته غلط است.

برگرفته از «غلط ننویسیم»

اثر ابوالحسن نجفی

 

بعضی‌ها هستند که زودتر از طبعشان پیر می‌شوند. اما باور نباید کرد که جوانی، پیش از وقت، در این جور آدم‌ها می‌میرد. نه، جوانی پنهان می‌شود و می‌ماند... چشم به راه است و همین که روزگار نقاب عبوس را از چهره آدم پس بزند، جوانی هم زبانه می‌کشد و نقاب کدورت را بی‌باقی می‌درد. جوانی دیگر مهلتی به دل افسردگی و پریشانی نمی‌دهد.

برگرفته از «جای خالی سلوچ»

اثر محمود دولت آبادی

 

برای کاشتن هر دانه حسرت

هزار بار دزدانه دیدمت

هزار بار قند در دلم آب شد

هزار بار مُردم...

 

کلیپ کوتاهی از خوشحالی توام با شوخی و شیطنت جالب چند سرباز دسته موسیقی، در فضای مجازی منتشر شده‎ و دو نوع واکنش را برانگیخته‎است‎؛ بعضی‎ها شاکی شده‎اند که پادگان مگر جای این کارهاست و یک عده دیگر از خوشیِ گذرای سربازها به وجد آمده‎اند. هیچ‎کدام از این واکنش‎ها غیرقابل پیش‎بینی نبود اما چیزی که در این ویدئو به چشم هرکسی با هر نگاه و عقیده‎ای جالب می‎آید، خرق عادتش است؛ سربازها با سازهایی که کارشان نواختن مارش‎های نظامی است، ملودی احساسی یک قطعه قدیمی خاطره‎انگیز از گروه «آرین» را می‎نوازند، گوش ما به شنیدن چنین چیزی عادت ندارد؛ بلافاصله بعد از پخش شدن این ویدئو، سردار «کمالی»، رئیس اداره سرمایه انسانی ستاد کل نیروهای مسلح در صفحه شخصی‎اش می‎نویسد: «یک کلیپ ساده شادی از سربازان که حتما در هر جایی صورت می‌گیرد اما فیلمش پخش نمی‌شود. فکر کنید جوان خودتان است! حق شادی ندارد؟ دشمن‌شادکن نباشیم». چشم ما به دیدن چنین چیزی عادت ندارد. سردار کمالی، بهتر از هرکسی می‎داند پادگان چطور جایی است و اقتضائاتش چیست اما با واکنشِ معقولش، با تاب آوردن خوشیِ کوتاه سربازها و تمرد و بی‎قانونی حساب نکردنش و ایستادنِ حمایتگرانه پشتِ آن‎ها، حالِ خوب آن یک دقیقه را گسترش می‎دهد.

من طبیعتا خدمت سربازی نرفته‎ام اما درباره‎اش زیاد شنیده‎ و شنیده‎ها را بارها تخیل کرده‎ام. از این به‎بعد وقتی اسم سربازی می‎آید، غیر از سخت‎گیری و جریمه و اضافه خدمت، یاد چندتا سرباز می‎افتم که اجازه داشتند آزادانه خستگی و دلتنگی‎شان را رفع کنند و فرمانده‎ای که می‎دانست آدم‎ها حق شادی دارند. 

 

‏ دوستان کسی می دونه مشکل لپ‌تاپ من چیه؟ هروقت روشنش می کنم که بشینم سر پایان‌نامه، یهو میره تو فولدر فیلم ها!

‏  یکی از ایرادهای دانشگاه اینه که وقتی کلاس کنسل میشه یا بین دوتا کلاس که وقتت خالیه، توپ نمیدن تو حیاط فوتبال بازی کنین!

‏  ده نمکی فکر می کنه پلی استیشنه... همه چی دست خودمونه می تونیم کنسول بازی رو روشن کنیم و فلان کشور رو برداریم و 5 تا بهشون بزنیم!

‏  بعد از چند ماه ماشینم رو بردم کارواش، الان متوجه شدم تا حالا یه مقدار زیادی از جزئیات خیابون ها رو به خاطر کثیفی شیشه ها نمی دیدم!

‏  آخرین موفقیتم به دنیا اومدنم بود، بعد اون دیگه موفقیت چشمگیری نداشتم!

‏  یکی از معجزات دماغ بزرگ اینه کسانی که دوستت دارن فکر می کنن به صورتت میاد!

‏  بعد از ۱۴ سال درس خوندن، شیوه صحیح مطالعه رو هنوزم نمی دونم!

‏  هوا یه جوریه که باید انتگرال دوگانه بگیری واسه این که معلوم بشه چندنفره است!

 

سرگردانی به دلیل خجالت

آدیتی سنترال- Zhang Daming پسر 18 ساله مالزیایی که برای پیدا کردن کار به سنگاپور رفته بود، 10 روز در خیابان های سنگاپور سرگردان بود، چون خجالت می کشید از مردم آدرس بپرسد! او که در خانه دوستش ساکن بود، 37 دلار پول در جیبش داشت که خیلی زود تمام شد و تمام این 10روز را گرسنه در خیابان های شهر دنبال خانه دوستش می گشت اما از شدت خجالت حاضر نشده بود از هیچ کس آدرس بپرسد. در نهایت پلیس او را پیدا و به بیمارستان منتقل کرد.

 

 

 

عصبانی ترین گربه دنیا

آدیتی سنترال- Pompous Albert نام گربه ای است که سال هاست یکی از ستاره های اینستاگرام است و از خیلی از آدم ها مشهورتر و پولدارتر است. این گربه 228 هزار فالوئر دارد و در چندین تبلیغ بازی کرده است. صاحب او هرگز فکرش را نمی کرد که چهره عصبانی گربه اش باعث این همه شهرت شود.

 

 

 

 

 

لانه های عجیب پرندگان

شاید در این عکس پشته ای از علف خشک می بینید که به تیرهای مخابرات گیر کرده است. در جنوب آفریقا و در بیابان کالاهاری پرنده های بافنده عجیبی وجود دارند که به «پرنده های اجتماعی» معروف هستند. این نام نه به دلیل زندگی جمعی آن هاست بلکه به دلیل ساخت لانه هایی بزرگ از شاخه، برگ خشک، علف و پنبه است که صدها پرنده را در خود جای می دهد. این لانه ها آن قدر بزرگ است که حتی  میزبان گونه های دیگر پرنده ها از جمله یک نوع شاهین کوتوله و کمیاب آفریقایی نیز می شود.

 

سلام. این بار یه عکس ورزشی معروف رو به عنوان سوژه مسابقه انتخاب کردیم. باید برای این عکس، یک شرح حال یا دیالوگ بامزه بنویسید و تا ساعت 24 فردا شب (دوشنبه) برای ما به پیامک 2000999 یا شماره 09354394576 در تلگرام بفرستید. حتما کلمه «چی شده؟» و نام و نام خانوادگی تون رو هم بنویسید. بانمک‌ترین و خلاقانه‌ترین جمله‌‌ها که اسم نویسنده دارن، روز چهارشنبه به اسم خود نویسنده‌ها چاپ می‌شه. همیشه خوش باشید. و حالا چند نمونه:

* وقتی بچه مهمون میاد خونه مون و بابام هی ازش تعریف میکنه!

* بازیکن جلویی: آقا اجازه اینا از رو دست ما نگاه می‌کنن بعد به ما زبون درازی هم می کنن تازه!

* بازیکن پشتی: خودشیرین نون خامه ای! جرئت داری زنگ آخر وایسا دم در!

 

* روز پرستار رو به آبجی عزیزم تبریک میگم، امیدوارم تو زندگیت موفق باشی. 

احمد آقا اوغلی، قوچان

* آق کمال خیلی باحالی، کاش مسئولان شبیه شما جوابگو باشند. زارع، خراسان بزرگ

آق کمال: چاکرم، اصلا مو بری همی اینجیم که جور بعضی مسئولان ناجوابگو ره بیکیشم!

* نرگس جان نامزد عزیزم، تولدت 23دی ماه رو بهت تبریک می گم. ان شاءا... بتونم جواب اعتمادی که بهم کردی و گفتی بله رو به خوبی بدم. دوستت دارم. علی

* در دلم غوغاست، اما رازداری بهتر است...  

مسعود مجنون پور

 

دختر عمه ام تعریف می کرد یه شب که خواب بودن از پشت بوم خونه شون صدا اومد. می فهمن دزده. همه سر و صدا می کنن که دزد رو بگیرن، داداشش هم بیدار میشه و شروع می کنه به دویدن. همه خانواده داد می زنن «نههه... سعید نرووو... تو رو خدا... چاقو داره...» ولی پسر عمه ام توجهی نمی کنه. دنبالش میرن که بگیرنش، می بینن تو راهرو به دزده هم میرسه اما ازش سبقت می گیره و فرار می کنه تو کوچه! جالبیش این جاست وقتی از کنار دزده رد شده بهش گفته: «داداش بدو زلزله»!

 

هفته پیش خبر رسید معاونت حمل و نقل و ترافیک تهران پیش‌نویس لایحه‌ای را به شهرداری ارائه کرده است که بر اساس آن ۵ تونل تهران مشمول دریافت عوارض عبور و مرور شود. در حالی که مردم از این خبر مسرت‌بخش شوکه شده بودند و نمی‌دانستند چه عکس‌العملی نشان بدهند، شهرداری اعلام کرد این لایحه اول باید به تایید ما برسد و بعد به شورای شهر برود تا تصویب شود. در این هنگام مردم نفس راحتی کشیدند و شروع کردند به جوک ساختن که شورای شهر هم تاکید کرد شهروندان خیال‌شان راحت باشد که تصمیمی برخلاف مصالح‌شان نخواهیم گرفت. دیگر این تاکید آخری خیال همه را تخت کرد و با فراغ بال و در حالی که مطمئن بودند پس حتما عملی خواهد شد، بعد از ارسال جوک‌ها برای یکدیگر، به ادامه زندگی‌شان پرداختند.

طبق رویه‌ای که همه با آن آشنا هستیم و به قول معروف «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها»، می‌دانیم هرچیزی که اول اعلام و بعد تکذیب شود، در نهایت تایید خواهد شد! هرچند اگر این قانون تصویب هم نشود باز هم همین که گروهی این فکر به ذهن‌شان خطور کرده، نشانه جالبی است که چه مدیران دلسوزی در سطح کشور داریم که چه چیزهایی به فکرشان می‌رسد! در این یکی دو روز موافقان و مخالفان نظراتشان را در این باره گفته‌اند. مثلا این که همه جای دنیا این چنین مسائلی هست (نه که همه چیز شهروندی‌مان طبق استانداردهای بین‌المللی است، از درآمد و خیابان‌کشی و خودروها و ترافیک و...!) که در جواب هم مخالفان گفته‌اند در صورتی برای جاده و تونل و کلا جایی ورودیه می‌گیرند که با خرج خصوصی یا نهاد دیگری ساخته شده باشد و بخواهد خرجش را برگرداند، نه که با عوارض خود مردم ساخته شود و باز همین مردم برای رد شدن از آن هم عوارض بدهند!

به هرحال ما کاری به این مسائل قانونی‌اش نداریم، مسئولان هرچه صلاح بدانند همان را انجام خواهند داد. ولی به این فکر کردیم که از چه چیزهای دیگری هم می‌شود عوارض گرفت تا بلکه کمکی شود به مدیریت شهری همه شهرهای کشور. دیگر شوخی با عوارض آب و هوا و این چیزها قدیمی شده، با این طرز تفکر بعضی از مدیران باید با چیزهایی شوخی کنیم که به عقل کسی نرسد. مثلا می‌شود همان‌طور که برای ورود و خروج به کشور عوارض گزاف می‌گیرند، یک باجه عوارض هم دم در خانه هر شهروند بگذارند تا برای ورود و خروج به منزلش تجمیع عوارض را پرداخت و کار مسئولان را راحت کند که دیگر این‌قدر زحمت نکشند و فکر نکنند و خلاقیت به خرج ندهند تا چگونه ازمان پول بگیرند. خلاص!

 

خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش 

ای درج محبت به همان مهر و نشان باش

تا بر دلش از غصه غباری ننشیند 

 ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش