درباره آشنا کردن کودکان با مراسم مذهبی مثل شب قدر و شرکت خانوادگی در آن
تعداد بازدید : 51
پرواز آرزوهای کوچک در شب یلدای بندگی
احمد کاظمی- بسیاری از خانواده ها با این چالش مواجهند که در برابر پرسش های فرزندانشان درباره مسائل دینی و مذهبی چه پاسخی بدهند که هم دقیق باشد هم قابل درک برای کودک. بعضی از خانواده ها دوست دارند مثل روزهایی که هنوز صاحب فرزندی نشده بودند در مراسمی مثل شب قدر شرکت کنند و به جای تماشای مراسم از تلویزیون، در دل برنامه باشند تا حس و حال معنوی بیشتری را درک کنند؛ اما به دلایلی احساس می کنند شرکت در چنین برنامه هایی با فرزندان کوچکشان راحت نیست و با حضور فرزندشان تمرکز خودشان و دیگر حاضران کم می شود. گفتنی ها درباره شب قدر و اهمیت حضور فرزندان ما در این مراسم پر فیض زیاد است. بگذارید برای درک بهتر ماجرا کمی به عقب برگردیم. وقتی از کودکی هایمان فاصله می گیریم کم کم یادمان می رود که چه می کردیم و چه آرزوهایی داشتیم؟ به طور مثال دوست داشتیم برای یک شب هم که شده تا دیر وقت بیدار بمانیم... اما بازیگوشیهای کودکانه و نخوابیدن روز غالباً خواب را حریف همیشه پیروز چشمانمان می کرد. بهانه بیدار ماندن های ما در روزهای معمولی سال می توانست تلویزیون باشد یا بازیها و داستانهای آخر شبی ولی آنچه هدفمان بود بیداری بود و بس. اما یکی از شب هایی که بیدار ماندن در آن برای بچه ها بسیار لذت بخش بود شب قدر بود؛ چون هم به آرزویشان که بیدار ماندن بود رسیده بودند هم این که به خاطر انجام کارهای خوب همپای بزرگ ترها حس خوبی به آن ها دست می داد. شب قدر فرصت مغتنمی است تا بتوانیم بندگی کنیم فرصتی که اتفاقاً برای کودکان دوست داشتنی تر است. این فرصت را می توان بهتر فهمید اگر نگاهمان را نسبت به زندگی عوض کنیم. شاید بسیاری از خانوادههایی که فرزندان کوچکی دارند به خاطر کودکشان در شب قدر در خانه بمانند اما شبی که آن قدر سفارش به شب زنده داری آن شده است، با رعایت نکاتی چند میتواند بهترین زمان برای شب زندهداری در مساجد و اماکن زیارتی و... باشد، اگرچه خدا را می توان همه جا یافت اما عبادت در خانه او کجا و بقیه مکانها کجا؟ در این پرونده به احیای شبهای قدر از زاویه ای متفاوت نگاه و سعی می کنیم با توصیه هایی به خانواده های دارای فرزند توجه آنها را به عبادت در مکانهای دینی و شب زنده داریهای دسته جمعی جلب کنیم.