هر چند خیلی با این اصطلاح موافق نیستم اما باید ازش استفاده کرد چون در واقع در بسیاری خانواده‌ها این اتفاق می‌افته که والدین به دلایلی، تلفن‌همراهِ فرزند نوجوانشون رو می‌گیرند. گاهی دلیلشون اینه که از درس عقب می‌افتی و گاهی هم حتی خود نوجوان خواهش می‌کنه گوشی رو بگیرند، چون یه‌جورایی اعتیاد پیدا کرده و اراده لازم برای کنار گذاشتنش رو نداره. در بقیه موارد، علت توقیف تلفن‌همراه یک تنبیه بوده؛ یعنی توی گوشی نوجوان چیزهایی دیده شده که نباید و ادامه ماجرا...
نسل نو، نسل مدیا
شما نوجوان‌های عزیز از زمانی که چشم به روی این دنیای رنگارنگ باز کردید، تقریبا دست هر آدم‌بزرگی یک موبایل دیدید. شما همون وروجک‌های شیطونی هستید که خیلی سریع یاد گرفتید چطور رمز گوشی بزرگ ترها رو باز کنید و ته و توی برنامه‌های تلفن‌همراهشون  رو دربیارید. خیلی زود پای کامپیوتر و نوت‌بوک نشستید و وارد دنیای اینترنت شدید. پسرها خیلی بیشتر از دخترها به بازی‌های رایانه‌ای رو آوردند و در مجموع، انواع و اقسام اپلیکیشن‌ها جزو اسباب‌بازی‌های شما به حساب می‌اومد. کم‌کم تبلت‌ها وارد خونه‌های شما شد و الان به احتمال زیاد همه‌تون، تلفنِ همراه خودتون رو دارید.
سواد رسانه‌ای چیه؟
حالا که شما نسل مدیا یا همون رسانه هستید، لازمه که به اقتضای زمانی که در اون متولد شدید، سواد جدید و مضاعفی هم داشته باشید که بهش می‌گن «سواد رسانه‌ای»! اگر تا حالا چیزی در موردش نشنیدید، سعی کنید این دانش رو به دست بیارید. آیا شما آدم‌های زودباوری هستید که مطالب رسانه‌ها رو، مثلا هر متن یا شعری که به یه نویسنده یا شاعر نسبت داده می‌شه یا هر خبری که در مورد اتفاقات روز دنیا منتشر می‌شه، به راحتی قبول می‌کنید؟ شما به آدم‌های مجازی – شناسه‌های کاربری دروغی و تقلبی - راحت اعتماد می‌کنید؟ چقدر اهل محک‌زدن داده‌هایی که از فضای مجازی دریافت می‌کنید با عقلتون و دانش حقیقی هستید؟ اگر برای خودتون ارزش قائلید، لطفا کمی به این سؤال‌ها فکر کنید تا به یک «مخاطب فعال» تبدیل بشید.
مخاطب فعال چه ویژگی‌هایی داره؟
* از سواد رسانه‌ایِ بالایی برخورداره.
* انتخاب می‌کنه که چه محتوایی اعم از فیلم، موسیقی، متن، عکس و مطلب رو ببینه یا نبینه.
* رسانه براش یک ابزاره که برای رشد ازش استفاده می‌کنه، نه این که بهش وابسته باشه و باعث پس‌رفتش بشه. خودت رو دست‌کم نگیر! تو هم می‌تونی یک مخاطب فعال باشی.

هیچ‌کس نمی‌دونه فردا و فرداها، براش چه هدیه‌هایی داره.
امیدوار باشیم به غافلگیری‌های قشنگ، پشت پیچِ بعدیِ جاده...
 

میترا تاتاری

نوجوان سنگ‌نورد
آنـا-با ورزش مهیج سنگ‌نوردی آشنا هستید؟ دیروز میلاد علیپور، سنگ‌نورد نوجوان ایرانی در مسابقات جهانی چین در رده یازدهم قرار گرفت. به نقل از فدراسیون سنگ‌نوردی، چهارمین روز مسابقات سنگ‌نوردی نوجوانان و جوانان جهان در گوانگجوی چین در حالی پیگیری شد که میلادِ 14 ساله، دیواره سنگ‌نوردی را در هشت دقیقه و 14 ثانیه پشت سر گذاشت و در رده یازدهم دنیا قرار گرفت.

 گران‌ترین عکس دنیا
شریان نیوز-تابه‌حال با خودتان فکر کرده‌اید در بین این همه عکسی که هر روز می‌بینید و در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود، گران‌قیمت‌ترین و ارزشمندترین عکس دنیا کدام است؟جالب است بدانید گرانقیمت‌ترین عکس تاریخ، توسط عکاس استرالیایی «پیتر لیک» در آریزونا گرفته شده که تصویری سیاه و سفید از تابش نور خورشید به داخل غاری است که به وضوح رد غبار را نشان می‌دهد. این عکس در لس‌آنجلس به قیمت 6.5 میلیون دلار به فروش رفت.

نابودی مجسمه ۴۰۰ ساله با یک سلفی!
برترین‌ها-اگر شما هم از آن دسته نوجوانانی هستید که از هر مکان و منظره‌ای برای گرفتن سلفی استفاده می‌کنید، باید حسابی حواستان را جمع کنید! یک جوان برزیلی که سعی داشت در موزه ملی هنرهای باستانی لیسبون از خودش سلفی بگیرد، به مجسمه معروف «سنت میشل» ضربه زد و آن را به زمین‌انداخت، جوری که به طرز غیرقابل تعمیری شکست. مدیر این موزه گفته: «من سال‌هاست اینجا کار می‌کنم و نمی‌توانم اتفاق مشابهی را به یاد بیاورم.»

در دریاچه آبی، وقتی ماهی می‌گرفتم، ماهی نقره‌ای زیبایی به قلابم افتاد.
به من گفت: «مرا آزاد کن تا آرزویت را برآورده کنم. می‌خواهی پادشاه کشوری شوی؟ قصری پر از طلا می‌خواهی؟» گفتم: باشه.
بعد ولش کردم توی دریا، اما شناکنان دور شد و به سادگی‌ام خندید و آرزوهایم را توی گوش دریا پچ پچ کرد!
امروز همان ماهی را دوباره گرفتم؛ آن ماهی زیبا و نقره‌ای را. باز هم به من قول داد که اگر آزادش کنم...
ولی من به یکی از آرزوهایم رسیدم.
چه ماهی خوشمزه‌ای بود!
شل سیلوراستاین
 

الهه توانا- این ورزش کلی راه از انگلستان آمده؛ از سرعتی‌ترین‌هاست؛ می‌تواند هیجان و انرژی‌مان را به سقف برساند؛ حالا انصاف است وقتی اسمش می‌آید، بگوییم «آها! همون ورزشه که توپ رو می‌زنند به دیوار؟!». اسکواش، زیرمجموعه ورزش‌های راکتی و ترکیبی از تنیس و بدمینتون است. رشته جذابی که یکی از بهترین ورزشکارهای نوجوانش، مهمان این هفته تن تن است. سپهر افتخاریِ 13ساله، عضو تیم ملی اسکواش است، با او آشنا می‌شویم.
افتخار اسکواش
از سپهر می‌پرسم چطور اسکواش را انتخاب کرده درحالی که خیلی ورزش شناخته شده‌ای به نظر نمی‌رسد. می‌گوید: «من هم چیز زیادی درباره این رشته نمی‌دانستم. فقط چندباری مسابقاتش را از تلویزیون دیده بودم و به پیشنهاد پدرم انتخابش کردم. قبلا ورزش‌های دیگری مثل تکواندو، کاراته و شنا را امتحان کرده بودم اما اسکواش فرق می‌کرد و خیلی زود توانستم در آن پیشرفت کنم». سپهر البته موفقیت‌هایش را راحت به دست نیاورده، او اولین بار که مسابقه داده از بین چهار نفر، سوم شده! خودش می‌گوید: «6-5ماه بعد از آن سوم شدن، آن‌قدر تلاش کردم که در مسابقات استانی زیر 13سال، نفر اول شدم. از آن به بعد تلاش‌هایم بیشتر شد و مقام‌های بهتری به دست آوردم. دوبار در مسابقات بین‌المللی (ایران جونیور) نفر پنجم شدم. سال 94 در مسابقات انتخابی تیم ملی زیر 13سال، نفر اول و سال 95 هم نفر یازدهم آسیا شدم که این بهترین رنکینگ ایرانی‌ها در آسیاست.»
شطرنجِ ایستاده
اسکواش به خاطر نیاز به فکر و تمرکز زیاد به شطرنج ایستاده معروف است، سپهر می‌گوید: «خوب فکر کردن در این رشته خیلی مهم است، آن‌قدر که حتی یک ضربه نه چندان قوی را هم جبران می‌کند. اسکواش حتی یک جایی که در درس‌هایم دچار مشکل شده بودم به کمکم آمده است. بعضی‌ها به من می‌گویند اسکواش ورزش مسخره‌ای است اما وقتی دعوتشان می‌کنم تا بازی کنند نظرشان کلا عوض می‌شود. قدرت بدنی و تمرکز، فاکتورهای مهم اسکواش است اما در سطح حرفه‌ای، کنترل کردن استرس خیلی سخت می‌شود.»
تنک یو!
مربی سپهر، اهل پاکستان است. از سپهر می‌پرسم چطور با ایشان ارتباط برقرار می‌کنی که جواب می‌دهد: «زبان انگلیسی‌ام خوب است و مشکلی ندارم. جهانگیرخان (مربی سپهر)، مثل یک پدر است و من از ایشان خیلی تشکر می‌کنم، همچنین از مربی‌های قبلی‌ام و پدر و مادرم». سپهر که اصالتا اهل رشت است، دوست دارد مصاحبه‌اش را با یک جمله رشتی تمام کند: «می جُن وطنیس ته.»*  کسی معنای این جمله را می‌داند؟

* جانم فدای وطنم

متن: صابری - تصویرساز: مرادی