اتفاقات و چهره های تاریخی که در قاب تلویزیون جای گرفتند
طی چند دهه اخیر سریال های تاریخی زیادی داشتیم که هر یک سهم زیادی در افزایش شناخت مردم از تاریخ کشور داشتند، در ادامه مهم ترین سریال های تاریخی را که تاریخ معاصر را به نمایش گذاشتند و اجازه ندادند طعم تلخ سریال های کره ای در ذائقه مان باقی بماند با استفاده از منابع مختلف از جمله «هفت صبح» بررسی می کنیم:
سریال «امیرکبیر»، ساخته سعیدنیک پور در سال 63 یکی از سریال های ماندگار و قابل توجه در زمان خود بود که زندگی این بزرگمرد ایرانی را به تصویر کشید. سریال «روزگار قریب»؛ ساخته کیانوش عیاری در سال 86 ؛ روایتگر روزگار دکتر محمد قریب از نوابغ پزشکی ایران زمین و بنیانگذار پزشکی اطفال در ایران است. داستان سریال علاوه بر مرور زندگی دکتر قریب، حوادث سالهای ۱۲۹۵ تا ۱۳۵۴ ایران را بررسی می کند. «میرزاکوچک خان» ساخته بهروز افخمی هم به زندگی قهرمان قیام جنگل پرداخت و در زمان خودش خیلی هم پربیننده بود. «کلاه پهلوی» ساخته سید ضیاءالدین دری؛ پرحاشیه ترین سریال چندسال اخیر و حتی تاریخ تلویزیون است که فقط به خاطر حمایت مدیران وقت به سرانجام رسید. این سریال به رغم هزینه بالای تولید موفقیت چندانی نداشت و ستاره ای در آن ندرخشید هرچند دری پیش از آن سریال موفق «کیف انگلیسی» را ساخته بود. «سرزمین کهن» ساخته کمال تبریزی؛ قرار بود در سه فاز، تاریخ معاصر ایران را روایت کند. اما همان فاز اول بعد از کلی اصلاحیه بهمن 92 به پخش رسید و فاز دوم نیمه تمام ماند و فاز سوم هنوز تکلیفش مشخص نیست. اما همان فاز اول سریال هم بعد از چند قسمت، به خاطر اعتراض های فراوان دیگر پخش نشد.
سریال «شوق پرواز» ساخته یدا... صمدی؛ توانست مخاطب تراز خود را به دست بیاورد؛ اما در نهایت اثری پرمخاطب لقب نگرفت. سریال بیش از همه به خاطر خلق شخصیت «شهید بابایی» واجد تحسین است، بازی «شهاب حسینی» بدون اغراق و شعار بود و همین به دلنشین شدن فضای سریال کمک می کرد. ارتباط عاطفی میان او و همسرش برگ برنده دیگر سریال است که به باورپذیری آن کمک می کند.
سریال «کیمیا» ساخته جواد افشار؛ از آن توقع زیادی می رفت، ولی در این مدت توانسته است مخاطب متوسطی داشته باشد. پاشنه آشیل «کیمیا» را باید در تعدد قسمت های آن دید. این سریال برای 110 قسمت مجبور است داستان را سر فرصت تعریف کند. همین باعث می شود داستان با شیب ملایم پیش برود.
در سریال «معمای شاه» ساخته محمدرضا ورزی، که پخشش از دیشب آغاز شده؛ آن چه مورد توجه است مسیری است که سریال طی کرده و نیز دورنمای آن است. ساخته های ورزی با موضوع تاریخ معاصر همیشه با انتقاد و واکنش منفی همراه بوده است. افزایش تعداد قسمت های سریال از 50 به 80 زنگ خطر به حساب می آید. نکته قابل تأمل دیگر، بررسی جایگاه حرفه ای بازیگران آن است. سازندگان احتمالا برای جلوگیری از بالا رفتن هزینه تولید، سراغ سوپراستارها نرفته اند.
«در چشم باد» سریالی 44 قسمتی بود که ساخت آن در اوایل دهه 80 شروع شد و پس از 7 سال به پخش رسید. با توجه به جزئیاتی که کارگردان رعایت کرده، سریال کم نظیری است. سریال در 480 لوکیشن از جمله بخش هایی در آمریکا فیلمبرداری شده است. علاوه بر آن، جعفری جوزانی، برگ هایی از تاریخ ایران را نمایش داد که کمتر دیده شده بود. مقاومت خلبانان پادگان «قلعه مرغی» تهران و مصیبت هایی که متفقین در جریان جنگ بین الملل دوم، برای مردم ایران به وجود آوردند، از جمله این موارد بود. همچنین نمایش بی پرده بعضی تلخی های دفاع مقدس، در عین آن که انتقادهایی را از کارگردان در پی داشت، اما برای نسل های بعدی و همچنین کسانی که جنگ را از نزدیک لمس نکرده بودند، تازگی داشت.
در چشم باد، درباره شخصیت های تاریخی هم عملکرد قابل قبولی داشت. باید گفت این دسته از شخصیت ها، معمولاً با اولین تصویر سینمایی یا تلویزیونی در اذهان مخاطبان باقی می مانند؛ اما «در چشم باد» این قاعده را برهم زد. با وجود آن که پیش از این سریال، شخصیت های «میرزا کوچک خان جنگلی» و هم چنین «رضاخان» را مجموعه های تلویزیونی دیگری از جمله سریال «سردار جنگل» روایت کرده بودند، اما تصویری که جعفری جوزانی نمایش داد، ماندگارتر شد. بخشی از این موفقیت ها هم قطعاً به عوامل دیگر سریال بازمی گشت چنان که بسیاری از عوامل از جمله «مهدی حسینی وند» تدوینگر، «حسین علیزاده» آهنگساز و «سعید ملکان» طراح گریم، از بهترین های سینمای ایران هستند. در این بین 2 انتقاد هم به این سریال وارد می شد؛ یکی کشدار بودن بعضی صحنه ها و دیگری بعضی گاف هایی بود که در طراحی صحنه و لباس رخ داده بود.