مهین ساعدی- مخترع بودن و کشف دنیای جدید و چیزهای متفاوت، آرزوی خیلیهاست؛ چه چیزی از این هیجانانگیزتر که بتوانی جلوتر از بقیه قدم برداری، وسیلهای را اختراع کنی که قبلا وجود نداشته و کسی هم به ضرورت وجود آن فکر نکرده؟ درست است که مخترعها و دانشمندها، آدمهای باهوش و دغدغهمندی هستند اما به این معنی نیست که ما نمیتوانیم مثل آنها باشیم. کافی است آرزوی مخترع شدن را خیلی دورازدسترس ندانیم و برای رسیدن به آن فکر و حتی خیالپردازی کنیم. دورهمی این هفته جوانه با «رضا حیدری»، «امیرحسین رضایی» و «عرفان دلیری» 12 ساله است که رویاهای زیادی در سر دارند. با ما همراه باشید.
به دنبال راهی برای داشتن همیشگی میوههای خوشمزه!
«رضا» که برای مخترع بودن کمی مردد است، میگوید: «با اینکه همیشه دوست داشتم یک کار بزرگ انجام دهم و معروف شوم ولی هنوز خیلی دقیق به اختراعی که دوست دارم انجام بدهم، فکر نکردهام. اما این احتمال وجود دارد به خاطر کمبود آب شیرین و هشدار درباره نبود آب آشامیدنی در کشورمان، دستگاهی اختراع کنم که میزان خیلی زیادی آب را در زمان فوقالعاده کم، مثلا چند ثانیه آن هم با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر تصفیه کند. علاوه بر این، دوست دارم درباره روشهای آبیاری صحیح که از هدر رفتن آب جلوگیری کند و در صنعت هم کاربرد داشته باشد، تحقیق کنم و خدا را چه دیدید شاید راهکارهایی هم پیدا کنم! جدای از این، خیلی خوب میشد اگر میتوانستم راهی پیدا کنم که در تمام طول سال، درختان را بارور کنیم تا همیشه همه میوههایی را که دوست داریم، در اختیار داشته باشیم. من فکر نمیکنم مخترع بودن یا کار خاصی انجام دادن، ربطی به درس خواندن داشته باشد؛ هر آدمی با هر میزان سواد، میتواند ایدههای متفاوت و جذابی داشته باشد که منجر به اختراع و اکتشاف شود اما داشتن پشتکار و ناامید نشدن اهمیت زیادی دارد».
اختراع کاوشگر فضایی در جستوجوی زندگی
«امیرحسین» هم مثل «رضا» به موضوع نبود آب فکر میکند، او میگوید: « 95درصد آبهای روی زمین شور و غیرقابل استفاده است. متاسفانه آدمها استفاده کردن صحیح از آب را بلد نیستند و موجب هدررفتن همان مقدار اندک آب روی زمین میشوند، برای همین من هم روی روشهای آبیاری و تصفیه تحقیق خواهم کرد اما جدای از آن، بحث انرژیها و صرفهجویی در مصرف سوخت هم به نظر من مسئله مهمی است. پس دستگاهی اختراع میکنم که بتواند سوختهای تجدیدناپذیر را به سوخت تجدیدپذیر مثل خورشید، باد و ... تبدیل کند. مثلا به جای بنزین از انرژی تولید شده از گرمای خورشید استفاده شود، هرچند این اختراع چند وقت پیش در یکی از شهرهای جنوب کشور انجام شده است اما به صورت تبدیل انرژی بوده که من در اختراعم این دو را جایگزین هم خواهم کرد. برای این کار از انرژی هستهای و اتمی هم میتوان به جای سوخت استفاده کرد. علاوه بر این، دوست داشتم یک سفینه کاوشگر هم اختراع کنم که علاوه بر رصد سیارههای مختلف، قابلیت برگشت به زمین را داشته باشد چون تا آنجا که اطلاع دارم، چنین کاوشگری تا به حال اختراع نشده و ما تنها موفق به کشف مریخ شدهایم در حالیکه شاید در سیارههای دیگر هم امکان زندگی باشد. برای مخترع بودن، باید ذهن خلاق داشت که هم میتواند مادرزادی باشد، هم از روی رفتارهای خلاقانه پدر و مادر الگوبرداری شود. کلاسهای فوق برنامه هم بهنظر من میتواند در پرورش یک ایده کارساز باشد».
روباتی برای فرار از تنهایی
«عرفان» که به نظر مشتاق اختراع کردن یک وسیله خاص است، میگوید: « به خاطر وضعیت جسمانی فعلیام و سوختن پایم، الان بیش از هر زمان دیگری دلم میخواهد میتوانستم اختراعی بکنم و روباتی بسازم که هرکاری میخواهم برایم انجام دهد، حتی شستوشو و تعویض پانسمان پایم را! چون برای خانواده و خودم تعویض روزانه پانسمان کار راحتی نیست. این روبات یا دستگاه میتواند پیشرفتهتر شود و قابلیتهای بیشتری هم داشته باشد، مثلا در بیمارستانها و مراکز درمانی استفاده شود تا در انجام کارهای شخصی و سخت به بیماران کمک کند و حتی گاهی همصحبت آنها شود تا از تنهایی در آیند! به نظر من هم برای اختراع کردن و انجام دادن کارهای جدید باید مغز متفکر و خلاقی داشته باشیم که تا حد زیادی به نظر من ارثی است و از طریق وراثت به ما میرسد پس خیلی خودمان در آن دخیل نیستیم. البته شاید رفتن به کلاسهای فوق برنامه و شرکت در برنامههای خلاقانه هم بتواند در ساخت ایده موثر باشد».