برای آن که مشاوران و روانشناسان بتوانند پاسخهای مؤثرتری به سوالات و پیامکهای شما بدهند، نیاز به اطلاعات بیشتری داریم؛ بنابراین همراه با درج سوالات خود « سن، میزان تحصیلات، شغل، سطح اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود و خانواده» (همین اطلاعات را درباره فرد مقابل خود) بنویسید.لطفا ابتدای پیامک خود کلمه «مشاوره» را بنویسید.
* با دختری که ۱۳سال کوچک تر از خودم است به اجبار ازدواج کردم، الان نسبت به هم هیچ حسی نداریم. چه کار کنم؟ تمام مهریه اش را هم می دهم؛ اما خانواده اش می گویند آبرو داریم. آخر من چه گناهی کرده ام! کاش با یک همسن و سال خودم و فردی تحصیل کرده ازدواج می کردم. کمکم کنید، هنوز در عقدیم، جدا بشویم خیلی بهتر است.
* مردی29ساله ام که از 18 سالگی با تشخیص روانپزشک، داروی ضدافسردگی مصرف می کنم الان متاهل و بیکارم و استرس مانع رفتن من به سر هرکاری می شود و از اینکه متاهل شده ام، پشیمانم. خواهش می کنم کمکم کنید.
* من 36 ساله ام. به دلیل اختلال اضطرابی و افسردگی شدید نه سربازی رفتم، نه ازدواج کردم و نه شغل درست و حسابی دارم. حالا هم به دلیل غیبت سربازی حدود بیست میلیون جریمه شدم. یعنی هیچ کسی نیست در این دنیا به داد من برسد؟!
می فهمیم چه شرایط دشوار و پراسترسی را سپری می کنید که روند عادی زندگی را مختل می کند؛ اما واقعا چه کسی می تواند بزرگ ترین کمک را به شما بکند، جز خودتان؟ وقتی عامل مشکلات کاملا مشخص است چرا اجازه بدهیم تبعات و آثار آن تا این اندازه گسترش پیدا کند؟ آیا برای درمان اختلال اضطراب و افسردگی تان اقدام درمانی انجام داده اید؟ فرض کنیم دستی از غیب رسید و جریمه غیبت سربازی شما را هم پرداخت کرد، شغلی هم برایتان فراهم شد و دختری فهیم با درک شرایط شما حاضر شد همسرتان بشود، آیا مشکل حل می شود یا بیشتر می شود؟! دوست عزیز! این که منتظر راه حلی از بیرون باشیم، فقط و فقط هدر دادن فرصت بی نظیر و تکرار ناشدنی عمر است. شرایط تان را بپذیرید و با درک درست و دریافت راهنمایی های لازم هرچه زودتر برای حل مشکلتان اقدام کنید و بیش از این اجازه ندهید این مسئله بر همه ابعاد زندگی تان سایه بیندازد. مطمئن باشید شما ظرفیت ها و توانایی هایی دارید که به آن ها توجه نکرده اید و ایمان داشته باشید شما از مشکل تان بزرگ تر هستید، همه چیز به اراده و خواست شما برای غلبه بر مسئله بستگی دارد.