تا به حال فکر کرده اید اگر شما جای مدیر مدرسه تان بودید، چه می کردید؟ کدام قوانین و برنامه ها را حذف و چه برنامه هایی را جایگزین شان می کردید؟ فکر می کنید مدرسه با وجود مدیری مثل شما چه حال و هوایی داشته باشد؟ در گزارش نوجوان این هفته با بچه ها درباره این که اگر آن ها جای مدیر مدرسه شان بودند، چه کار می کردند به گفت وگو نشستیم، با ما همراه باشید تا با نظرات «پارمیدا حیدرزاده طرقبه» 12 ساله، «صبا فرهادیان» 12 ساله و «فاطمه کاووسی» 14 ساله آشنا شوید.
مدرسه رو هوا بود!
«پارمیدا حیدرزاده طرقبه» می گوید: «مدیر مدرسه بودن، کار سختی است چون مدیرها یک عالمه وظیفه دارندو می خواهند مدیر بهتری باشند تا سطح مدرسه شان بالا برود، برای همین کلی کار اضافه انجام می دهند که خستگی اش برای بچه های مدرسه می ماند. ولی من اگر مدیر بودم، مدرسه روی هوا بود، چون بیشتر قوانین را عوض می کردم تا بچه ها عاشق مدرسه شوند! امتحان را حذف می کردم تا بچه ها استرس نگیرند، کسی مجبور نبود سر کلاس هایی که دوست ندارد بنشیند. خلاصه هر کاری را که باعث خوشحالی بچه ها شود، انجام می دادم؛ مثلا حتما می رفتیم سینما و شهربازی و بازی می کردیم! اجازه می دادم لباسی غیر از فرم مدرسه بپوشند، پروژه های کلاسی مدرسه و کارهای عملی را هم بیشتر می کردم؛ مثلا نمایش عروسکی اجرا می کردیم. راستی حتما یک دیواره سنگ توی مدرسه درست می کردم که بچه ها هم از این ورزش لذت ببرند، چون خودم از چهار سالگی سنگ نوردی می کنم. من که مطمئنم بچه ها مدیری شبیه به من را خیلی دوست دارند.»
دموکراسی تو روز روشن
«صبا فرهادیان» می گوید: «به نظر من هم مدیر بودن کار سختی است چون نظارت روی همه بچه ها و معلم ها آسان نیست ولی اگر کسی واقعا این کار را دوست داشته باشد، می تواند برای جذاب بودنش کارهایی انجام دهد؛ مثلا من اگر مدیر بودم حتما به کارهای هنری مثل تئاتر اهمیت می دادم؛ بچه ها را به تماشای تئاتر می بردم یا توی مدرسه با بازی بقیه بچه ها تئاتر می ساختم. چون عاشق جشن و شادی هستم حتما هر چند وقت یک بار جشن برگزار می کردم، آن هم با کیک و کلی برنامه های شاد. کنار کلاس های درسی، شاهنامه خوانی به زبان ساده را هم می گذاشتم. یک قانون هم برای مشق کمتر تعیین می کردم تا بچه ها بیشتر تفریح کنند. برای لباس فرم و همه قوانین و ایده های دیگر هم نظر بچه ها را می پرسیدم تا همه راضی باشند. محور همه کارهای مدرسه بر اساس شادی و هیجان بچه ها خواهد بود چون بچه ها مدیر شاد و مهربان می خواهند» .
مدیر یعنی دوست بچه ها
«فاطمه کاووسی» می گوید: «من با بچه ها موافقم؛ مدیر مدرسه بودن حتی با وجود همکارانی که کمک می کنند باز هم خیلی سخت است چون مسئولیت بچه ها و مدرسه به عهده مدیر است اما اگر خوش اخلاق و دوست بچه ها باشی، این کار راحت تر به نظر می رسد چون بچه ها هم کمکت می کنند. من اگر مدیر مدرسه مان می شدم، سعی می کردم با همه دوست باشم و حواسم به معلم هایم باشد. با ایجاد یک محیط آرام و با نشاط استرس بچه ها را کم می کردم. قطعا برنامه های آموزشی-تفریحی بیرون از مدرسه مثل موزه گردی، طبیعت گردی، زیارت حرم و... را هم زیاد می گذاشتم چون معمولا خانواده ها کمتر وقت می کنند بچه ها را به چنین جاهایی ببرند. همچنین سعی می کردم با متحد کردن بچه ها، از همین امکانات فعلی مدرسه به خوبی استفاده کنیم تا فضای شاد تری به وجود بیاوریم. البته قوانین من اجباری نیست! چون مدارس ما خیلی خشک هستند فکر می کنم بچه ها از مدیری مثل من استقبال می کنند» .