مهین رمضانی- لحظه های زندگی ما با آداب و رسوم خانواده، شهر، کشور و به طور کلی منطقه جغرافیایی که در آن به سر می بریم، گره خورده است. شیوه تهیه و مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های روزانه هم از همین قاعده پیروی می کند و پیشینه و فرهنگ و ذائقه ما، بر نحوه طبخ و عطر و طعم خوراکی ها و نوشیدنی هایمان تاثیرگذار است. یکی از رایج ترین نوشیدنی های روزانه ما شرقی ها از جمله ایرانی ها، «چــای» است. یک نوشیدنیِ گرم و خوش عطر که خستگی را از تن به در می کند و در همه فصول سال و در همه مناطق کشور، از آن استقبال می شود. یک نوشیدنیِ محبوب که جایگاه ویژه ای در مهمانی ها و دورهمی ها و حتی تعارفات ما دارد؛ به طوری که «همدیگر را به نوشیدن یک استکان چای دعوت می کنیم»، «اولین دیدار رسمی دو خانواده برای یک وصلت و پیوند، به بهانه تعارف چای شکل می گیرد» و ادبیات روزمره مان پر است از واژه ها و ترکیب هایی مثل: «چای تازهدم»، «چای قند پهلو»، «چای لبسوز و لبدوز و لبریز». فرهنگِ نوشیدن چای، حداقل دو وعده در روز، آن قدر در زندگی ما جا افتاده است که حتی برای طبیعتگردی و مسافرت هم، وسایل دم کردن و نوشیدن چای را از قلم نمی اندازیم و جزو مهم و ثابت جهیزیه هر تازه عروس، سرویس های متنوع و خوش نقشونگار چایخوری و قوری و قندان و استکاننعلبکی است. همه این ها، حکایت از این دارد که «نوشیدن چای» چنان با زندگی ما عجین شده که مهم است درباره آن بیشتر بدانیم. پرونده امروز «زندگیسلام» به پیشینه چای، انواع چای، خواص و عوارض چای و آداب دم کردن و نوشیدن چای اختصاص دارد. اگر شما هم یکی از دلخوشیهای روزانه تان، رفع خستگی با یک فنجان چاینبات است، با ما همراه باشید.