نوجوانان و جوانان درباره اصول موفقیت باتوجه به شرایط اقتصادی نامناسب این روزها بخوانند
تعداد بازدید : 45
نوشدارویی به نام خلاقیت!
محوری
نویسنده : دکتر مهدی سودآوری | روان شناس
در چند ماه گذشته، شرایط اقتصادی و اجتماعی پیش آمده در کشور موجی از ناامیدی و سرگردانی را برای مردم به ویژه نوجوانان و جوانان که هنوز در ابتدای راه و در شرایط تصمیم گیری هستند، به راه انداخته است به گونه ای که بسیاری از نوجوانان به صورت علنی صحبت از نداشتن علاقه به ادامه تحصیل، رفتن به سر کار، ازدواج و ... می کنند با این توجیه که هیچ فایده ای ندارد و آن ها هیچ گاه به آرزوهای شان نخواهند رسید. این نوجوانان و جوانان هر روز در تلویزیون و به ویژه شبکه های اجتماعی می بینند که حتی افراد تحصیل کرده در برآورده کردن نیازهای زندگی شان ناکام مانده اند. موج مهاجرت افراد تحصیل کرده به مقطع دانش آموزان هم رسیده است و آگهی های این نوع مهاجرت در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود، به گونه ای که برخی از والدین تصمیم می گیرند فرزندان خود را حتی قبل از دانشگاه به مدارس خارج از کشور بفرستند و حرف ثابت بعضی از محافل این شده است که «این جا نمی توان به جایی رسید، این جا هیچ آینده ای وجود ندارد و ... ». حالا این سوال مطرح می شود که در این شرایط چه باید کرد؟ به طور قطع، ناامیدی، سرگردانی و حتی مهاجرت راه حل درست و منطقی برای حل این مشکل به نظر نمی رسد. در ادامه به بعضی از این راهکارها اشاره خواهد شد که خطاب به نوجوانان و جوانان است.
بدانید که همه درک تان می کنند
قبل از هر توصیه ای باید اذعان کرد که همه شما را درک می کنند. از خانواده گرفته تا مسئولان کشوری می دانند که باید فکری به حال شما کرد چراکه آینده این کشور دست شماست و تنها امید و انگیزه است که می تواند پیمودن هر مسیر سختی را برای شما هموار و ممکن کند. بنابراین تصور نکنید که توصیه دیگران به شما درباره ناامید نشدن و حفظ تلاش و پشتکارتان به معنای نادیده گرفتن این شرایط و آسان بودن آن است.
تاب آوری تان را افزایش دهید
عامل مهم دیگری در این شرایط بحرانی، تاب آوری است. افرادی که تاب آوری بیشتری دارند یعنی توان تحمل مشکلات بالاتری دارند، می توانند بهتر از پس این شرایط برآیند. در این جا نقش والدین و نحوه تربیت فرزندان خود بسیار مهم می شود. فرزندانی که همیشه همه چیز در اختیار داشته اند، هیچ مسئولیتی غیر از درس خواندن نداشته اند، صرفا در محدوده خانه و مدرسه رفت و آمد کرده اند، قدرت و اجازه تصمیم گیری ندارند، به طور قطع قادر به تحمل شرایط بحرانی نیستند. پرورش استقلال عاطفی و روانی بزرگ ترین وظیفه والدین است.
این تهدید را به فرصت تبدیل کنید
موضوع دیگر تبدیل تهدید به فرصت است. در شرایط بحرانی که بیشتر افراد ناامیدی و افسردگی را پیشه می کنند و کاری جز نظاره کردن انجام نمی دهند و بسیاری از افراد دست از کار و تلاش کشیده اند، یک فرصت مناسب برای افراد سخت کوش و خلاق فراهم شده است زیرا نتیجه برنامه ریزی های امروز در 10 الی 15 سال آینده حاصل خواهد شد. امروزه بسیاری با دیدن درآمد رشته های پزشکی به سمت آن هجوم برده اند، بی توجه به این که 15 سال آینده نیازی به این همه فارغ التحصیل پزشکی نیست. حال اگر فردی کمی فراتر از امروز را ببیند، می تواند در زمینی خالی از رقبا، موفقیت خود را تضمین کند. حتی جوانانی که امروز قصد ورود به بازار کار را دارند با شناسایی نیازهای اساسی مردم و با استفاده از تسهیلات بانکی می توانند کسب و کار مستقل خود را شروع کنند زیرا با توجه به روندهای اقتصادی موجود، ارزش وامی که امروز گرفته شود در سال آینده بسیار اندک خواهد بود و بازپس دادنش بسیار راحت تر است.
تنبلی تان را توجیه نکنید
نکته بعدی آن است که آینده خود به خود پیش نخواهد آمد بلکه آینده بر اساس رفتارهای امروز ساخته می شود. نمی توان انتظار داشت که به جنوب رفت و از شمال سر درآورد! ساخت آینده از همین الان شروع شده است. در داستانی قدیمی آمده است که باید به همه کمک کرد و آب، غذا و لباس برای هر نیازمندی فراهم کرد به جز افراد تنبل که آن ها حتی هوایی را که تنفس می کنند به زور و خلاف میل شان استفاده کرده اند. بنابراین شرایط بحرانی هیچ گاه توجیه تنبلی نخواهد شد.
از خلاقیت تان کمک بگیرید
در آخر باید اضافه کرد که هر یک از ما مسئول زندگی خود هستیم. هیچ فردی برای ما دلسوزی نخواهد کرد. درست است که مشکلات وجود دارد اما زندگی هیچ امتیاز خاصی از این بابت به کسی نخواهد داد. اگر زندگی هر کدام از ما تلف شود، با استفاده از مواد مخدر نابود شود، بی انگیزگی باعث افسردگی و خمودگی شود و ... عمر خود فرد تلف شده است و بیان مشکلات و توجیه توسط آن ها هیچ گاه باعث درمان شدن یک فرد درگیر مواد مخدر نخواهد شد حتی اگر هزاران نفر به او حق بدهند که چرا سراغ مواد مخدر رفته است یا عمر افراد بازنخواهد گشت حتی اگر دیگران یا حتی مسئولان به خاطر شرایط بد عذرخواهی کنند. پس برای ایجاد امید و انگیزه در خود راهی پیدا کنید. زوایای جدید را نگاه کنید. کمی خلاقیت می تواند مرز بین امید و ناامیدی باشد.